H εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία, επισημαίνει ο Χριστόφορος Μπουτσικάκης, είναι γεγονός ότι επέδρασε δραστικότατα και με ταχύτατους ρυθμούς στην αλλαγή βασικών όρων και συσχετισμών του σύγχρονου κόσμου.
Κράτη, στρατιωτικές και πολιτικές συμμαχίες και διεθνείς οργανισμοί μετρούν καθημερινά τις δυνάμεις τους προσπαθώντας να βρουν το ρόλο τους στις νέες ισορροπίες και να προβλέψουν με ασφάλεια ποιο θα είναι το νέο καθεστώς τόσο κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία όσο και στις συνθήκες που θα διαμορφωθούν μετά το πέρας της εισβολής.
Το αντικείμενο κα οι παράμετροι των προβλέψεων είναι πολυεπίπεδες και κυρίως αλληλένδετες. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και των ενωμένων αγορών χρήματος και κεφαλαίου οι επιπτώσεις της σύρραξης και ειδικότερα οι επιβληθείσες κυρώσεις της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. στη Ρωσία ως αντίποινα στις επιχειρούμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις προκαλούν τη ραγδαία μεταβολή των οικονομικών όρων και ισορροπιών.
Βασικότερος και μετά βεβαιότητας ο πλέον προβληματικός, ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης, παράγοντας είναι η προκαλούμενη ενεργειακή κρίση στην Ευρώπη και ασφαλώς και στην Ελλάδα η οποία οφείλεται στην μεγάλη εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η προσπάθεια που καταβάλλει η Ευρώπη να μειώσει τους ενεργειακούς δεσμούς με τη Μόσχα και να θωρακίσει την ενεργειακή της ασφάλεια επικεντρώνεται κυρίως στην δημιουργία μίας ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς πετυχαίνοντας ταυτόχρονα ένα χτύπημα στη διεθνή κερδοσκοπία καθώς στην αναζήτηση και ενδυνάμωση της αξιοποίησης τεχνολογιών σχετικές με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Σε αυτό το πλαίσιο άλλωστε υπάγεται και ο βασικός στόχος της Ε.Ε. και των Η.Π.Α. να πετύχουν σταδιακά μέχρι το 2027 πλήρη απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο καθώς και η δέσμευση των τελευταίων να παράσχουν στην πρώτη 15 δις κυβικά μέτρα υγροποιημένο αέριο μέχρι τέλους του τρέχοντος έτους.
Στο νέο τοπίο του ενεργειακού πεδίου η Ελλάδα αναζητά το βηματισμό της. Ο σχεδιασμός των βημάτων ασφαλώς ακολουθεί το κοινό πλαίσιο όπως σταδιακά διαμορφώνεται στην Ε.Ε., επιτρέπει όμως και τολμώ να πω επιβάλλει στην Ελλάδα να αδράξει την ευκαιρία και να μετατραπεί και να αναβαθμιστεί σε νέο ενεργειακό κόμβο της περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων και της Ευρώπης γενικότερα.
Ποιοι είναι οι παράγοντες που οδηγούν την Ελλάδα να λάβει ρόλο πρωταγωνιστικό και κυρίως που εντοπίζονται οι στοχεύσεις και ο σχεδιασμός της χώρας μας; Καθοριστικός παράγοντας αποτελεί η θέση μας ως διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο διακίνησης, αποθήκευσης και επεξεργασίας του υγροποιημένου αερίου.
Ο ήδη αναβαθμισμένο ρόλος χωρών, λόγω της ιδιότητας τους ως προμηθευτών αερίου, όπως ενδεικτικά το Κατάρ και οι Η.Π.Α., ευθυγραμμίζεται με την αναβάθμιση της χώρας μας λόγω της δυνατότητας αποθήκευσης και μεταφοράς αερίου. Ειδικότερα, οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες και εφοπλιστές ήδη από το 2015 είχαν στρέψει το ενδιαφέρον τους στην ναυπήγηση πλοίων LNG και μάλιστα κατέλαβαν τη πρώτη θέση στις νέες παραγγελίες.
Πλέον, οι Έλληνες εφοπλιστές είναι ιδιοκτήτες του 22% του παγκοσμίου στόλου δεξαμενοπλοίων μεταφοράς LNG. H αυξανόμενη ζήτηση για μεταφορικές δυνατότητες αερίου βρίσκει την Ελλάδα ήδη πρωταγωνιστή. Αναβαθμισμένη θέση έχει επίσης η Ελλάδα λόγω των υφιστάμενων αλλά και υπό υλοποίηση υποδομών τερματικών σταθμών αποθήκευσης και επεξεργασίας αέριου.
Οι σύγχρονες εγκαταστάσεις στη Ρεβυθούσα, για τις οποίες σχεδιάζεται επέκταση και οι σταθμοί στην Αλεξανδρούπολη και ειδικότερα ο δεύτερος πλωτός σταθμός αεριοποίησης που θα κατασκευαστεί με ιδιωτικά κεφάλαια και θα τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2023, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αποτελούν στρατηγικής σημασίας και επαναβεβαιώνει τη θέση μας ως πρωτοπόρου στην ενεργειακή πολιτική.
Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα γίνεται πύλη εισόδου του αερίου από την ανατολική Μεσόγειο. Εξασφαλίζει την ενεργειακή της επάρκεια, εκμηδενίζει τον κίνδυνο διακοπής τροφοδοσίας και ταυτόχρονα χαράσσει εξαγωγικό ενεργειακό προσανατολισμό αφού ταυτόχρονα προμηθεύει μέσω αγωγών τα Βαλκάνια και κατ επέκταση την Ευρώπη.
Παράλληλα ο δρόμος για την ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία περιλαμβάνει και τη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η αξιοποίηση του ηλιακού και αιολικού δυναμικού μπορεί να καταστήσει τη χώρα μας κέντρο παραγωγής πράσινης και καθαρής ενέργειας. Ως επιταχυντής στην αναβάθμιση αυτή λειτουργεί και το πλαίσιο αναφοράς που προτάσσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το οποίο προβλέπει την ανάπτυξη περισσότερων πολιτικών αξιοποίησης και σχεδιασμού ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Οι προκλήσεις της ανάπτυξης και της ευημερίας στην Ελλάδα απαιτούν την αναβάθμισή της ως ενεργειακός κόμβο.
Με αυτό το τρόπο η Πατρίδα μας θα αποκτήσει γεωπολιτική και διπλωματική υπεραξία και θα ενισχυθεί ο κρίσιμος στρατηγικός μας ρόλος στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
