ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

Μοίρασε το

του ΑΛΦΟΝΣΟΥ ΒΙΤΑΛΗ  

Πράγματι είναι μεγάλη αλήθεια πως για το συνεχές «τίναγμα» του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, οι θύτες δεν είναι οι μισθωτοί και οι εργαζόμενοι. Ούτε μια δραστική περικοπή μισθών και συντάξεων θα έλυνε το θέμα. Τι  να σου κάνουν 130-150 εκατομμύρια ευρώ από περικοπές μισθών, όταν το έλλειμμα έχει αγγίξει το 13%. Ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου λοιπόν, ήταν ειλικρινής και είπε μεγάλες αλήθειες στη συνέντευξη τύπου που έδωσε στις Βρυξέλλες, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου Κορυφής.  Όπως μεγάλη αλήθεια ήταν και τα περί  συστημικής διαφοράς,  μέσω της οποίας χάνονται απίστευτα ποσά. Το περίγραμμα των αλλαγών που ανακοίνωσε (σε κράτος, διοίκηση κ.α), αλλά και η προσπάθεια να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας (με στροφή στη Πράσινη Οικονομία), αποτελούν μια πολύ ενδιαφέρουσα «εναλλακτική πρόταση», όχι μόνο για να αντιμετωπίσει το οξύ δημοσιονομικό της πρόβλημα η χώρα, αλλά και να μπει σε μια άλλη τροχιά.

Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά και πιεστικά. Πόσο θα χρειαστεί για να προχωρήσουν όλα αυτά; Οι Τραπεζίτες, οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, οι αγορές κ.α τι πίστωση χρόνου θα δώσουν και τι «ανταλλάγματα θα ζητήσουν»; Πόσο ο Γιώργος Παπανδρέου θα μπορέσει να τρέξει τις αλλαγές που χρειάζονται; Ποιες ισορροπίες θα βρει για να ενοποιήσει το ίδιο το κόμμα του και τους υπουργούς του πάνω σε συγκεκριμένες οικονομικές πολιτικές , αφού υπάρχει διχασμός για το μίγμα της οικονομικής πολιτικής; κ.α…Υπάρχει ένα παράδειγμα , το οποίο παρουσιάστηκε αρκετά το τελευταίο καιρό, στο ζήτημα του Ασφαλιστικού κι αποτύπωνε την πραγματικότητα, είναι χαρακτηριστικό και αφοπλιστικό  για το ότι οι «κλασσικές συνταγές που έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν  δεν μπορούν να αποδώσουν». Αφορά το Ταμείο με τα μεγαλύτερα προβλήματα, αυτό των εμπόρων. Είναι χρεοκοπημένο!

Κι όμως, οι ασφαλισμένοι του έχουν τα μεγαλύτερα όρια ηλικίας, τις μεγαλύτερες εισφορές, (θεωρητικά), και τις μικρότερες συντάξεις – παροχές. Τι νόημα, έχουν, λοιπόν εδώ, οι κλασικές συνταγές του τύπου αυξήστε κι άλλο όρια και εισφορές και μειώστε περισσότερο τις συντάξεις; Αφού η αιτία βρίσκεται αλλού.

Και όμως υπάρχουν πολλοί όχι μόνο μέσα στην Κυβέρνηση, αλλά και στην κοινωνία, αλλά και οικονομικοί παράγοντες και επιχειρηματίες κ.α που επιμένουν ότι όλα θα λυθούν «αν χυθεί αίμα εργαζομένων για να κατευναστούν οι αγορές και για να γίνει καθαρό ότι υπάρχει μήνυμα αποφασιστικότητας της Κυβέρνησης».

