ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Μοίρασε το

του ΑΛΦΟΝΣΟΥ ΒΙΤΑΛΗ

Ο εγκλωβισμός – εκούσιος ή ακούσιος- σε ένα φαύλο κύκλο δημοσιονομικών πρακτικών και αναγωγής ως μείζονος «εθνικού θέματος» της καταπολέμησης των σπρεντς, δυστυχώς παράγει ήδη αρνητικά αποτελέσματα και για την οικονομία της χώρας, αλλά και για φρεσκοεκλεγμένη Κυβέρνηση, με ισχυρή εντολή και πολλές προσδοκίες. Οι εξελίξεις, αλλά και οι διαρκείς αμφιταλαντεύσεις ως προς τις πολιτικές σε συνδυασμό με συνεχείς διαρροές και φημολογία περί της μιας ή της άλλης κίνησης – επιλογής στην οικονομία, όχι απλά δημιούργησαν και πάλι ένα κλίμα απαισιοδοξίας στους πολίτες και αβεβαιότητα στις περιβόητες αγορές, αλλά μετατρέπονται σε «βραδυφλεγείς βόμβες» στην ίδια την κυβερνητική προοπτική. Είναι πλέον ώρα να σοβαρευτούμε όλοι. Είναι ώρα πρώτα απ’ όλα να «ωριμάσει» η Κυβέρνηση και να λειτουργήσει με τρόπο συγκροτημένο. Κυρίως δε είναι ώρα να σταθεροποιήσει, με οποιοδήποτε κόστος μια γραμμή πλεύσης ως προς την οικονομία.

Μέτρα και μάλιστα σκληρά πήρε. Έδωσε μια μάχη για την δημιουργία μηχανισμού στήριξης, με τις όποια κενά και αντιφάσεις, το κεντρικό ερώτημα όμως παραμένει ακόμα αναπάντητο: Ποια είναι η κατευθυντήρια γραμμή για την ανάκαμψη της οικονομίας και ένα νέο παραγωγικό – αναπτυξιακό μοντέλο;…

Γιατί το θέμα για μια χώρα με διαλυμένη σχεδόν την παραγωγική της υποδομή – που δεν παράγει σχεδόν τίποτα, που δεν είναι σε θέση να τροφοδοτήσει με απλά πράγματα την εσωτερική της αγορά και δεν μπορεί να εξάγει σχεδόν τίποτα – δεν είναι απλά να βελτιώσει τα δημοσιονομικά μεγέθη της, όσο σοβαρό και αν είναι αυτό το πρόβλημα.

Λάθος δεν ήταν η αρχική σκέψη να αντιμετωπιστεί άμεσα το δημοσιονομικό πρόβλημα και το θέμα του δημόσιου χρέους, αφού οι «μαύρες τρύπες» θα «κατάπιναν» κάθε σοβαρή προσπάθεια ανάκαμψης – ανάπτυξης.

Αρκετά προβλήματα δημιουργήθηκαν από μια «μονολιθική εμμονή» στις δημοσιονομικές πολιτικές, που προξένησαν την απορία και τον προβληματισμό κορυφαίων αναλυτών και οικονομολόγων προοδευτικής σχετικά κατεύθυνσης ακόμα και στις Η.Π.Α.

Αντί πλέον να «ψάχνουν τον Ιούδα», που έδωσε την πληροφορία περί επαναδιαπραγμάτευσης από την Ελλάδα των όρων για τον Ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και τον ρόλο του Δ.Ν.Τ, ας θέσουν επί τέλους επί τάπητος το συνολικό εναλλακτικό σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας και την επείγουσα και αναγκαία ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της χώρας και ας σταματήσουν τις παλινδρομήσεις.

Το σχέδιο αυτό είναι απολύτως αναγκαίο ώστε να κινητοποιηθεί η κοινωνία, οι παραγωγικοί φορείς και οι παραγωγικές τάξεις. Πρέπει τελικά να ξέρουμε όχι μόνο πόσο πρέπει να μειωθεί το έλλειμμα τα επόμενα χρόνια ή μέχρι ποιο επίπεδο σπρεντς μπορούμε να δανειστούμε, αλλά πάνω σε ποιους κλάδους θα επιλέξουμε να στηρίξουμε την ανασυγκρότηση της χώρας, τι προϊόντα είναι αυτά που θα δώσουμε βάση για να τα εξάγουμε, τι και ποια προϊόντα μπορούμε να παράγουμε για να διοχετεύσουμε στην Ελληνική αγορά και να σταματήσουμε να τα εισάγουμε κ.α.

Όπως επίσης με απόλυτη ευθύνη της Κυβέρνησης, αλλά και των σοβαρών επιχειρηματιών, των επαγγελματικών φορέων και των συνδικάτων, πρέπει «εδώ και τώρα» να γίνει απολύτως καθαρό εντός και εκτός Ελλάδας και ένα ακόμα θέμα:

Το ότι η Ελλάδα είναι και θα παραμείνει χώρα της Ευρωζώνης και πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποχωρήσει έστω και προσωρινά από το Ευρώ.

Τα όσα και πάλι ακούγονται και αναπαράγονται για προσωρινή έστω έξοδο από την Ευρωζώνη με επαναδιαπραγμάτευση  του χρέους και υπαγωγή στο Δ.Ν.Τ, όχι μόνο καταστροφικά για την προοπτική της χώρας είναι, αλλά ταυτόχρονα υπονομεύουν τον αγώνα που κάνει στις αγορές για να ρίξει τα σπρεντ, ενώ παράλληλα αδιαφορεί για τις θυσίες που έκανε ο Ελληνικός λαός για να ενταχθούμε στη ζώνη του Ευρώ και να περάσουμε από την δραχμή – μέσα από ένα κερδοσκοπικό και πάλι κυκεώνα- στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.

Όταν χώρες όπως η Βραζιλία που σήμερα σκεφτόμαστε να τις ζητήσουμε δανεικά, έφυγαν τρέχοντας και κάτω από τεράστιες λαϊκές αντιδράσεις από το Δ.Ν.Τ, τις υποτιμήσεις και την παραγωγή ανέργων και μπήκε σε τροχιά οικονομικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης αναπτύσσοντας παραγωγή, αυτό πρέπει να αποτελεί παράδειγμα για όλους.

Όλοι δε όσοι σήμερα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σπρώχνουν για έξοδο από την Ευρωζώνη και επαναφορά εσωτερικού νομίσματος για να είναι πιο αποτελεσματικές οι πρακτικές του Δ.Ν.Τ», αρνούνται στην ουσία να ξεφύγουν από ένα ακραίο δογματισμό και μια μονολιθική προσήλωση σε «τριτοκοσμικές ρετσέτες».

Μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε:
– διαρκείς υποτιμήσεις του νομίσματος, ώστε να χάσει το 80% της αρχικής του αξίας
– δεκαπλασιασμό τουλάχιστον του δημόσιου χρέους – λόγω της υποτίμησης του εσωτερικού νομίσματος – ακόμα και αν υπήρχαν επαρκή συναλλαγματικά αποθέματα σε Ευρώ.

Συνεπώς όταν λέμε ότι είναι ώρα να σοβαρευτούμε όλοι, είναι πράγματι ώρα να κοιτάξουμε μπροστά και να πορευτούμε με πρόγραμμα, αυτοπεποίθηση, σταθερή πορεία και εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της χώρας.       

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου