Ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε αισθητή την παρουσία του στην Αθήνα. Όχι μόνο για την πολυπληθή ομάδα υπουργών κι επιχειρηματιών που τον συνόδευαν. Ούτε και λόγο των αυστηρών μέτρων ασφαλείας που επέβαλε η ΕΛ.ΑΣ. στις περιοχές όπου επρόκειτο να κινηθεί.
Η παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού έγινε αισθητή κυρίως απ’ το πνεύμα που διαπνέει την επίσκεψή του. Και διαθέτει, πράγματι, πνεύμα συνεργασίας αν αναλογιστεί κανείς τις 22 διμερείς συμφωνίες που υπογράφτηκαν μεταξύ των δυο χωρών, αλλά και την πρόθεσή του να μειωθούν οι εξοπλιστικές δαπάνες και τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν να διοχετευτούν σε άλλους κλάδους των οικονομιών των δυο χωρών.
Η αλήθεια είναι πως οι αμυντικές δαπάνες αποτελούν ανοικτή πληγή για τις οικονομίες των δυο χωρών. Κι ήταν επιβεβλημένες σε μια εποχή όπου οι δυο χώρες βρισκόντουσαν διαρκώς σε διαρκή ένταση, η οποία απειλούσε να τις φέρει στο χείλος του πολέμου. Σε τρεις περιπτώσεις μάλιστα, η σύρραξη αποσοβήθηκε την τελευταία στιγμή κι αφού προηγήθηκε η αμερικανική διαμεσολάβηση.
Ο μύθος θέλει τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή να βρίσκονται πίσω απ’ την μακροχρόνια ένταση των δυο γειτόνων. Καίτοι αποδεδειγμένα οι ΗΠΑ δεν θα ήθελαν να δουν δυο χώρες του ΝΑΤΟ να προχωρούν σε γενικευμένο πόλεμο, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν υπέθαλπαν και την μεταξύ τους ένταση. Άλλωστε, μέσω αυτής μπορούσαν να τις προμηθεύουν με πλούσιο πολεμικό υλικό που απέφερε τεράστια κέρδη στην πολεμική τους βιομηχανία.
Στην παρούσα συγκυρία, η ευρηματική αμερικανική πολεμική βιομηχανία έχει διαμορφώσει νέο πελατολόγιο την ίδια ώρα που Ελλάδα και Τουρκία προβάλλουν ως επίδοξοι αγοραστές πολλών άλλων προϊόντων και υπηρεσιών της αμερικανικής οικονομίας. Κατά συνέπεια το «μονοπώλιο» της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας κλονίζεται, δημιουργώντας θέσεις κι ευκαιρίες και για άλλους τομείς.
Η ενέργεια, η πληροφορική, τα χρηματοπιστωτικά είναι τομείς όπου το ενδιαφέρον αμερικανικών πολυεθνικών είναι έντονο κι ήδη η παρουσία τους γίνεται αισθητή και στις δυο χώρες. Στη γειτονική Τουρκία μάλιστα και επί εποχής ΔΝΤ, οι αμερικανικές τράπεζες κυριάρχησαν. Τουρκικές τράπεζες εξαγοράστηκαν. Το τουρκικό τραπεζικό σύστημα εκσυγχρονίστηκε. Παράλληλα, στον ενεργειακό τομέα έγιναν μεγάλα βήματα και έργα, ενώ ο κλάδος της πληροφορικής και της καινοτομίας ακολουθούσε με σημαντική μερίδα του λέοντος να κατέχεται από αμερικανικές εταιρίες.
Ανάλογες τάσεις παρουσιάζονται τώρα και στην Ελλάδα. Η παρουσία του ΔΝΤ ανοίγει το δρόμο για επιθετικές εξαγορές ελληνικών τραπεζών από αμερικάνικες (ήδη κυκλοφορούν οι σχετικές φήμες), ενώ στον ενεργειακό τομέα το αμερικανικό ενδιαφέρον είναι εντονότατο κι έχει εκδηλωθεί με τον πλέον εντονότερο τρόπο…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
