Τις πιο δύσκολες ώρες στη πολιτική του διαδρομή πέρασε ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, καθώς δέχθηκε απανωτές και ασφυκτικές πιέσεις από το σύνολο των ισχυρών της Ευρωζώνης, «εδώ και τώρα» να προχωρήσει στην ανακοίνωση πρόσθετων σκληρών μέτρων. «Έπεσε άγριο ξύλο», σημείωνε στο New Deal, υψηλόβαθμος κυβερνητικός παράγοντας, που τόνιζε ότι «αν μπορούσαν θα κράταγαν τον Παπανδρέου κλεισμένο σε ένα δωμάτιο και θα τον έβγαζαν, μόνο αν υπέγραφε πρόσθετα μέτρα». Ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός «έφαγε ξύλο», στη θέση άλλου – του πρώην Πρωθυπουργού – που όχι μόνο ήταν εξαφανισμένος από την διεθνή σκηνή, αλλά επί έξι περίπου χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα για την οικονομία, ενώ οι Ευρωπαίοι τροφοδοτούνταν με πλαστά στατιστικά στοιχεία. Στον Έλληνα Πρωθυπουργό ετέθη ευθέως το δίλημμα: «αν θες οικονομική βοήθεια θα ανακοινώσεις τώρα νέα πρόσθετα μέτρα», εννοώντας σαφέστατα το κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού, αύξηση του Φ.Π.Α κ.α. Ο Γ. Παπανδρέου πάντως «ξέσπασε» και κατά της ατολμίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και κατά της πολιτικής της Κυβέρνησης της Ν.Δ…
Ο πρωθυπουργός επιτέθηκε με πρωτόγνωρη σφοδρότητα κατά της προηγούμενης κυβέρνησης, λέγοντας ότι λόγω της «εγκληματικής πολιτικής του πρόσφατου παρελθόντος», «βρεθήκαμε ξεκρέμαστοι μπροστά στις διεθνείς αγορές, τις ορέξεις τους, τις δικές του αντιλήψεις και προκαταλήψεις».
«Τα όσα αντιπολιτευτικά λέγαμε τα τελευταία χρόνια ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα που ο καθένας μας βρήκε στον ανάλογο τομέα ευθύνης του» δήλωσε ο κ. Παπανδρέου και μίλησε για «σπατάλη, διαφθορά, πελατειακή διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, πολιτικές υπέρ των ισχυρών και ενάντια στο γενικό συμφέρον της χώρας, ξεχαρβάλωμα της δημόσιας διοίκησης λόγω κομματικών και αναξιοκρατικών παρεμβάσεων…Υπάρχουν ιστορικές ευθύνες γι’ αυτό τον κατήφορο και καλά θα κάνουν οι υπαίτιοι να είναι πιο σοβαροί και μετρημένοι στα λόγια τους. Να μην προκαλούν τους Έλληνες, που σήμερα στριμώχνονται, γιατί αυτοί είχαν επιλέξει να περνούν καλά στις πλάτες τους, επί τόσα χρόνια…».
Εξίσου οξύς ήταν ο πρωθυπουργός εναντίον των Ευρωπαίων εταίρων, λέγοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ναι μεν έδωσε την πολιτική και θεσμική της στήριξη αλλά «στη μάχη απέναντι στην ψυχολογία της αγοράς υπήρξε το λιγότερο άτολμη». «Τους τελευταίους μήνες αυτής της κρίσης η ΕΕ έδωσε την πολιτική της στήριξη. Υπήρξε και θεσμική στήριξη του προγράμματός μας.
Όμως στην μάχη απέναντι στις εντυπώσεις και την ψυχολογία της αγοράς υπήρξε το λιγότερο άτολμη», είπε και τόνισε πως «για το τι μέλλει γενέσθαι απέναντι στην κρίση υπήρξε, τους προηγούμενους μήνες στην ΕΕ, πολυφωνία, διάφορες και διαφοροποιημένες δηλώσεις. Εικασίες για την χώρα μας που δημιουργούσαν ψυχολογία επικείμενης κατάρρευσης. Προφητείες που έτειναν να γίνουν αυτοεπιβεβαιούμενες. Υπήρξε έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διαφόρων οργάνων της Ένωσης, της Επιτροπής, τα Κράτη Μέλη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ακόμα και διχογνωμία εντός των οργάνων αυτών». Επεσήμανε πως «υπήρξε και μια αρκετά μεγάλη προσπάθεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να κρύψουν τις ευθύνες τους πίσω από την Ελλάδα.
Την ευθύνη της Ένωσης, της Επιτροπής, ακόμη και της Eurostat, να είναι σε εγρήγορση, αλλά και να επισημάνουν στην προηγούμενη Κυβέρνηση, τον ολισθηρό δρόμο που έπαιρνε. Κάτι που έβλεπε, κάτι που ήξερε, παρά τη σκόπιμη παραποίηση των δεδομένων – μια πραγματικά σκόπιμη παραποίηση από τη Νέα Δημοκρατία. Ίσως θεωρούσαν ότι οι δικές μας παρατηρήσεις ήταν απλώς αντιπολιτευτικές. Τελικά, ήταν οι πιο υπεύθυνες. Αυτό όμως είχε υπονομεύσει και έχει υπονομεύσει το κύρος ακόμη και των ευρωπαϊκών θεσμών στη διεθνή αγορά» .
Τόνισε ακόμα πως «μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο για την Ευρωζώνη φαινόμενο, γίναμε εν πολλοίς και πειραματόζωα σε μια μάχη μεταξύ της Ευρώπης και των διεθνών αγορών…».
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
