Πίσω και πέρα απ’ τη “στρατολόγηση” Τσενάι και το σχέδιο (συνωμοσίας;) που συνοδεύει η ίδρυση Αλβανικού κόμματος στη χώρα, αναδεικνύεται για άλλη μια φορά η αδυναμία της ελληνικής Πολιτείας να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί τέτοιου είδους καταστάσεις – κι όχι μόνο. Το σώφρον θα ήταν ο συγκεκριμένος νεαρός να είχε απορροφηθεί απ’ το ελληνικό σύστημα για να γίνει το ζωντανό παράδειγμα και σημαία των αρχών περί ισονομίας και ισοπολιτείας που υποτίθεται πρεσβεύει η χώρα έναντι των μεταναστών που διαβιώνουν στο έδαφός της.
Όμως, η βαθύτερη ψυχοσύνθεση του ελληνικού λαού, οι ιδεολοψίες, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα της ελληνικής κοινωνίας, τον εξανάγκασαν σε κοινωνική απομόνωση, ωθώντας τον εύκολα στην αγκαλιά άλλων…
Ακούγεται βεβαίως παράλογη κι αδιανόητη η διαπίστωση της παραπάνω ελληνικής αδυναμίας, όταν η ελληνική Πολιτεία αδυνατεί να αξιοποιήσει τα “δικά” της παιδιά – αν δεν τα τρώει κιόλας. Κι είναι αδιανόητη επισήμανση όταν δεκάδες χιλιάδες νέοι Έλληνες με υψηλό επίπεδο σπουδών και λαμπρές προοπτικές αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για να βρουν την καλύτερη ζωή που αδυνατεί να τους προσφέρει η χώρα καταγωγής τους.
Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που η γειτονική Αλβανία “επιδοτεί” την μετανάστευση, αξιοποιώντας τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών προς την πατρίδα τους, ως κύριο μοχλό οικονομικής της ανάπτυξης…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
