ΠΡΟΓΝΩΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Μοίρασε το

Πότε θα βγούμε απ’ την κρίση; Μοιάζει με αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη αλλά ουδείς γνωρίζει το χρόνο που ο διαιτητής θα σφυρίξει λήξη. Προφανώς είναι αγώνας χωρίς χρονόμετρο. Κάτι σαν το τένις ή το βόλεϋ. Παίζουμε και βλέπουμε. Ωστόσο, το ερώτημα περιφέρεται πάνω απ’ τη χώρα και τους πολίτες της. Κάποιοι προβλέπουν παράταση της κρίσης για πέντε χρόνια! Κάποιοι λένε πως όποιος αντέξει μέχρι του χρόνου το Φθινόπωρο, δεν θα χει μετά πρόβλημα. Γενικεύσεις, απλουστεύσεις. Χωρίς στοιχεία. Χωρίς δεδομένα. Προβλέψεις στο πόδι. Κι όλοι μαζί κρέμονται απ’ τα χείλη κάθε κυβερνητικού ή μη παράγοντα που με το ίδιο, μάλλον, σκεπτικό θα αποφασίσει να εκστομίσει και να διακινδυνεύσει εκ του ασφαλούς μια πρόβλεψη.

Ο Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ την περασμένη βδομάδα τόνισε ότι το 2011 μπορεί να σημάνει το τέλος της ύφεσης. Μπορεί… Περίπου το ίδιο δήλωσε στη Wall Street Journal ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι οι αγορές θα ανοίξουν για την Ελλάδα, χωρίς όμως να γνωρίζει αν αυτό θα γίνει το 2011 ή το 2012. Κι εδώ κάτι σαν “μπορεί”. Και γιατί λοιπόν να μην ανοίξουν το 2013, ή το 2014 ή ποτέ ή αύριο;

Κι εν πάση περιπτώσει, πότε είναι το χρονικό σημείο που ο …διαιτητής θα σφυρίξει λήξη. Είναι όταν οι αγορές ξανανοίξουν για την Ελλάδα; Μπορεί πράγματι, να είναι αυτό ένα χρονικό ορόσημο. Όμως, και προτού η Ελλάδα αποβληθεί απ’ τις διεθνείς αγοράς, λίγους μήνες νωρίτερα, δεν υπήρχε κρίση; Σίγουρα υπήρχε. Η κρίση ήταν παρούσα στη χώρα απ’ το 2007. Ίσως και πολύ νωρίτερα. Αρκετοί επιχειρηματίες το είχαν καταλάβει. Κάποιοι είχαν φροντίσει να λάβουν τα μέτρα τους. Κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν. Κάποιοι τα κατάφεραν. Κάποιοι άλλοι όχι.
 
Κάπως έτσι και τώρα. Για κάποιους η κρίση βαθαίνει και θα βαθαίνει. Για κάποιους άλλους, κρίση δεν υπάρχει. Ή απλώς ακούνε πως υπάρχει. Συνεπώς, η ύπαρξή της είναι κάτι πολύ γενικό. Ως εκ τούτου και εξαιρετικά αόριστο πότε θα τερματιστεί.

Συνεπώς το ερώτημα είναι διαφορετικό. Μέχρι η κρίση, έστω αυτή η γενική κι απροσδιόριστη έννοια, τερματιστεί, τι πράττει η κυβέρνηση για να διευκολύνει τους πολίτες να επιβιώσουν και τις επιχειρήσεις να σταθούν στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Σε αυτές τις περιπτώσεις γυρίζουμε στα βασικά. Πόσα παράγουμε, πόσα καταναλώνουμε. Πόσα εισάγουμε. Πόσα εξάγουμε. Αν καταναλώνουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε, υπάρχει πρόβλημα. Το ίδιο κι αν εισάγουμε περισσότερα απ’ όσα εξάγουμε. Ας αλλάξει πρώτα αυτή η σχέση και μετά ας γίνουν προγνώσεις για το τέλος της κρίσης.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου