του ΑΛΦΟΝΣΟΥ ΒΙΤΑΛΗ Είναι αλήθεια ότι η παρούσα Κυβέρνηση, παρέλαβε ένα δημοσιονομικό εφιάλτη, που υπονομεύει την πορεία και την σταθερότητα της χώρας. Όμως υπάρχουν όρια και κυρίως διαχωριστικές γραμμές σαφείς και ευδιάκριτες ανάμεσα σε μια συντηρητική διαχείριση – όπως αυτή που βιώσαμε από την Κυβέρνηση της Ν.Δ και σε μια προοδευτική. Όπως επίσης υπάρχουν σαφή όρια απέναντι σε μια μονοδιάστατη και αδιέξοδη δημοσιονομική διαχείριση και σε ένα σωστό μίγμα δημοσιονομικής ορθολογικής πολιτικής – και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και ύφεσης – και σε πολιτικές απαραίτητα αναγκαίες που στοχεύουν στην ανάπτυξη. Αυτό, που έγινε με την τροπολογία για τις γονικές παροχές ξεπέρασε τα όποια όρια κι έδωσε αφορμές για γενικότερες κριτικές – όχι άδικες – που εκτός των άλλων έχουν να κάνουν με την σοβαρότητα της κυβέρνησης και, πάνω απ΄ όλα την αξιοπιστία του ίδιου του πρωθυπουργού…
Χωρίς περιστροφές θα πρέπει άμεσα να γίνει κεντρική παρέμβαση και: ή η τροπολογία να αποσυρθεί ή να κατατεθεί ως αυτοτελές νομοσχέδιο, που θα πάρει το δρόμο του, όπως πρέπει και στις επιτροπές που πρέπει.
Άλλο «mea culpa» – όπως αυτό με τα τέλη κυκλοφορίας – και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν χωράει, γιατί απλά θα εξευτελιστεί και η ίδια η έννοια της αυτοκριτικής .
Σε ότι δε αφορά την περιβόητη τροπολογία για τις γονικές παροχές, μπορεί να υπάρχει και αναδρομικότητα στην ισχύ της ρύθμισης μπορεί να τεθεί με την ψήφιση του νόμου, όποτε κι αν γίνει και εφ΄ όσον, ήδη, έχει εξαγγελθεί, καλύπτει και το ζήτημα της ενημέρωσης των ενδιαφερομένων.
Είναι βέβαια αλήθεια πως ήταν προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ η επαναφορά του φόρου γονικής παροχής με την ταυτόχρονη όμως κατάργηση του ΕΤΑΚ και επαναφορά του φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.
Αυτό όμως απέχει κατά πολύ από τον απίστευτο αιφνιδιασμό χιλιάδων φορολογουμένων που πιάστηκαν στον ύπνο, όπως ακριβώς πιάστηκαν στο ύπνο και με το θέμα της απόσυρσης, αλλά και με την θέσπιση υψηλότατων τελών κυκλοφορίας που αφορούν ακόμα και αυτοκίνητα ευτελούς πλέον αξίας.
Επιχειρήθηκε να διασκεδασθεί από το Υπουργείο Οικονομικών και η πρακτική που ακολουθήθηκε, αλλά και οι σοβαρές αντιδράσεις που υπάρχουν, με την επισήμανση ότι δεν πρόκειται για αναδρομικό φόρο στις γονικές παροχές και ότι η τροπολογία κατατέθηκε για να σταματήσει η προσπάθεια του κόσμου και ειδικά όσων έχουν μεγάλη ακίνητη περιουσία να εκμεταλλευτούν το ισχύον ευνοϊκό καθεστώς.
Φαίνεται όμως πως λησμόνησαν και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα , την κατηγορηματική δήλωση ότι όλες οι αλλαγές και φυσικά για τα ακίνητα, με εξαίρεση τις αυξήσεις στους ΕΦΚ σε ποτά και τσιγάρα που προβλέπονταν στον προϋπολογισμό, θα έρθουν με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο περί τα τέλη Φεβρουαρίου.
Ο στόχος φυσικά είναι καθαρά εισπρακτικός, αφού για πρώτη φορά, στα φορολογικά χρονικά, ανακοινώνεται η επαναφορά φόρων και ο εκ των υστέρων προσδιορισμός των συντελεστών, με τους οποίους θα φορολογούνται οι γονικές παροχές και δωρεές.
Και βέβαια δεν μπορεί να είναι πανάκεια το ότι όλοι οι πλούσιοι έτρεξαν στα συμβολαιογραφία τις τελευταίες μέρες για να περάσουν σε τέκνα και εγγόνια τα πανάκριβα ακίνητα.
Αυτή η ιστορία με τις μεταβιβάσεις , είναι σε εξέλιξη από πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, γιατί όλοι έβλεπαν τις εξελίξεις και τις αλλαγές. Κλιμακώθηκε μάλιστα με την νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009. Επιπροσθέτως οι πλούσιοι δεν έχουν απόλυτα ανάγκη αυτή την «ταπεινή» διαδικασία μιας και τα περισσότερα από τα ακίνητα είναι σε οφ σορ εταιρείες ή υπάγονται σε εταιρείες. Αυτή η «ταπεινή» διαδικασία αφορά μεσαία και χαμηλότερα οικονομικά στρώματα που με οικονομίες, με το εφάπαξ, ή με κάποιο χωράφι που πούλησαν πήραν ένα ή και δύο μικρά ακίνητα για να μείνουν με την οικογένεια τους ή για να εισπράττουν και ένα μικρό ενοίκιο ως βοήθημα στην πενιχρή σύνταξη τους ή στο ψαλιδισμένο μισθό τους.
Δυστυχώς, πιθανά το άγχος της δημοσιονομικής κατάρρευσης για το οποίο την κύρια ευθύνη φέρει η Ν.Δ, οδηγεί ενίοτε σε αδόκιμες και άδικες αποφάσεις.
Γι’ αυτό είναι πρέπον η (ν)τροπολογία να αποσυρθεί τώρα και όλα να πάρουν την σειρά τους με το φορολογικό νομοσχέδιο και την αναγκαία διαβούλευση. Γιατί επείγουσες αλλαγές δεν μπορεί τελικά να σημαίνει ισοπέδωση των πάντων.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
