Κάποτε, ο ελληνικός ήλιος και θάλασσα, δημιουργούσαν μύθους και φαντασιώσεις για καλοκαιρινούς έρωτες στους Βορειοευρωπαίους. Σήμερα, ήλιο και θάλασσα προσφέρουν κι άλλοι με σαφώς χαμηλότερες τιμές και ποιοτικότερες τουριστικές υπηρεσίες. Η ελληνική τουριστική βιομηχανία άνθισε, χωρίς σχέδιο και χωρίς προσανατολισμό και τώρα παρακμάζει εξαρτώμενη απ’ τις διαθέσεις των πανίσχυρων tour opperators που την ελέγχουν πλήρως. Κι ό,τι απέμεινε απ’ αυτή γίνεται έρμαιο στις διαθέσεις κάποιων μικροομάδων που με το “έτσι θέλω” και χωρίς καμία επίπτωση, κλείνουν λιμάνια και δρόμους, αντικαθιστώντας στα μυαλό των ξένων επισκεπτών τον ελληνικό μύθο με την νεο-ελληνική θλιβερή πραγματικότητα.
Σήμερα ο ήλιος κι ο αέρας δημιουργούν νέους μύθους. Για την οριστική λύση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας. Για τις προοπτικές εξαγωγής καθαρής ενέργειας στους Ευρωπαίους εταίρους. Αλλά ως συνήθως ο μύθος απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα. Διότι ακόμα κι αυτή η εθνική προοπτική κινδυνεύει να διεθνοποιηθεί από τους κατέχοντας την “τεχνογνωσία” και τα “κεφάλαια” για να επενδύσουν σε αυτή…
Στο ερώτημα τι παράγει η Ελλάδα, υπάρχουν κι άλλες απαντήσεις. Οι κακεντρεχείς ξένοι θα έλεγαν διαφθορά και ανομία. Το επιτρέπουν κι οι πολιτικές ηγεσίες που διαρκώς ανακαλύπτουν τα …προϊόντα του πελατειακού κράτους που δημιούργησαν, αλλά που ελάχιστα πράττουν για να τα καταργήσουν. Το σίγουρο όμως είναι ότι η Ελλάδα παράγει πολλούς μεσίτες που είναι έτοιμοι να μεσιτεύσουν τα πάντα. Από εκείνους, τους ελάχιστους, για να ξεπουλήσουν τα τελευταία ασημικά του κράτους. Μέχρι τους πολλούς που να προσφέρουν ελληνική γη προς πάσα εκμετάλλευση έναντι πινακίου φακής.
Αν αυτό είναι το σχέδιο, τότε σίγουρα χρειάζεται επειγόντως ένα καινούργιο…