Όλα αυτά βέβαια για να αντιμετωπιστούν και να «ρυμουλκηθούν» σοβαρές και όχι «θεαματικά αιμοβόρες λύσεις» θα πρέπει πρώτα απ’ όλα η πολιτική των «εξαιρετικά καλών προθέσεων» του Γιώργου Παπανδρέου και της νεοεκλεγμένης με απλόχερη λαϊκή εντολή κυβέρνησης του , να μεταφραστούν σε συγκροτημένες και συγκεκριμένες πολιτικές ανά τομέα και να αρχίσει να τρέχει η εφαρμογή τους . Διαφορετικά μια Κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός «καλών προθέσεων» και «γενναίων αλλαγών» θα εξαντληθεί γρήγορα , είτε σε ανώφελες αντιπαραθέσεις , είτε σε ομφαλοσκοπήσεις χωρίς νόημα.

Είναι αλήθεια ως ένα βαθμό πως στην Κυβέρνηση , όσο και στο ΠΑΣΟΚ , έχουν σε γενικές γραμμές διαμορφωθεί δύο τάσεις για την αντιμετώπιση της άθλιας οικονομικής κατάστασης που παραλήφθηκε αό την Κυβέρνηση και γενικώτερα για την ανάταξη της οικονομίας .

Για την ώρα διαφαίνεται (με βάση και όσα είπε ο κ. Παπανδρέου στη συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες) πως ο Πρωθυπουργός και κάποιοι ακόμα υπουργοί φαίνεται να προκρίνουν την οδό μιας νέας φιλοσοφίας και οργάνωσης συνολικά.

Για το Κράτος , την οικονομία , το Πολιτικό Σύστημα κ.α και μέσω μιας ήπιας διαχείρισης να αντιμετωπιστεί και το οξύ δημοσιονομικό πρόβλημα . Βέβαια η αντοχή αυτής της άποψης θα τεσταριστεί τελικά στο πως θα κριθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας που θα παρουσιάσει η Ελλάδα τον Φεβρουάριο στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και τι παράταση θα δοθεί για την αντιμετώπιση του ελλείμματος . Παράλληλα αυτή η άποψη θα «τεσταριστεί» και αό το πόσο θα πείσει τους πολίτες όταν αρχίσουν να παρουσιάζονται οι συγκεκριμένες προτάσεις και πόσο θα περιοριστούν οι κοινωνικές συγκρούσεις για να υλοποιηθεί το σχέδιο .
Ο Υπουργός Οικονομικών και κάποια ακόμα επιφανή κυβερνητικά στελέχη (ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης ,  η Υπουργός Παιδείας κ.α )  προτάσσουν , χωρίς να αμφισβητούν το πυρήνα του «σχεδίου του κ. Παπανδρέου, την άμεση δημοσιονομική εξυγίανση ακόμα και με επώδυνα μέτρα τώρα που είναι στο ξεκίνημα της η κυβερνητική τετραετία, ώστε να αποροφηθούν οι κοινωνικοί κραδασμοί στην πορεία.

Είναι αλήθεια πως ο ίδιος ο Πρωθυπουργός «παιδεύτηκε» αρκετά να βρει τις πρώτες ισορροπίες και σε ορισμένες περιπτώσεις πίεσε τον Υπουργό Οικονομίας να «χαλαρώσει» τις προτάσεις του για άμεσα επώδυνα μέτρα. Πάντως πέραν τούτων ο Πρωθυπουργός που φέρει την ευθύνη της συνολικής πολιτικής της Κυβέρνησης έδωσε ένα στίγμα αό τις Βρυξέλλες με τα όσα είπε και τα όσα δεσμεύτηκε στους εταίρους. Είναι ο ίδιος που πλέον που πρέπει να ενοποιήσει πολιτικά – όχι βέβαια επιβάλλοντας «αφωνία» και περιορισμό απόψεων – τις πολιτικές της κυβέρνησης στα κρίσιμα ζητήματα να τις καταστήσει «κρυστάλλινες» προς την κοινωνία και να δώσει τον ρυθμό για τις σοβαρές αλλαγές που χρειάζεται ο τόπος. Τα πρώτα  σοβαρά τεστ εντός συνόρων , είναι το ραντεβού της Δευτέρας με τους κοινωνικούς εταίρους για την έναρξη του κοινωνικού διαλόγου, αλλά και αυτό της Τρίτης με την σύσκεψη των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου