Πολύς θόρυβος έχει γίνει τις τελευταίες μέρες για τα δεινά που θα υποστούμε, χώρα και πολίτες, αν ζητήσουμε την ενεργοποίηση του σχεδίου στήριξης της οικονομίας μας από την ΕΕ, και κυρίως από την συμμετοχή του ΔΝΤ. Για να αντιληφθούμε και να εξηγήσουμε τις αντιδράσεις, πρέπει να τις ξεχωρίσουμε από αυτές του ασφυκτικά πιεζόμενου μισθωτού και συνταξιούχου, που ευλόγως νοιώθει για μια ακόμη φορά ότι καλείται να πληρώσει σπασμένα, για τα οποία πάντως αν φταίει, έχει ελάχιστο μερίδιο ευθύνης, κυρίως ως προς τα πρόσωπα που επέλεγε για χρόνια να τον κυβερνούν.
Ωστόσο σε αυτό το μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, έχει αρχίσει να ωριμάζει, υπό το καθεστώς φόβου για το μέλλον του, η βεβαιότητα ότι “δεν πάει άλλο”. Τι λέει ο μέσος οικογενειάρχης; Να πληρώσω, αλλά να μπει τάξη επιτέλους στη χώρα, ώστε να ξαναγεννηθεί η ελπίδα για το μέλλον, η κινητήριος δύναμη προόδου, οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής. Και είναι τόση η απογοήτευση από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που πολλοί πλέον ανοιχτά υποστηρίζουν πως μόνο υπό στενή παρακολούθηση από Κομισιόν και ΔΝΤ, μπορεί να ξεκολλήσει το καράβι από τα βράχια.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, η προνομιούχα μειοψηφία, που έχει για πολλά χρόνια καρπωθεί τα κοινοτικά πακέτα, κάνοντας αντιπαραγωγικές “επενδύσεις” και προκλητικές σπατάλες, υπονομεύοντας και υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας, όταν με την ανοχή των κυβερνήσεων, κάποιοι ενθυλάκωναν αχόρταγα τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονταν για τον θεσμικό, πολιτικό και οικονομικό εκσυγχρονισμό της χώρας. Αυτοί είναι που με τις ισχυρές τους προσβάσεις στα εγχώρια ΜΜΕ, πιέζουν να μην κληθεί το ΔΝΤ να ασκήσει τον ρόλο του στην χρηστή διαχείριση των κεφαλαίων που θα εισρεύσουν στη χώρα, όταν και αν ζητηθούν από την ΕΕ. Φαίνεται ότι κάποιοι περίμεναν με λαχτάρα ένα ακόμη ανεξέλεγκτο πακέτο στήριξης από την Ευρώπη, που θα γέμιζε πάλι κάποιες τσέπες, και θα δημιουργούσε μια νέα γενιά από “τζάκια” και μετά από χρόνια κάποιοι θα μας …ξαναέσωζαν.
Όπως όμως δείχνουν τα πράγματα θα μείνουν με την προσμονή, είτε γιατί οι “κουτόφραγκοι” δεν τσιμπάνε πλέον και ενέπλεξαν το ΔΝΤ, αφού δεν έχουν θεσμοθετημένο ευρωπαϊκό μηχανισμό ελέγχου, είτε επειδή έχουν στοχοποιηθεί από την κοινωνία, που τους θεωρεί εύλογα υπεύθυνους, για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει. Όπως και να’ χει, σίγουρα, είτε με σχέδιο στήριξης, είτε με σκληρή λιτότητα, όλοι έχουν αντιληφθεί στον τόπο μας ότι ήρθε η ώρα όχι μόνο του λογαριασμού που μας στέλνουν τοκογλυφικά αυξημένο οι πιστωτές μας, αλλά και η ώρα της οριστικής ρήξης με το φαύλο παρελθόν μας.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
