ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΗ

Μοίρασε το

Στην Ελλάδα των παραδόσεων, ο Αύγουστος είναι μήνας διακοπών. Και δουλειά να μην έχει κανείς, “επιβάλλεται” να κάνει διακοπές τον Αύγουστο. Δεν είναι τόσο η ανάγκη της ξεκούρασης, όσο η ανάγκη της περισυλλογής και της ανασύνταξης δυνάμεων που κάνει κάποιος για να είναι έτοιμος τον Σεπτέμβριο – όταν, παραδοσιακά και πάλι, ξεκινά η νέα παραγωγική χρονιά. Την περασμένη βδομάδα, Γιώργος Παπακωνσταντίνου και στελέχη της τρόικας έδωσαν συνεντεύξεις Τύπου. Μίλησαν για τα πεπραγμένα της χρονιάς που πέρασε. Έδειξαν ικανοποιημένοι για το έργο που έχουν επιτελέσει κι ανανέωσαν το ραντεβού τους με την …πραγματικότητα και την ..επικαιρότητα για τον επόμενο μήνα. Τότε δηλαδή που θα επανέλθουν με νέες ιδέες, προτάσεις, ίσως και μέτρα, για την τήρηση του σχεδίου δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας.

Το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τότε είναι χρήσιμο για πάσης φύσεως σκέψεις και προβληματισμούς. Βέβαια, για το βάθος των οικονομικών της χώρας ελάχιστοι γνωρίζουν. Οι περισσότεροι αρκούνται σε εικασίες.

Κάπως έτσι ένας απλοϊκός συλλογισμός οδηγεί σε μια εξίσου απλοϊκή εικασία. Για παράδειγμα: Η Ελλάδα προσαρμόζεται (δημοσιονομικά) για να μπορεί να δανείζεται. Η τήρηση των όρων της προσαρμογής εξασφαλίζουν το δανεισμό. Εικάζουν οι εγκέφαλοι της τρόικας πως έτσι διασφαλίζεται κι η επιστροφή των δανεικών.

Το εικάζουν κι οι πολίτες. Είναι πιθανό, πράγματι, να υπάρχει δυνατότητα επιστροφής των δανεικών, όταν συμμαζεύεις το μαγαζί σου και κάνεις περικοπές (περιττών) δαπανών. Πολλές φορές, ωστόσο, τέτοιου είδους περικοπές, ψαλιδίζουν αναπτυξιακές δυνατότητες. Σε αρκετές περιπτώσεις περικοπή δαπανών και προσωπικού, παραπέμπει και σε μειωμένη παραγωγικότητα. Μειωμένη παραγωγικότητα σημαίνει μειωμένη παραγωγή πλούτου. Που σημαίνει με τη σειρά του μειωμένη ικανότητα επιστροφής των δανεικών. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Ή βγάζεις απ’ το σεντούκι και πληρώνεις, ή πουλάς.

Εικάζεται βασίμως που αυτό επιδιώκει κι η τρόικα. Διότι διαφορετικά, αν πράγματι, ενδιαφερόταν να επιστρέψει η Ελλάδα τα δανεικά και τους ανά τον κόσμο επενδυτές θα προσκαλούσε και ένα πρόσφορο επενδυτικό κλίμα θα φρόντιζε να καλλιεργηθεί.

Αντ’ αυτού, οι ξένες επιχειρήσεις στην Ελλάδα αποχωρούν η μια μετά την άλλη, αναζητώντας αλλού νέες επενδυτικές ευκαιρίες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αποτρέπονται και νέες επιχειρήσεις να τοποθετήσουν ζεστό χρήμα στην ελληνική αγορά. Αρκεί να διαβάσουν τις τακτικές αναφορές των ελληνικών ΜΜΕ για τη διεφθαρμένη κι αδιαφανή δημόσια διοίκηση, την πολιτική δύναμη των συνδικάτων, την “τεμπελιά” των Ελλήνων, εσχάτως και την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας.

Το τελευταίο διατυπώνεται από επίσημα αμερικανικά χείλη, που υποτίθεται κόπτονται για την ανασυγκρότηση και ανασύνταξη μιας παρ’ ολίγον χρεοκοπημένης χώρας που προσπαθούν, δανείζοντας την, να τη βοηθήσουν.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου