admin

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ

25 Μαρτίου, 2011
Διεθνείς Υποθέσεις & Διπλωματία

Μοίρασε το

Η κατάσταση στην Λιβυή δημιουργεί πολιτικά προβλήματα στην Ελλάδα. Την αντίθεσή τους στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των αμερικανικών και δυτικών δυνάμεων στη Λιβύ εκφράζουν οι Ελληνες, σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η ΚΑΠΑ Research για το Βήμα.

Το 56,8% των ερωτηθέντων θεωρούν λάθος την απόφαση για αεροπορική επέμβαση και μόνο το 31,8% τη θεωρούν ορθή. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (76%) τάσσεται κατά της συμμετοχής της Ελλάδας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Επίσης, το 49,8% κρίνει θετικά τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στην κρίση της Λιβύης, ενώ το 40,4% θεωρεί την στάση της Αθήνας αρνητική.

Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίξει και ενεργά να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις, διότι έχει Νατοϊκές υποχρεώσεις και είναι ενεργό μελος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τα λεφτά για την στρατιωτική επιχειρήσει θα έρθουν απο τη Αμερική και τον ΟΗΕ. Η κυβέρνηση όμως είπε και λέει διαφορετικά πράγματα. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος είπε¨ «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να διαθέσει μαχητικά αεροσκάφη στην επιχείρηση εναντίον της Λιβύης, ακόμη κι αν σ΄ αυτή εμπλακεί το ΝΑΤΟ».

Αργότερα, ο ΥΕΘΑ Ε.Βενιζέλος υποστήριξε και πάλι ότι η συμμετοχή της Ελλάδας θα είναι η διάθεση ενός ιπτάμενου ραντάρ, ενός ελικοπτέρου σε αποστολή CSAR και μίας φρεγάτας. To ελικόπτερο θα επιχειρεί εντός του FIR Αθηνών.Επεσήμανε ότι τα αιτήματα για παροχή διευκολύνσεων από διάφορες χώρες αυξάνονται και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραχωρηθούν κι άλλες βάσεις αν οι τέσσερις που έχουν ήδη δοθεί (Σούδα, Ανδραβίδα, Άραξος, Άκτιο) γεμίσουν. Μέχρι στιγμής έχουν φθάσει σε ελληνικά αεροδρόμια μαχητικά και μεταγωγικά αεροσκάφη από Κατάρ, Βέλγιο και Νορβηγία και εκκρεμούν οι αποστολές από Δανία, ΗΠΑ και Γαλλία.

Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε στην βουλή «H Ελλάδα παρέχει επικουρική υποστήριξη και δεν συμμετέχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, ενώ συμμετέχει επίσης και στο εμπάργκο όπλων.» Ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου σημείωσε πως οι ενέργειες του καθεστώτος Καντάφι υποχρέωσαν την Αμερική και την διεθνή κοινότητα να λάβει αποφάσεις, καθώς δεν σεβάστηκε τη διεθνή νομιμότητα, ενώ τόνισε πως η απόφαση που ελήφθη είναι απολύτως συμβατή με το διεθνές δίκαιο και πρόκειται για απόφαση του ΟΗΕ.

Πρόσθεσε πως η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν μιλά καθόλου για χερσαίες δυνάμεις ούτε για διαμελισμό της Λιβύης, επισημαίνοντας ότι αποκλειστικός στόχος ειναι η προστασία των αμάχων και η παύση της βίας ώστε να δρομολογηθουν πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. O Πρωθυπουργός ανέφερε ακόμη πως η χώρα μας έχει κάθε λόγο να θέλει να δει μια διπλωματική ειρηνική λύση και είναι έτοιμη να συνδράμει σε αυτή την κατεύθυνση ενεργά. Είναι ενδαφέρον η στάση το κυρίου Γιωργού Παπανδρέου, διότι ο Καντάφι είναι φίλος της οικογένειας Παπανδρέου. Το 1977, Ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε οτι ο Καντάφι είχει ιδρύσει μια καινούργια Αθηναϊκή δημοκρατία.

Βέβαια για μια ακόμη φόρα η Ελλάδα και η Ευρώπη καθυστέρησαν να πάρουν μέτρα ενάντιον ενος στυγερού δικτάτορα. Επίσης για μια ακόμη φορα το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία, το ΛΑ.Ο.Σ και οι Κουμμονιστές ακολουθούν μια λαικiστικη συναισθηματική εξωτερική πολιτική. Η Αθήνα πρέπει να εγκαινιάσει μια νέα περίοδο δυνατής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Μόνο έτσι η Ελλάδα θα σταματήσει να είναι ο κοπμάρσος της περιοχής. Μέχρι τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική προτιμά τη ουσιάς το θεαθήναι ταξιδιών χωρις καμία ουσια και κανένα αντίκρισμα. Είναι άνευρη, χωρίς ιδέες, έστι οδηγεί την Ελλάδα σε συνεχείς αποτυχίες. Οι ΄Ελληνες πολιτικοί πρέπει να καταλάβουν καλά οτι η εξωτερική πολιτική δεν είναι φιλανθρωπία ούτε απλά καλοί τρόποι συμπεριφοράς. Χρειάζεται οραμαντισμός και σχεδιασμός για μια ενεργητική και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική.

Βέβαια, η Ελλάδα, αφού άγγιξε το όριο της οικονομικής καταστροφής, αφού υπέστη έναν ανηλεή διεθνή διασυρμό, εξαιτίας των εσφαλμένων πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, που απεμπόλησαν κάθε ευκαιρία εξέλιξης και προόδου, σήμερα αδυνατεί να παράξει πολιτική στο εξωτερικό της χώρο, ενώ εισέρχεται σε βαθιά κρίση, η οποία είναι πρωτίστως πολιτική και κοινωνική και δευτερευόντως οικονομική. Είναι κρίση θεσμών και αξιών, που απειλεί την κοινωνική συνοχή και μέλλει να προκαλέσει τριγμούς στις δομές της Ελληνικής κοινωνίας, που αμφισβητεί το σαθρό, παρακμάζον πολιτικό σύστημα.

Η Ελλάδα οφείλει να χαράξει εκ νέου την εξωτερική της πολιτική για να εξελιχθεί σε γεωπολιτική δύναμη της Μεσογείου και του Βαλκανικού χώρου, για να εισέλθει σε μια νέα εποχή, προκειμένου να προβάλει τον ελληνικό, ελληνιστικό, ελληνορωμαϊκό και βυζαντινό πολιτισμό, κληροδότημα μιας ιστορίας τριών χιλιετηρίδων, που την ανέδειξε ως την κοιτίδα της Δημοκρατίας.