Την περασμένη Δευτέρα η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά είχε τα πρώτα της γενέθλια. Δεν τα γιόρτασε όμως. Η πολυπόθητη διαδικασία της “ολικής επαναφοράς” δεν έχει ξεκινήσει. Για την ώρα, συντελείται μια διαδικασία πολυδιάσπασης της Δεξιάς με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά να βρίσκεται ανάμεσα στη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη και του ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη. Είναι λοιπόν η διαδικασία της πολυδιάσπασης της Δεξιάς που εμποδίζει την έναρξη της “ολικής επαναφοράς” της ΝΔ στο δρόμο της επανόδου στην εξουσία; Είναι και ο λόγος που δεν επέτρεψε πανηγύρια και το χαρούμενο σβήσιμο του ενός κεριού απ’ τον Αντώνη Σαμαρά και τους επιτελείς του; Προφανώς.
Εξάλλου, δεν είναι και ό,τι καλύτερο να βλέπει κανείς ένα κόμμα εξουσίας να αποσυντίθεται σε μια περίοδο, όπου λογικά θα έπρεπε να συσπειρώνει δυνάμεις ικανές να προβάλουν κάτι το αισιόδοξο και ρεαλιστικό σε ένα λαό που υφίσταται τις πλέον βίαιες αλλαγές στη ζωή του τα τελευταία χρόνια.
Και εδώ είναι που το θέμα αποκτά πολιτικό ενδιαφέρον και ουσία. Θα περίμενε λογικά κανείς το ΠΑΣΟΚ να έχει απέναντι του μια ισχυρή αντιπολίτευση. Όχι μόνο για να βελτιώνεται το ίδιο. Αλλά και για να μπορεί να διαπραγματεύεται καλύτερα με τον έξω κόσμο, τώρα που οι πάσης φύσεως ξένοι αξιωματούχοι μπαινοβγαίνουν στη χώρα και επιβάλλουν όρους και μέτρα.
Αν η ΝΔ κατάφερνε να συσπειρώσει γύρω της ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, το ενδεχόμενο ανατροπής της υφισταμένης κατάστασης θα ήταν μεγαλύτερο και όλοι οι παίκτες θα ήταν περισσότερο προσεκτικοί. Τώρα όμως η κυβέρνηση “παίζει” μόνη της. Πόσο μάλλον που το πρόταγμα της συναίνεσης που έβαλε στο τραπέζι ο Γιώργος Παπανδρέου το αποδέχθηκε και η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Γιώργος Καρατζαφέρης εξαναγκάζοντας τον Αντώνη Σαμαρά σε διορθωτικές κινήσεις (βλ. πρόταση περί αναθεώρησης του Συντάγματος).
Το ζητούμενο όμως για τον Αντώνη Σαμαρά δεν είναι να εξαντλείται σε διορθωτικές κινήσεις. Το ζητούμενο είναι να διατυπώσει ένα πολιτικό λόγο που να βρίσκει απήχηση στην κοινωνία και συγκεκριμένα στα δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Η αντιμνημονιακή ρητορική ποιο μέρος του Νεοδημακρατικού ακροατηρίου πείθει; Χρειάζεται κάτι διαφορετικό. Είναι σαφές.
Όπως συγκεκριμένο είναι και το κενό πολιτικής εκπροσώπησης που εντοπίζεται κυρίως στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και στους ελεύθερους επαγγελματίες, το οποίο αν τελικώς καλύψει επιτυχώς η Ντόρα Μπακογιάννη, τότε θα είναι εκείνη που θα σβήνει του χρόνου χαρούμενη το πρώτο κερί της δικής της γενέθλιας τούρτας.