Η αυτοκάθαρση της Αριστεράς ως προϋπόθεση ομαλότητας

Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος αναφέρεται στην αυτοκάθαρση της Αριστεράς ως προϋπόθεση ομαλότητας. Επιχειρώντας μια ιστορική αναδρομή. Στη εποχή, όταν εγκαταστάθηκε η πρώτη κυβέρνηση των μπολσεβίκων στην Ρωσία. Όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πίστεψαν στον υπαρκτό σοσιαλισμό. new deal

Μοίρασε το

Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος αναφέρεται στην αυτοκάθαρση της Αριστεράς ως προϋπόθεση ομαλότητας. Επιχειρώντας μια ιστορική αναδρομή. Στη εποχή, όταν εγκαταστάθηκε η πρώτη κυβέρνηση των μπολσεβίκων στην Ρωσία. Όπου εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πίστεψαν στον υπαρκτό σοσιαλισμό.


Τρεις γενιές αργότερα οι εικόνες του λαού, να γκρεμίζει το τείχος του Βερολίνου, κατέρριψαν μια δοξασία, που δεν μπορούσε, ποτέ να υπάρξει, ακριβώς επειδή είναι αντίθετη στην φύση του ανθρώπινου.

Δεν είναι της παρούσης, να αναφερθεί κανείς στην εξέλιξη και σημερινή κατάσταση κομμουνιστικών κρατών, όπως της Β. Κορέας και της Κίνας. Έχει όμως σημασία, να δούμε την εξέλιξη των κομμουνιστικών κομμάτων, ιδίως αυτών του Δυτικού Κόσμου, και του πολιτικού προσωπικού τους.

Αν εξαιρέσει κανείς λοιπόν τους αθεράπευτα ρομαντικούς της κλασσικής παράδοσης, που διατήρησαν όνομα και ιδεολογία ανέπαφα και φυσικά διαρκώς συρρικνούνται, οι περισσότεροι από τους, τότε νεαρούς, κομμουνιστές ενετάχθησαν σε σχήματα του δημοκρατικού σοσιαλισμού, πράσινα ή και δεξιότερα, ακόμη και σε μας.

Κόμματα δηλαδή με απόλυτο σεβασμό των βασικών αρχών του αστικού καθεστώτος, ιδίως εκείνης της διακρίσεως των εξουσιών, της λειτουργίας εννοείται της Δικαιοσύνης και της Διοίκησης βάσει συγκεκριμένων κανόνων αδιακρίτως της κυβερνώσας πολιτικής.

Στην εξέλιξη αυτή υπάρχουν ελάχιστες εξαιρέσεις, η πιο επιτυχημένη των οποίων σε όλη την Ευρώπη είναι ασφαλώς ο Συνασπισμός της ελληνικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

H ριζοσπαστική εξαίρεση

Υπάρχουν φυσικά εξηγήσεις για αυτήν την ριζοσπαστική εξαίρεση : η ήττα στον Εμφύλιο, η στρατιωτική δικτατορία, η χρεοκοπία. Και φυσικά, πρώτα απ´ όλα, οι εγγενείς αδυναμίες των ελληνικών αστικών κομμάτων. Που οδήγησαν την μετεξέλιξη του ΚΚΕ Εσωτερικού από το περιθώριο του 3% στο 35% και την Κυβέρνηση της χώρας, μιας χώρας της Ευρωζώνης, το 2015.

Ίσως ήταν ο ίλιγγος της εκτόξευσης στην εξουσία, που προκάλεσε τις ψευδαισθήσεις. Τις ψευδαισθήσεις, ότι είναι δυνατή, εν μέσω του 21ου αιώνος και εν μέση Ευρώπη, η άλωση ενός εν λειτουργία αστικού καθεστώτος.

