Θα ζούμε για να δούμε την “καλύτερη Ελλάδα” που κάθε φορά υπόσχονται οι πολιτικοί για να καταλήγουν κάθε φορά οι πολίτες να συμφωνούν “κάθε πέρσι και καλύτερα”; Είναι ένα ερώτημα βασανιστικό αν όχι μακάβριο. Κι όμως! Κάποτε η Ελλάδα χαρακτηρίζονταν ως ένα φτωχό κράτος με πλούσιους κατοίκους. Στο σκληρό παρόν και το ορατό μέλλον μετατρέπεται σε ένα φτωχότερο κράτος με εξίσου φτωχούς πολίτες. Κι όμως! Την Πέμπτη ανακοινώνονται τα επίσημα στοιχεία για την πορεία της οικονομίας.
Και θα παρουσιαστούν κατά τρόπο που δημιουργεί αισιοδοξία. Ναι, θα προλάβουμε να δούμε την “καλύτερη Ελλάδα”. Όχι, στο μέλλον δεν θα είμαστε ένα φτωχό κράτος με φτωχούς κατοίκους. Αλλά ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό κράτος με ικανοποιημένους και συνειδητοποιημένους πολίτες.
Αν μη τι άλλο, η εποχή επιτρέπει στον καθένα να κάνει “όνειρα θερινής νυχτός”. Όμως, ο Σεπτέμβρης πλησιάζει σε λίγες μέρες και τότε κάθε ονειροπόλος θα επανέλθει στη ζοφερή πραγματικότητα των αριθμών.
Τα λίγα τα έσοδα του προϋπολογισμού, θα επιβάλλουν γενικότερο και αυστηρότερο φοροκυνηγιτό. Ο φετινός στόχος ήταν αύξηση εσόδων 13,7%. Επιτεύχθηκε αύξηση 4,1%. Τον Ιούλιο μάλιστα μειώθηκε κατά 6,9%.
Η μείωση των κρατικών εξόδων προήλθε από περικοπές μισθών, συντάξεων, ακύρωση δημοσίων έργων. Αποτέλεσμα; Μειωμένος κατά 12% ο τζίρος των καταστημάτων και σε περίοδο εκπτώσεων. Λουκέτα στο 17% των καταστημάτων. Μειωμένες κατά 65% οι πωλήσεις αυτοκινήτων. Μειωμένη κατά 12% η οικοδομική δραστηριότητα. Διαρκώς αυξανόμενο το ποσοστό ανεργίας (που δεν προσδιορίζεται…). Διαρκώς αυξανόμενος κι αριθμός των ανέργων, με 566.000 καταγεγραμμένους.
Κι όμως κάπου θα υπάρχει μια νότα αισιοδοξίας. Να την ακούσουμε στον τουρισμό; Τα έσοδα της φετινής τουριστικής περιόδου προβλέπονται μειωμένα κατά 15%. Και χειμερινή τουριστική περίοδο δεν έχουμε μάθει να έχουμε στην Ελλάδα.
Να την ακούσουμε απ’ τη βιομηχανική παραγωγή (όση τελοσπάντων απέμεινε στη χώρα); Κι εκεί ο γενικός δείκτης εμφανίζει μείωση κατά 4,5% σε σχέση με το 2009 και 13% σε σχέση με το 2008. Καθοδική η πορεία, έως το σημείο μηδέν, όπου στην Ελλάδα δεν θα παράγεται απολύτως τίποτα. Να την ακούσουμε από την αγροτική παραγωγή; Εκεί κι αν οι προβλέψεις δεν είναι δυσοίωνες. Αλλά κι ευοίωνες να ταν πως είναι δυνατό η όποια αγροτική παραγωγή να πληρώσει το χρέος, να καλύψει ελλείμματα και να δημιουργήσει πλεονάσματα;
Κι όμως! Κάποτε η Ελλάδα χαρακτηριζόταν φτωχή χώρα, όταν το χρέος της δεν ξεπερνούσε τα 30 δισ. $. Τέλος του χρόνου που το χρέος της θα ξεπεράσει τα 320 δισ. € πως θα πρέπει να χαρακτηριστεί;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
