της ΜΑΡΙΑΣ ΦΛΩΡΟΥ
Λαμβάνοντας υπ’ οψιν ότι η Αγια Αμερικανική Αυτοκρατορία πρεσβεύει την ισότητα πάντων, πόσο έντονο είχε το χαρακτηριστικό της ισότητας η σύλληψη Στρος-Καν;Και πόσοι ήταν αρκετά αμερικανόφιλοι ή ηλίθιοι στα όρια της παράνοιας για να πιστέψουν τις όποιες κατηγορίες;
Η Υπόθεση Στρος-Καν έχει δύο σοβαρότατες προεκτάσεις οι οποίες θα έπρεπε να βαραίνουν την συνείδηση όλων μας και οι οποίες έχουν θαφτεί κάτω από υπερμεγέθεις δόσεις κιτρινισμού και χαιρέκακης ικανοποίησης των απανταχού πρόχειρων και ανίκανων μυαλών. Η πρώτη έχει να κάνει με την χειραγώγηση. Την συστηματική και υπέρμετρη χειραγώγηση, όχι μόνο του Αμερικάνικου λαού που σαν αδηφάγο τέρας ηδονίζεται μόνον όταν σφάζονται στο βωμό της μητέρας Αμερικής όσοι δεν ανήκουν στο δυναμικό της και δεν υποτάσσονται στις πιέσεις της, αλλά και του παγκόσμιου κοινού, το οποίο, στην εποχή της γρήγορής πληροφόρησης και της διαδικτυακής παραπληροφόρησης, καταπίνει αμάσητα τα όσα προέρχονται από πηγές αμφιβόλου προελεύσεως και άκριτα αποδέχεται και αναπαράγει αυτό που ονομάζεται “είδηση” και στην ουσία είναι “άποψη” και μάλιστα συχνότατα, άποψη γελοίων δημοσιογραφίσκων, υποκλινόμενων στην πενία της τηλεθέασης και στη λαιμαργία της “δραματικής είδησης” και της φτηνής “δημοσιογραφικής πρωτιας”.
Το κοινό αυτό που, βολεμένο στον αιώνιο και καταδικαστέο λήθαργό του, επέτρεψε να του γίνει πλύση εγκεφάλου και να αποδεχθεί αναντίρρητα την άποψη ποιων; των αμερικάνικων καναλιών και της αισχρά γελοίας αμερικάνικης δικαιοσύνης, της ίδιας δικαιοσύνης που προ δωδεκαετίας σχεδόν μιλούσε για ανάρμοστη συμπεριφορά όταν ο σαξοφωνίστας Πρόεδρός του Αμερικανικού Έθνους μπερδεύοντας, προφανώς, το στόμα και ένα άλλο, πιο απόκρυφο, μέρος της γραμματέως του, τοποθετούσε αντίστοιχα ένα προσφιλές του εργαλείο και το πούρο του… Στο σκάνδαλο Λεβίνσκι, όπου τα στοιχεία ήταν αδιάσειστα κι όπου το περίφημο φόρεμα της παμπόνηρης γραμματέως που ήξερε να το κρατήσει άπλυτο έγινε σημαία κι ανέκδοτο, ο Πρόεδρος βγήκε αλώβητος, η κερατωμένη συμβία αξιοπρεπής και συγγραφέας εμπειριών και το Προεδρικό τέκνο, όπως έπρεπε, μουγγό!!! Ο Στρος-Καν κατηγορούμενος για κάτι που δεν αποδεικνύεται παρά μόνον από στοιχεία τα οποία κατασκευάζονται άνετα και με μια διήγηση που μπάζει από παντου, οδηγείται στο εδώλιο του κατηγορουμένου και βρίσκεται ένοχος, πριν καλά-καλά δικαστεί, υπολειπόμενος προφανώς αυτού που θα του χάριζε την ασυλία ή την δίκαιη μεταχείρηση: της Αμερικανικής υπηκοότητας και του δουλοπρεπούς σκυψίματος στις απαιτήσεις μιας αυτοκρατοιίας που ο θρόνος της τρίζει κι αυτό την κάνει να συμπεριφέρεται όπως όλοι οι παραπαίοντες αυτοκράτορες του κόσμου: σκληρά, βάναυσα, σαδιστικά και σιχαμερά επηρμένα…