Έτσι δηλαδή, όπως την περιέγραψε με αφοπλιστική ειλικρίνεια η σύζυγος του τεως Πρωθυπουργού στην γνωστή της συνέντευξη. Την κατάληψη όχι απλώς της Κυβέρνησης αλλά της πραγματικής εξουσίας. Είναι αυτονόητο, ότι και μόνον η χρήση του εναντιωματικού συνδέσμου δηλοί πρόθεση αλλοιώσεως της φύσεως του πολιτεύματος. Αυτονόητο όσο και αδιανόητο, δυστυχώς όμως γεγονός.

Αυτά τα πράγματα ευτυχώς δεν γίνονται. Το αποτέλεσμα της ψευδαισθήτωσης ήταν δραματικό σε πολιτικό, προσωπικό και αισθητικό επίπεδο. Χρεοκόπησε την χώρα, έβλαψε ανθρώπους αθώους και παρήγαγε γελοιότητες, που δεν θα μπορούσαν, να σταθούν ούτε σαν επιθεωρησιακό νούμερο.

Το αστικό δημοκρατικό πολίτευμα άντεξε

Ακούσαμε, ότι « μάρτυρες» είδαν βαλίτσες γεμάτες χρήματα -και μάλιστα με ροδάκια(!) -, να μπαινοβγαίνουν στο Μαξίμου. Είδαμε απίστευτες εικόνες με επιχειρηματίες, που απομονώνονται, για να λάβουν μέρος σε διαγωνισμό τηλεοπτικών αδειών. ‘Ενας μάλιστα κομίζων βοσκοτόπια ως εμπράγματες εγγυήσεις, κοκ.

Το αστικό δημοκρατικό πολίτευμα άντεξε, οι θεσμοί απέδειξαν την επάρκειά τους και θα τιμωρήσουν αυστηρά τους – φυσικούς τουλάχιστον- αυτουργούς της προσπάθειας φαλκιδεύσεως τους.

Ο κ Παπαγγελόπουλος παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο, που θα κάνει την δουλειά του ασφαλώς, όπως θα την κάνει και με τον κ Παπά, που ακολουθεί.

Μια επίορκος Εισαγγελεύς ήδη κατηγορείται από του συναδέλφους της για κακούργημα. Θα αντικρίσει και αυτή τον φυσικό Δικαστή της. Οι επώνυμες καταγγελίες για το Μάτι θα έχουν συνέχεια.

Η ελληνική Αριστερά πρέπει να αυτοκαθαρθεί

Τούτα όμως δεν αρκούν! Μπορεί η ευρωπαϊκή λαϊκή Χριστιανοδημοκρατία, να είναι η ατμομηχανή της ιστορίας, οι κλειδούχοι όμως των γραμμών πορείας πρέπει, να προέρχονται από όλο το δημοκρατικό ιδεολογικό φάσμα. Η ύπαρξη μιας μεγάλης δημοκρατικής σοσιαλιστικής παρατάξεως είναι εκ των ουκ άνευ για την χώρα, για κάθε χώρα.

Είναι αποκλειστικώς δικό της θέμα, εάν η ελληνική Αριστερά θα συνεργασθεί με άλλα και ποια κόμματα. Σε κανένα, πλην της ιδίας, δεν πέφτει λόγος, εάν θα πορευθεί μόνη της ή όχι, εάν θα εγκαταλείψει το περιθωριακό κόμμα της «Ευρωπαϊκής Αριστεράς και των βορείων Πρασίνων», εάν θα ενταχθεί στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές ή όχι.

Τούτο όμως είναι καθοριστικό για την ομαλή λειτουργία του Πολιτεύματος: Η ελληνική Αριστερά πρέπει να αυτοκαθαρθεί, να ξαναποκτήσει την ηθική της, να απομονώσει τους φανατικούς, τους σφετεριστές της εξουσίας, τους αυτο-εξυπηρετούμενους.

Η Ηγεσία της θα πρέπει να προσαρμοσθεί, να εκσυγχρονισθεί, να θέσει εαυτόν στην κρίση της βάσης της. Να περάσει από το Καθαρτήριο, που πέρασε και το ΠΑΣΟΚ. Μόνον τότε θα έχουμε πραγματικές ελπίδες, να γίνουμε Ευρώπη.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου