ΠΩΣ ΤΟ ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ “ΑΡΝΑΚΙ”…

Μοίρασε το

της ΜΑΡΙΑΣ ΦΛΩΡΟΥ

Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο τι πυροδότησε τις αναταραχές στο Νότιο Κιργιστάν που άφησε πίσω του 124νεκρούς και ανάγκασε 75.000 Ουζμπέκους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Αυτό όμως που εξέπληξε τους πάντες είναι η αντίδραση της Ρωσίας. Ενώ όλοι περίμεναν να αρπάξει την ευκαιρία και να στείλει τα στρατεύματά της στην παλιά αποικία της επεκτείνοντας την επιρροή της στην εκεί περιοχή, οι ρώσοι αξιωματούχοι φαίνεται ότι βάλθηκαν να δείξουν τον καλό τους εαυτό και αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στη βία που συνταράσσει τις τελευταίες μέρες το Κιργιστάν. «Πρόκειται για μια εσωτερική διαμάχη και, μέχρι στιγμής, η Ρωσία δεν θεωρεί ότι υφίστανται οι προϋποθέσεις ώστε να συμμετάσχει στην επίλυσή της», δήλωσε εκπρόσωπος του Κρεμλίνου τη Δευτέρα.

Δεν το έχουμε συνηθίσει, είναι η αλήθεια. Η επιφυλακτικότητα και η αυτοσυγκράτηση δεν είναι από τα χαρακτηριστικά της Ρωσίας σε τέτοιες περιπτώσεις. Άλλοτε, το Κρεμλίνο είχε πρόθυμα εισβάλλει στα πρώην Σοβιετικά εδάφη, στέλνοντας στρατεύματα στη Νότια Οσσετία, στην Αντζαρία, στη Τρανσνίστρια, στην περιοχή των συνόρων του Καραμπάχ και στο Τατζικιστάν. Προσφάτως μάλιστα, το 2008, η Ρωσία προσήρτησε δύο αποσπασθείσες επαρχίες της Γεωργίας μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια της κυβέρνησης της Τιφλίδας να πάρει τον έλεγχο της Νότιας Οσσετίας.

Τώρα ωστόσο φαίνεται ότι η Ρωσία παίζει ένα πιο έξυπνο παιχνίδι. Κατ’ αρχάς το Κρεμλίνο, εδώ και καιρό, προσπαθεί να ενισχύσει την εικόνα του ως επικεφαλής μιας περιφερειακής ομάδας ασφαλείας με την ονομασία «Οργανισμός Συλλογικής Ασφάλειας»(CSTO). Η αποστολή στρατιωτικής δύναμης στο Κιργιστάν, θα ήταν σα να έβαζε η ίδια η Ρωσία βόμβα στο δημιούργημά της, καθώς δε θα άρεσε καθόλου στους ηγέτες των κρατών του CSTO, του Κιργιστάν, της Αρμενίας, της Λευκορωσίας, του Ουζμπεκιστάν και του Τατζικιστάν. Αντιθέτως, η Ρωσία έσπευσε να συγκαλέσει μία συνάντηση κορυφής του CSTO η οποία υποσχέθηκε ασαφώς «συντονισμένη δράση». Αυτή θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνει μια πολυεθνική ειρηνευτική δύναμη του CSTO, αν συνεχιστούν οι ταραχές. Βλέπετε, η ασάφεια μπορέι αν αποδειχθεί πολύ πιο βολική από ότι νομίζουμε ορισμένες φορές…

Υπάρχει όμως και κάποιος άλλος που μπαίνει στο παιχνίδι της Ρωσίας. Τυχόν απληστία στο θέμα του Κιργιστάν θα έκανε τη Ρωσία να διακινδυνεύσει ένα άλλο στοιχείο κλειδί της καινούριας της εξωτερικής πολιτικής – την αποκατάσταση των φιλικών σχέσεων με τις ΗΠΑ. (Ποιος έλειπε; Οι ΗΠΑ… Μα, λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;)Η αεροπορική βάση των ΗΠΑ στο Μάνας του Κιργιστάν είναι ένα σημείο στάσης-κλειδί για τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και μέχρι πέρυσι Μόσχας και Ουάσιγκτον σκοτώνονταν γι’αυτήν και μάλιστα με τραγελαφικά αποτελέσματα. Η Μόσχα προσέφερε στον πρώην Πρόεδρο του Κιργιστάν, Kurmanbek Bakiyev, ένα δάνειο 2,5$ δις. ως αντάλλαγμα για να πετάξει έξω τους Αμερικανούς. Η Ουάσιγκτον σε αντάλλαγμα προσφέρθηκε να πενταπλασιάσει το ενοίκιο της βάσης. Ο Bakiyev, θέλησε να το παίξει γάτος και τα πήρε κι από τους δυο, εξοργίζοντας την Ουάσιγκτον και κάνοντας το Κρεμλίνο να στηρίξει τους πολιτικούς του αντιπάλους και να ετοιμάσει την ανατροπή του τον Απρίλιο.