Αν αναλογιστούμε ότι από το 1861, οι Αμερικάνοι προσπαθούν να μας πείσουν (και, κατά συντριπτικό ποσοστό το έχουν καταφέρει) ότι ο Εμφύλιος Πόλεμός τους, έγινε για τα δικαιώματα των δούλων και την ισότητα των αμερικανων πολιτών κι ότι στο ενδιάμεσο μας έχουν ζαλίσει με τις οργανωμένες καμπάνιες τους στις οποίες ισχυρίζονται ότι πολεμώντας όποιον κάθε φορά τους βολεύει, διασφαλίζουν την παγκόσμια ειρήνη (και την κατά τόπους ειρήνη, κατά συνέπεια, την γκρεμίζουν συθέμελα), τότε για σχεδόν 200 χρόνια ανεχόμαστε έναν λαό μαλθακών ηλιθίων και παπαγαλιζόντων προβάτων να επηρρεάζουν και να διαμορφώνουν την κοινή γνώμη ανάλογα με τα γούστα τους και τις διαθέσεις τους! Ο λαός αυτός που στερείται πολιτιστικής κληρονομιάς, που τον απαρτίζουν ως επί το πλείστον απόγονοι τυχοδιοκτών και οικονομικών μεταναστών που για τα φράγκα που έβγαλαν (λίγα ή πολλά) ξεπούλησαν ό,τι αξία και ιστορική μνήμη τους είχε δοθεί πίσω στους τόπους τους,ευαγγελιζόμενοι ένα Σύνταγμα το οποίο ΕΠΡΕΠΕ να μάθουν και ελάχιστα κατανοούσαν, βαυκαλιζόμενοι με ψευδαισθήσεις μιας πλασματικής ελευθερίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ΑΥΤΟΣ Ο ΛΑΟΣ έρχεται σήμερα να επιβάλλει την καταστροφική του άποψη, να διασύρει αυτούς που δεν βολεύουν τις κυβερνήσεις του, να χλευάσει τον θάνατο των επονόμαζόμενων εχθρών του, να χοροπηδήσει πάνω από πτώματα και να αποδώσει τη διαστρεβλωμένη του δικαιοσύνη…
Η δεύτερη προέκταση έχει να κάνει με το διασυρμό. Που αλλού είδαμε να διασύρεται κάποιος και να περιφέρεται σε κοινή θέα, πρόσφορο θύμα χλευασμού, αλυσοδεμένος σαν κοινός εγκληματίας, ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΕΚΔΟΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, συνοδεία αστυνομικών προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού; Πόση σαδιστική διάθεση μπορεί να διαθέτει ο διστρεβλωμένος αμερικανικός νους ο οποίος, μέσα στον άφατο κομπλεξισμό του για τα μηδαμινά του κατορθώματα και την συντριπτική του υστέρηση σε σχέση με ό,τι πρεσβεύει η Ευρώπη, αγάλλεται να θωρεί ένα ισχυρό άνδρα να σύρεται σαν πρόβατο σε σφαγή, αποκαθηλωμένος…Η αποκαθήλωσις! Η αποκαθήλωσις είναι αυτό που τέρπει τον μικροπρεπή Αμερικανό πολίτη, που τον κάνει να ξεχνά τη μιζέρια του, την κενή ζωή του, την τερατωδώς αυξανόμενη εγκληματικότητα της χώρας του, την απέραντη ηλιθιότητα και έλλειψη μόρφωσης που τον μαστίζει, την plastic fantastic νοοτροπία του, την τραγικά επιφανειακή του αντίληψη, την υποδεέστερη πνευματική του θέση σε σχέση με άλλους λαούς του κόσμου τούτου, την μηδαμινή του πολιτιστική κληρονομιά, τον θρόνο του ως άρχοντα του κόσμου που τρίζει εδώ και χρόνια και το ξεκάθαρα προδιαγεγραμμένο του μέλλον…Αποκαθηλώνοντας αυτό που φθονεί, ο αμερικάνος νιώθει στιγμιαία την παλαιά ηδονή της εξουσίας και ξεχνά το ζοφερό του αύριο στο οποίο ο κατακρημνισμός του Αmerican Dream είναι βεβαιότερος από ποτέ…
Ακόμα και στην περίπτωση που ο Στρος-Καν είναι ένοχος, η στοιχειώδης αξιοπρέπεια ενός λαού και των κυβερνώντων του θα έπρεπε να τους είχε υποδείξει πως να συμπεριφέρονται σε έναν κρατούμενο. Ακόμα και οι φωτογραφίες που έδωσαν στη δημοσιότητα τα ανθρωπάρια αυτά προκειμένου να διαβεβαιώσουν τον κόσμο ότι ο πολύτιμος κρατούμενος τους χαίρει άκρας υγείας, παρουσίαζαν έναν άνθρωπο, με βλέμμα θολό και πρόσωπο παραμορφωμένο σαν μεθυσμένο η σαν υπό την επήρρεια ναρκωτικών ουσιών, εικόνα σε πλήρη αντίθεση με αυτή του Στρος-Καν στο δικαστήριο όπου καταβεβλημένος και προβληματισμένος, δεν αντέχει κάποια στιγμή κι αφήνει να του ξεφύγει ένα ειρωνικό χαμόγελο για την παρωδία που έχει στηθεί γύρω του και που ο ίδιος γνωρίζει καλά τι σκοπούς εξυπηρετει…
