Η ενέργεια ή θα μας ενώσει ή θα μας χωρίσει

Γιώργος Αρβαντίδης Βουλευτής ΚΙΝΑΛ Β' Θεσσαλονίκης

Μοίρασε το

Ο Γιώργος Αρβανιτίδης επισημαίνει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η χώρα μας, εν μέσω πολλαπλών κρίσεων και υπό την πίεση του πολέμου στην Ουκρανία, προσπαθούν να χαράξουν μια νέα ενεργειακή στρατηγική για οικονομικούς και γεωπολιτικούς λόγους αναπροσαρμόζοντας μέτρα και πολιτικές.


 

Σε αυτό το πλαίσιο επανακαθορίζονται οι προτεραιότητές μας και αναζητούνται λύσεις ενεργειακής απεξάρτησης από κάθε τι που μπορεί να μας κρατά υποχείρια. Ξένες πηγές ενέργειας, πανάκριβες πηγές ενέργειας, με τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος και σπατάλη ενέργειας είναι οι βασικοί παράγοντες τους οποίους θέλουμε να περιορίσουμε αν όχι να εξαλείψουμε.

Εν μέσω λοιπόν αυτών των τεκτονικών αλλαγών στην χάραξη μιας νέας ευρωπαϊκής αλλά και εθνικής πολιτικής για την ενέργεια, προκύπτουν μια σειρά από προκλήσεις και ερωτήματα που χρήζουν άμεσων και πειστικών απαντήσεων. Τόσο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και για τις εθνικές Κυβερνήσεις. Πέρα από το δίλημμα που έθεσε ο κ. Ντράγκι στην Ιταλία «Ειρήνη ή ανοιχτό κλιματιστικό», η παρούσα ιστορική στιγμή είναι καθοριστική για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης. Είμαστε σε ιστορικό σταυροδρόμι. Η ενέργεια ή θα μας ενώσει ή θα μας χωρίσει. Η Ε.Ε. ή θα θυμηθεί την ιστορία της και το πώς ξεκίνησε ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα, ή τα φαινόμενα φυγόκεντρων δυνάμεων θα ενταθούν. Ο άνθρακας ένωσε τους Ευρωπαίους, το 1952. Η απανθρακοποίηση και η ενεργειακή αυτονομία θα πρέπει να εμβαθύνει την ένωσή μας το 2022.

Για να γίνει όμως αυτή η εμβάθυνση, θα πρέπει να έχουμε κοινή αντίληψη συμφερόντων. Το κεντρικό ζητούμενο είναι η Ε.Ε. να αποκτήσει κοινά χρηματοδοτικά εργαλεία αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης, όπως το ευρωομόλογο και να χρηματοδοτήσει επενδύσεις για την απεξάρτησή μας με έναν κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο τρόπο από τα ορυκτά καύσιμα. Πριν από 10 χρόνια όταν η Ελλάδα ζητούσε ευρωομόλογο για την δημοσιονομική κρίση, κάποιοι το θεωρούσαν ταμπού. Τώρα το ευρωομόλογο για την κοινή αγορά ενέργειας είναι στο τραπέζι των ηγετών της Ε.Ε. Δεν είναι θέμα δικής μας ιστορικής δικαίωσης, αλλά είναι θέμα υπαρξιακής ανάγκης πλέον της ίδιας της Ένωσης και της ευημερίας των πολιτών της.

Υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα για τα επόμενα βήματα και επιλογές που πρέπει να γίνουν όπως :

  • Στην Task Force, που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η οποία θα ασχολείται με την διασφάλιση της τιμής στην συμφωνία με τις Η.Π.Α, θα υπάρχει αντιπροσώπευση της κάθε χώρας ή θα είναι σε επίπεδο κεντρικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πώς ακριβώς θα λειτουργήσει ;
  • Θα υπάρξει ανασχεδιασμός των εθνικών σχεδίων Ανάκαμψης με τα νέα δεδομένα του πολέμου στην Ουκρανία ή θα προχωρήσουμε γραμμικά σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και χωρίς να γίνει μια ανακατεύθυνση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με στόχο την Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Αυτονομία ;
  • Στην Ελλάδα θα επικαιροποιηθούν τα υπό κατασκευή δίκτυα φυσικού αερίου, βάσει των νέων κατευθύνσεων του Κανονισμού Ταξινομίας, θέτοντας νέες τεχνικές προδιαγραφές ούτως ώστε αυτά να είναι ικανά να εξυπηρετήσουν και κάποια άλλη πηγή ενέργειας όπως το υδρογόνο στο μέλλον ή θα σπαταλήσουμε χρήματα σε δίκτυα και υποδομές φυσικού αερίου που μετά από 10-15 χρόνια θα πρέπει να τα ξηλώνουμε ;
  • Οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις με Ισραήλ, Κύπρο και Αίγυπτο πόσο γρήγορα θα «τρέξουν» και πότε θα ολοκληρωθούν;
  • Ποιος θα είναι ο ρόλος της Τουρκίας στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε σχέση με τα ενεργειακά κοιτάσματα και τις νέες ενεργειακές οδούς – αγωγούς ;

Στην Ελλάδα χρειαζόμαστε μια πιο γρήγορη και ισόρροπη ανάπτυξη των ΑΠΕ με εκτεταμένες επενδύσεις στο δίκτυο και σε καινοτομίες που θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Η Κυβέρνηση οφείλει να επενδύσει σε ένα σύγχρονο δίκτυο ώστε να εκπονηθούν σχέδια εκατοντάδων ενεργειακών κοινοτήτων που θα ρίξουν το κόστος παραγωγής στον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση αλλά και με εκατοντάδες χιλιάδες φωτοβολταϊκά στις στέγες για τους πιο ευάλωτους, ώστε να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή φτώχεια και οι κοινωνικές ανισότητες σε μόνιμη βάση. Θα είναι ιστορικό στίγμα αν χαθεί η ευκαιρία που δημιουργούν για την Ελλάδα τα 72 δισεκατομμύρια ευρώ κοινοτικών πόρων τα οποία με σαφή στόχευση στην ενεργειακή ασφάλεια και ενεργειακή δημοκρατία μπορούν να φέρουν βιώσιμη ανάπτυξη στον τόπο μας.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου