Ο Θανάσης Παπαχρηστόπουλος επιστρέφοντας από το μοναδικό μας Καστελόριζο, καταγράφει τις εικόνες που είδε, την φιλοξενία που ένιωσε. τους κατοίκους του νησιού που γνώρισε και διαπίστωσε πως αυτοί οι άνθρωποι, φυλάνε καθημερινά Θερμοπύλες.
Αυτή την εποχή έννοιες , όπως, θαλάσσιες ζώνες, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, επήρεια και ότι άλλο, έφεραν στο προσκήνιο του Ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) ενδιαφέροντος το μακρινό Καστελόριζο.
Και επειδή η ψυχρή γλώσσα των πολιτικών αναλύσεων δεν ταιριάζει σε αυτό το πολύ ιδιαίτερο κομμάτι Ελληνικής γης, -μας το δίδαξε άλλωστε στην πράξη και όχι με λόγια «Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩ»,- ξεκινάμε με την κρυφή ελπίδα. Πως αυτοί που πρέπει τουλάχιστον, θα ακούσουν τα πραγματικά και ανθρώπινα προβλήματα του νησιού. Σε μια οφειλόμενη προσπάθεια από όλους εμάς, σε κείνους που καθημερινά φυλάνε Θερμοπύλες.
Καθημερινοί ήρωες του νησιού
Στο νησί τα προβλήματα που αναζητούν λύσεις, είναι μεγάλα. Οι καθημερινοί ήρωες του, προσπαθούν να τα λύσουν. Το πολυδύναμο κέντρο υγείας Μεγίστης , όπου υπηρετεί μια μόνο ειδικευμένη καρδιολόγος, υπολειτουργεί. Κίνητρα μοριοδότησης για τουλάχιστον παθολόγο, παιδίατρο με σίγουρη προοπτική ένταξης στο ΕΣΥ μετέπειτα.
Τα πενήντα παιδιά σε όλες τις βαθμίδες δημόσιας εκπαίδευσης «Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο», έχουν τους μισούς καθηγητές από όσους χρειάζονται. Και εδώ απαιτούνται κίνητρα για όσους εκπαιδευτικούς επιλέξουν να υπηρετήσουν στο νησί.
Φαρμακείο δεν υπάρχει στο νησί και στην πιο κοντινή Ρόδο θέλουμε τουλάχιστον μια μέρα για ένα επείγον περιστατικό με ειδική φαρμακευτική αγωγή. Χώρος διαθέσιμος υπάρχει εντός του πολύ καλά διατηρημένου πολυδύναμου κέντρου Υγείας του νησιού.
Με μια μικρή επέκταση του ήδη υπάρχοντος αεροδρομίου το νησί είναι εύκολα προσβάσιμο από την Αθήνα και όχι τι σημερινό καθεστώς Αθήνα – Ρόδος, Ρόδος – Καστελόριζο.
Όποιος μπαίνει για πρώτη φορά στο λιμάνι «πέταλο» του νησιού κεραυνοβολείται από μια μοναδική ομορφιά. Αυτός ο πίνακας ζωγραφικής, για να διατηρηθεί χρειάζεται σύγχρονο αποχετευτικό.Το κτίριο της αστυνομίας είναι το παλιό κέντρο επιχειρήσεων των Ιταλών στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Κινδυνεύει με κατάρρευση!
Επειδή το μεγαλύτερο κομμάτι, για να μην πω όλο, του νησιού ζει από τον τουρισμό, χρειάζονται κίνητρα για αυτούς που επενδύουν εκεί και για τους εργαζομένους τους, που είναι αποκλειστικά ντόπιοι. Οι οικονομικές διευκολύνσεις που ισχύουν για όλους τους Έλληνες, όπως ΦΠΑ, τιμές φαρμάκων, υποχρεώσεις σε τράπεζες, δάνεια κ.α. , εδώ δίκαια, θα έπρεπε να είναι πολλαπλάσιες.
Ομοφωνία αποφάσεων για το καλό του Καστελόριζου
Θέλω να ευχαριστήσω τον Δήμαρχο και το Δημοτικό συμβούλιο, που μου έκαναν την τιμή να παρευρεθώ στη συνεδρίασή τους, που κράτησε πάνω από 2 ώρες. Στην γόνιμη συζήτηση ανέδειξαν όλα τα προηγούμενα αιτήματα και έμεινα εμβρόντητος από την ομοφωνία αποφάσεων, για το καλό του Καστελόριζου. Μάλιστα από συμβούλους που ανήκουν σε διαφορετικές παρατάξεις, για όλα σχεδόν, τα σοβαρά προβλήματα του νησιού.
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να πω, ότι όλοι μα όλοι εκεί, χρησιμοποίησαν ήπιους τόνους για τους κατοίκους της απέναντι τουρκικής πόλης (ΚΑΣ) με μεγάλη προσοχή και σύνεση.
Άλλωστε σε ήσυχες εποχές η επικοινωνία ανάμεσα στο ελληνικό και τουρκικό κομμάτι δεν σταμάτησε ποτέ. Αρκετοί είναι οι Καστελοριζιοί που έχουν παντρευτεί κοπέλες από το τουρκικό ΚΑΣ.
Τελειώνοντας την μικρή, αλλά πολύ ζωντανή εμπειρία μου από το μοναδικό μας Καστελόριζο, θέλω να αναφερθώ σε δυο γεγονότα.
Το Καστελόριζο δεν υπάρχει σε κάποιους ελληνικούς χάρτες(;)
Τρίτη βράδυ ( της 18ης Αυγούστου) γιόρταζε τα γενέθλιά της η Μαργαρίτα. Ελληνο-Αυστραλή δημοτική σύμβουλος, πιο Ελληνίδα από όλους εμάς. Ήρθε στο νησί πριν 10 χρόνια και κόλλησε στο ταβερνάκι της κυρά Κατίνας. Η οποία είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο με την παρουσία της στην ελληνική τηλεόραση πριν 15 μέρες. Εκεί βρέθηκα και γνώρισα την αυθεντική αυτή γυναίκα και αποζημιώθηκα.
Φεύγοντας το μεθεπόμενο πρωί από τη νησί, να πάρω το γρήγορο καράβι για τη Ρόδο, συναντώ τον κυρ Παράσχο που έχει μαγαζί με τα παιδιά του στο κεντρικό λιμάνι.
«Ξέρεις γιατρέ ότι ακόμα και τώρα το Καστελόριζο δεν υπάρχει σε κάποιους ελληνικούς χάρτες(;) , και μου έδειξε μερικούς απ’ αυτούς,. Ντράπηκα, έσκυψα το κεφάλι και δεν ήξερα τι να πω.
Όταν έφευγα με το πλοίο σκεφτόμουνα. Πως αυτή η πρωτόγνωρη, αληθινή ζεστασιά που απλόχερα σου προσφέρουν οι κάτοικοι του Καστελόριζου είναι μοναδική.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
