Κάπως έτσι, η ..θεσμικά αυτονόητη, κατά τα άλλα, “αυτοδιοικητική” ψήφος, μετατράπηκε σε ψήφο εμπιστοσύνης της κυβέρνησης ή καταψήφισης της κυβερνητικής πολιτικής, προσδίδοντας στην εκλογική μάχη της Κυριακής χαρακτηριστικά δημοψηφίσματος. Αποδείχθηκε έτσι, για άλλη μια φορά, ότι τα κόμματα πολιτεύονται με γνώμονα πρωτίστως το κομματικό και δευτερευόντως το εθνικό συμφέρον. Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι επιμένουν να διαφεντεύουν τη ζωή των πολιτών, αδιαφορώντας για τα αλλεπάλληλα μηνύματα απαξίωσης του πολιτικού συστήματος που λαμβάνουν.
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η σπουδή τους να διατηρήσουν ενωμένους, συντεταγμένους και …ικανοποιημένους τους κομματικούς στρατούς που συντηρούν και δικαιολογούν την ύπαρξή τους και ανακυκλώνουν στην εξουσία τα ίδια κομματικά σχήματα, τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα.
Κι όμως η “λογική του αυτονόητου” την οποία τόσο καταχρηστικά επικαλούνται ορισμένοι, επιβάλει μια εντελώς διαφορετική στάση – σαφώς προσδιορισμένη απ’ τις συνθήκες κρίσης και παρακμής που διέρχεται η χώρα. Η “λογική του αυτονόητου” επιβάλει την σταδιακή αποδέσμευση της τοπικής αυτοδιοίκησης απ’ το στενό εναγκαλισμό του κράτους.
Ευτυχώς, τη λογική που δεν κατέχουν τα κόμματα, κατέχει η πλειονότητα των πολιτών. Έτσι, την προσεχή Κυριακή είναι πολύ πιθανό να προσέλθουν και να ψηφίσουν με εντελώς διαφορετικά κριτήρια απ’ όσα επιδιώκει να επιβάλει το αθηνοκεντρικό κράτος.
Σε ελάχιστες περιπτώσεις τα κριτήρια θα είναι “υπερκυβερνητικά” ή “αντιμνημονιακά”. Ασφαλώς μια απ’ αυτές, με υψηλό πολιτικό συμβολισμό, είναι η Περιφέρεια της Αττικής. Εκεί, όπου ο Γιάννης Σγουρός παρ’ ότι φαντάζει ως ο καταλληλότερος για τη θέση αντιμετωπίζει τον Γιάννη Δημαρά ο οποίος με δεξιοτεχνία δείχνει να εκφράζει την “αντιμνημονιακή” ψήφο και το παράπονο των “παραδοσιακών” ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν κάτι που ξέφυγε απ’ τους επιτελείς του Μαξίμου και ανάγκασε τον Γιώργο Παπανδρέου να θέσει το δίλημμα των πρόωρων εκλογών. Την Κυριακή θα φανεί αν ένα μικρό λάθος μπορεί να διορθωθεί απ’ ένα μεγαλύτερο λάθος.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