Το Κιργιστάν είναι ένας αχρείαστος πονοκέφαλος για το Κρεμλίνο. Ακόμα και τα σχέδια για τη βάση στο Μάνας εγκαταλείφθηκαν, με αντάλλαγμα φυσικά κάμποσα γεωπολιτικά καλούδια, ανάμεσα στα οποία το τέλος του «φλερτ» του ΝΑΤΟ με ορισμένες πρώην σοβιετικές χώρες, όπως η Ουκρανία και η Γεωργία, αλλά και τη στήριξη των ΗΠΑ για την είσοδο της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Χάρη σε αυτό το μεγάλο άγραφο παζάρεμα, οι ΗΠΑ και η Ρωσία τώρα έχουν κοινό συμφέρον να διατηρήσουν τη σταθερότητα στο Κιργιστάν, παρά να υπονομεύουν η μία την άλλη.

Το αστείο είναι ότι και οι ΗΠΑ και η Ρωσία το έχουν βάλει το χεράκι τους για την κατάρρευση της κυβέρνησης του Κιργιστάν κι έφτασαν ως εδώ τα πράγματα και τώρα νίπτουν τας χείρας τους(για να μην μεταχειριστούμε την πιο μοντέρνα έκφραση «κάνουν τον Κινέζο» και μαζέψουμε κι άλλη υπερδύναμη σε αυτό το κείμενο…). Οι ΗΠΑ «χρειάζονταν τόσο πολύ τις βάσεις τους, που ήταν έτοιμες να κάνουν συμφωνίες και να δίνουν όλο και περισσότερα χρήματα στην κλίκα του Bakiyev»  λέει ο Konstantin Zatulin, αντιπροέδρου της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Υποθέσεων ΚΑΚ(Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών). Η Ρωσία από την πλευρά της δεν περίμενε ότι η πτώση του Bakiyev – οργανωμένη από τους συμμάχους της στην αντιπολίτευση – θα άφηνε ένα επικίνδυνο κενό ισχύος. «Τώρα δεν έχει απομείνει καμία νόμιμη εξουσία: ούτε ισχυρή προεδρία, ούτε Κοινοβούλιο, ούτε συνταγματικοί άρχοντες – η απόλυτη αναρχία» λέει ο Igor Bunin, διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Τεχνολογιών με έδρα τη Μόσχα. «Ήταν αφελές εκ μέρους του Κρεμλίνου που δεν το προέβλεψε αυτό».

Αυτό που πράγματι αντιλαμβάνεται το Κρεμλίνο, είναι ότι σίγουρα δεν έχει πιθανότητες σωτηρίας αν πέσει στον εθνοτικό βούρκο του νοτιοδυτικού Κιργιστάν, όπου η διακοινοτική βία φουντώνει συνεχώς τα τελευταία 15 χρόνια. Μία ρωσική παρέμβαση απλώς θα χειροτέρευε τα πράγματα, χωρίς να προσφέρει κάποια λύση, προκαλώντας μόνο τις αντιδράσεις των κιργισίων. «Θα είναι μια μαύρη τρύπα που θα ρουφάει χρήματα και όπλα… και μέχρι την άλλη εβδομάδα θα μας λένε κατακτητές», λέει ο Zutulin. «Είναι καλύτερα να αφήσουμε το Κιργιστάν στη μοίρα του».

H Πρόεδρος του Κιργιστάν Roza Otunbayeva απεύθυνε έκκληση τη Δευτέρα στη Ρωσία για την αποστολή ειρηνευτικής στρατιωτικής δύναμης – μία έκκληση που το Κρεμλίνο επέλεξε να αγνοήσει εξαιτίας των συμφερόντων που έχει στην ευρύτερη περιοχή αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Φυσικά και η Ρωσία δεν έχει εγκαταλείψει τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της για την περιοχή. Απλώς γνωρίζει πλέον ότι η πολιτική δεινότητα εξυπηρετεί ορισμένες φορές καλύτερα από την επίδειξη ισχύος.

Πηγή: Newsweek

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου