Αρκετοί συμπατριώτες μας τελευταία έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν την περίεργη άποψη ότι τα εθνικά μας θέματα θα πρέπει ουσιαστικά να μπούνε στο ψυγείο επειδή η οικονομική κρίση που περνάει η χώρα μας την καθιστά διαπραγματευτικά αδύναμη.
Τη θέση αυτή μάλιστα έχουν αρχίσει να τη διατυπώνουν δημόσια ακόμη και κάποιοι πολιτικοί χώροι της αντιπολίτευσης, αλλά και κάποιοι σύμβουλοι που βρίσκονται στις παρυφές της ηγετικής ομάδας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι σε περιόδους κρίσης πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι σε καιρό ομαλότητας αντιμετωπίζονται ως γραφικοί περιφέροντας τις ακραίες απόψεις τους σε λαθρόβια έντυπα και σε μηδενικής επισκεψιμότητας διαδικτυακές σελίδες, παίρνουν ή νομίζουν ότι παίρνουν τα πάνω τους, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν την απόγνωση των πολιτών. Είναι επίσης γεγονός ότι η κρίση γεννάει βία, ανεξέλεγκτες καταστάσεις και γενικό παραλογισμό, τοπίο που ευνοεί πατριδοκάπηλες φωνές, εθνικιστικές και ρατσιστικές εξάρσεις. Όπως είναι επίσης δεδομένο ότι στη χώρα μας έχουμε εύκολο να στιγματίσουμε όποιον έχει αντίθετη άποψη με μας ως προδότη.
Η ιστορία μας είναι πάμπλουτη από ήρωες και προδότες, που μάλιστα μπορεί να αλλάζουν θέση ανάλογα από την ιδεολογική σκοπιά που κρίνονται. Η κινητικότητα λοιπόν που παρατηρείται στα εθνικά μας θέματα έχει βγάλει κάποιους στη χώρα μας στα κεραμίδια και λάβροι ανεμίζουν την σημαία του δικού τους «καθαρού» όπως λένε «πατριωτισμού». Λες και το σαράντα πρόταξαν τα στήθη τους καμιά εκατοστή ομοϊδεάτες τους και όχι σύσσωμος ο ελληνικός λαός. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο, σε κάθε επαφή που έχει ο πρωθυπουργός με ηγέτες γειτονικών χωρών να διασπείρουν σενάρια «παραχωρήσεων», «ξεπουλήματος», «διχοτόμησης του Αιγαίου», «ξεπουλήματος των κοιτασμάτων» και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ακραίος νους τους. «Οι μειοψηφίες τάγματα ξυπόλυτα, σκαρφαλώνουν μέσα σε σκοτάδια απόλυτα» όπως έλεγε ένας παλαιότερος στίχος του Σαββόπουλου.
Και με έκπληξή τους είδαν τον Έλληνα πρωθυπουργό, εκμεταλλευόμενο την εξαιρετική διεθνή δημοφιλία του που αποτελεί ένα ισχυρότατο όπλο για την πατρίδα μας, να καταγγέλλει μέσα στην Τουρκία τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας, και να δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση ότι το καθεστώς του Αιγαίου δεν πρόκειται να αλλάξει, παρουσία όλης της τουρκικής ηγεσίας. Ας σοβαρευτούμε λοιπόν και ας θυμηθούμε ότι η Τουρκία μπήκε στο ΔΝΤ, τέσσερις φορές τα τελευταία δέκα χρόνια και ουδείς Τούρκος διανοήθηκε να μιλήσει για αδυναμία διαχείρισης της εξωτερικής πολιτικής της χώρας του.
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