ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΤΗΣ (ΥΠΑΡΚΤΗΣ;) ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Η κυβέρνηση που έτυχε ή επέτυχε… να διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας είναι υποχρεωμένη να διαπραγματευτεί με τους παράγοντες του διεθνούς συστήματος για να εξασφαλίσει το παρόν και το μέλλον των Ελλήνων. Πρόκειται για την κρισιμότερη διαπραγμάτευση που καλείται να δώσει κυβέρνηση στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Το ερώτημα είναι πως αν η κυβέρνηση έχει επιλέξει πράγματι να διαπραγματευτεί, τι ακριβώς διαπραγματεύεται με την γαλλο-γερμανοκρατούμενη ΕΕ; Διαπραγματεύεται οικονομική βοήθεια υπό τη μορφή νέου χαμηλότοκου δανείου για να καλύψει όπως όπως τις άμεσες δανειακές της ανάγκες και να ετεροχρονίσει τον κίνδυνο της χρεωκοπίας της χώρας; Ή διαπραγματεύεται τον ριζικό επαναπροσδιορισμό της εταιρικής σχέσης που πέραν του αναγκαίου εξορθολογισμού (προσοχή όχι περικοπή) κρατικών δαπανών, θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αναδιαμορφώσει το μοντέλο ανάπτυξής της και να διασφαλίσει θέσεις εργασίας για τους Έλληνες πολίτες;

Διαπραγματεύεται απλώς η κυβέρνηση το μέτρο και το μέγεθος της περιστολής μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δικαιωμάτων που θα οδηγήσουν σε νέα ύφεση και σε νέες θυσίες χωρίς αντίκρισμα; Ή διαπραγματεύεται εκ παραλλήλου το πλαίσιο και τους όρους ριζικής ανασύστασης της παραγωγικής βάσης της χώρας που αποσάθρωσε η ένταξη της χώρας στην ΕΕ και το έλλειμμα της οποίας, επί χρόνια, υποκαθιστούσαν τα προς κατανάλωση πακέτα ενισχύσεων που “χρύσωναν” το χάπι μιας επίπλαστης (καθόσον δανεικής) ευμάρειας;

Αν το διακύβευμα δεν είναι απλώς η προσωρινή διάσωση της χώρας, αλλά η ανασυγκρότηση της ανύπαρκτης πλέον παραγωγικής της βάσης, κατά πόσο η συγκεκριμένη κυβέρνηση – συνεπικουρούμενη από την ελληνική άρχουσα τάξη – διαθέτει ανθεκτικότητα, ικανότητα, ευελιξία και διορατικότητα να επιτύχει το βέλτιστο για το εθνικό συμφέρον;

Αν λοιπόν, η ΕΕ με την υπάρχουσα δομή και λειτουργία της αρνείται τη διαμόρφωση ενός παραγωγικού (όχι απλώς καταναλωτικού) μοντέλου ανάπτυξης για την Ελλάδα, αλλά και τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που θα εγγυάται εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα για το σύνολο των Ευρωπαίων πολιτών, διαθέτει την αποφασιστικότητα η σημερινή κυβέρνηση να αναζητήσει και να διαπραγματευτεί τις δέουσες εγγυήσεις αλλού – αν κι εφόσον υπάρχουν…;

Πιο συγκεκριμένα, έχει το σθένος η σημερινή κυβέρνηση να εξετάσει ακόμα και το ακραίο ενδεχόμενο να μετατραπεί η Ελλάδα σε “δούρειο ίππο” της νομισματικής ένωσης, διαπραγματευόμενη κι αναλαμβάνοντας το ρίσκο επιλογών που θα σηματοδοτήσουν την απαρχή του τέλους του ευρώ; Θα μπορούσε επί παραδείγματι, η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με γνώμονα εναλλακτικές επιλογές, όπως προσωρινή αποχώρηση απ’ το ευρώ ή χαμηλότοκο δανεισμό σε δολάρια από τη FED, ώστε υπό τις τεχνικές οδηγίες του ΔΝΤ να αποπληρώσει μέρος των χρεών που έχει σε ευρώ;

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου