Το πότε ένα προεκλογικό σύνθημα προσλαμβάνει ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο έγινε αντιληπτό χθες. Μετά τις συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς και το διάγγελμα του προς τις “Ελληνίδες” και τους “Έλληνες” κατέστη σαφές πως αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε.
Μπορεί πλέον τα περιθώρια για την ελληνική οικονομία να έχουν στενέψει. Μπορεί η χώρα να βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας – αν δεν έχει ήδη χρεοκοπήσει. Όμως, αυτό που σίγουρα έχει χρεοκοπήσει είναι η αντίληψη για τη θέση και το ρόλο του κάθε πολίτη ξεχωριστά ως μέρος του κοινωνικού συνόλου. Κι είναι κυρίως αυτή η αντίληψη που πρέπει να αλλάξει για να μη βουλιάξει ο τόπος.
Όλοι εμείς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συντηρούμε και διαιωνίζουμε – αν δεν επικροτούμε – κάθε μορφή αντικοινωνικής συμπεριφοράς πρέπει να αλλάξουμε. Οι πολίτες γνωρίζουν το σωστό και το λάθος. Γνωρίζουν το κοινωνικά αποδεκτό και επιλήψιμο. Αλλά αν μέχρι τώρα το βολικό άλλοθι ήταν πως “δεν θα αλλάξω εγώ την κοινωνία”, σήμερα γίνεται σαφές πως άλλοθι δεν υπάρχουν. Σε μια κοινωνία σε πλήρη έκπτωση αρχών, αξιών και ηθικής, η κατάρρευση είναι αναπόφευκτη.