Τελικά το …όφελος από την ομολογία “ειλικρίνειας”, ήταν η σημερινή κατάσταση που βιώνει η χώρα. Ευρωπαίοι κι οι αγορές …επιβράβευσαν την ελληνική …μεταμέλεια για τα “πειραγμένα” στατιστικά με συνοπτικές διαδικασίες απόσυρσης απ’ τις αγορές δανεισμού και με την επιβολή μιας συμφωνίας διακρατικού πλέον δανεισμού με πρωτοφανείς, για τα ιστορικά χρονικά, απεχθείς όρους.
Οι όροι αυτοί με τη σειρά τους, υπέβαλλαν τους Έλληνες πολίτες και επιχειρήσεις σε μια επίσης πρωτοφανής διαδικασία οικονομικής αφαίμαξης. Η “ειλικρίνεια” της (νέας) κυβέρνησης έφερε φόρους, δραστική περικοπή μισθών και συντάξεων, σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, πολλά λουκέτα στην αγορά, πτώση της κατανάλωσης, καθυστέρηση ή/και αναβολή κάθε είδους εγχώριας επενδυτικής πρωτοβουλίας.
Με το ξεκίνημα της νέας περιόδου η κυβέρνηση μίλησε “ειλικρινώς” διαβεβαιώνοντας πως οι “θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο” και πως κάποια αχνά σημάδια ανάκαμψης διακρίνονται στο σκοτεινό ορίζοντα. Λίγο μετά ήρθαν οι διαρροές για τα νέα σκληρά μέτρα που προβλέπονται στο νέο προϋπολογισμό. Και πριν καλά καλά εκδηλωθούν αντιδράσεις και προκύψουν αντιρρήσεις, ήρθε η Κομισιόν, αυτή τη φορά να διαπιστώσει πως τα ελληνικά στατιστικά και πάλι δε λένε την αλήθεια – που είναι δυστυχώς πιο σκληρή και πιο απαιτητική.
Δεύτερη φορά κι η “ειλικρίνεια” της κυβέρνησης επιβραβεύεται με τιμωρία. Για το ίδιο “σφάλμα” φίλοι κι εταίροι θα την επιβραβεύσουν με νέους ελέγχους και νέες απαιτήσεις για “επώδυνες” (σημ: φράση που χρησιμοποιεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός) αποφάσεις. Και μέχρι τις 22 Οκτωβρίου που οι ελεγκτές θα διαμορφώσουν ολοκληρωμένη εικόνα κανένας προϋπολογισμός δεν μπορεί να συνταχθεί, καμία πρόβλεψη δεν μπορεί να υπάρξει.
Φυσικά, κανένα εκ των κομμάτων εξουσίας είναι σε θέση να ψέξει την ανειλικρίνεια φίλων και εταίρων που γνώριζαν, αλλά σιωπούσαν, προφανώς σκοπίμως. Προτιμούν να περιορίζονται στο γνωστό και πληκτικό παιχνίδι των αλληλοκατηγοριών, προφανώς σκοπίμως…