Γιατι, ας μη γελιόμαστε, οι σκοποί είναι πολλοί και διαφορετικοί, υφίστανται και έρπονται κάτω από αυτό το τζούφιο επίχρισμα ηθικότητας, απονομής δικαιοσύνης και προστασίας των πολιτων… Αυτός ο επαναστατημένος Γαλλοεβραίος, με τον φιλελληνισμό του και την αδυναμία του στους αδιόρθωτους έλληνες είχε δημιουργήσει προβλήματα. Οι έλληνες μπορέι να μην το καταλάβαιναν παρασυρμένοι κι αυτοί ως πρόβατα από τα λεγόμενα των πολιτικών και των δημοσιογράφων τους, μια προσεκτικότερη ματιά όμως θα ήταν αρκετή για να δουν ότι στα πλαίσα της πολιτικής του ΔΝΤ ο Στρος-Καν έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μην γίνονται υπερβολές. Ο ίδιος μάλιστα δήλωνε πως η γραμμή της κυβέρνησης είναι υπερβολική και πως της είχαν προταθεί κι άλλες λύσεις τις οποίες όμως η ελληνική κυβέρνηση για δικούς της προφανώς λόγους δεν υιοθετούσε (είχε προτείνει και μείωση κυβερνητικων δαπανων..). Προστατεύοντας έτσι τον αδύναμο κρίκο Ελλάδα, προστάτευε κι όλο εκείνο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής οικονομίας και ,κατα συνέπεια, μαύρα σύννεφα σηκώνονται πάνω από τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια από την ώρα της σύλληψής του. Η απότομη στροφή του ΔΝΤ σε σχέση με το ελληνικό ζήτημα από τη στιγμή που ανέλαβε ο αναπληρωματικός Λίπσκι είναι προφανής. Αμερικάνος και κατά πολλούς ο κύριος υπεύθυνος για την πτώχευση της Χιλής το 1982, ο Λίπσκι και οι εκατό ημέρες θητείας που το απομένουν στο ΔΝΤ(έχει δηλώσει ότι όταν τελειώσει η θητεία του θα αποσυρθεί), φαντάζουν μάλλον απειλητικά στοιχεία…Ίσως ήρθε η ώρα το δολλάριο να πάρει την εκδίκησή του από ένα ευρώ που εδώ και χρόνια το είχε εκτοπίσει από την πρώτη θέση της οικονομίας…
Τραγικότερο δε όλων θα ήταν αν προσθέταμε στον παραπάνω λόγο δημιουργίας, τροφής και διόγκωσης όλου αυτού του σκανδάλου έναν λόγο ακόμα, τον οποίο λίγοι σκέφτηκαν και ακόμα λιγότεροι εξέφρασαν. Προβάλλοντας την διατυμπανιζόμενη “ισότητα των πολιτων” της η Μητέρα Αμερική και δημιουργώντας έναν άνευ προηγουμένου ντόρο,δεν φέρνει μόνο τα πάνω κάτω στις διεθνείς αγορές και στις ευρωπαϊκές ισορροπίες…Μέσα σε όλο αυτό το θόρυβο της χλεύης και των καταδικαστικών σφυροκοπημάτων, του δημοσίου εξευτελισμού και των γαργαλιστικών ανεκδότων, η Αμερική έχει τη μοναδική της ευκαιρία να κάνει τον κόσμο να ξεχάσει μία άλλη σκηνή που εκτυλίχθηκε τρεις εβδομάδες νωρίτερα και που, μετά το πρώτο σοκ των γεγονότων, είχε αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια μία δυσωδία δυσβάσταχτα δυσφημιστική: Το επιτελείο του Μπάρακ Ομπάμα, σε πλήρη διάταξη, να παρακολουθεί την δολοφονία του Μπιν Λάντεν, χωρίς να προηγηθεί σύλληψη, δίκη ή οτιδήποτε άλλο θα πρέσβευε οποιαδήποτε πραγματικά πολιτισμένη χώρα. Το αν αποπροσανατολίσεις την κοινή γνώμη απαιτεί βλέπετε ικανότητα, το να την κάνεις να ξεχάσει,όμως, ότι στην ουσία είσαι ένας στυγνός δολοφόνος είναι πραγματική τέχνη…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
