Πενήντα χρόνια μετά την παρακαταθήκη που άφησαν οι παππούδες μας, το “αμύνεσθαι περί Πάτρις” μετατράπηκε σε “αμύνεσθαι περί πάρτης”. Ο καθένας, Έλληνας κι απάνω του. Άλλος ψάχνει να βρει να μεταναστεύσει αλλού. Άλλος ψάχνει να κοροϊδέψει τον διπλανό του. Κι ο διπλανός του, αντιδρώντας, το ίδιο πράττει. Κι όλοι μαζί κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Κοροϊδευόμαστε πως κάποιος άλλος, άγνωστος ποιος, θα πολεμήσει για να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά, τώρα που αυτή καίει ανεξέλεγκτα και απειλεί να καταστρέψει ό,τι κανένας κατακτητής δεν κατάφερε μέχρι σήμερα. Την ελληνική ψυχή. Το ελληνικό φιλότιμο. Την ελληνική συνείδηση.
Το ομολογούν πολλοί, ο πρωθυπουργός πρώτος απ’ όλους. “Η Ελλάδα μάχεται να απελευθερωθεί απ’ τα δεσμά των δανειστών της”. Η νέα κατάκτηση της χώρας επιχειρείται με άλλα μέσα, οικονομικά. Αλλά ποια είναι η σημερινή Ελλάδα που δίνει τη μάχη αυτή; Ποιοι Έλληνες είναι εκείνοι που λένε “όχι” και σε τι;
Τα μόνα “όχι” που ακούγονται είναι σε κάθετι αυτονόητο που μπορεί να ανακόψει την πορεία προς το οριστικό τέλμα. Για να κερδηθεί ένας πόλεμος, πρέπει πρώτα να δοθεί. Κι οι περισσότεροι Έλληνες αρνούνται να πολεμήσουν.
Στη σημερινή Ελλάδα, ο “ήρωας” έγινε συνώνυμο του “κορόιδου”. Κορόιδα οι συνταξιούχοι που βλέπουν τις συντάξεις τους να μειώνονται. Κορόιδα οι ελεύθεροι επαγγελματίες που καλούνται να καλύψουν τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού. Κορόιδα οι δημόσιοι υπάλληλοι που τους κόβονται μισθοί κι επιδόματα. Κορόιδα οι επιχειρηματίες που πρέπει να πληρώνουν ένα σκασμό λεφτά δεξιά κι αριστερά για να στεριώσουν μια δουλειά. Κορόιδα όσοι μένουν στην Ελλάδα και δεν αναζητούν την τύχη τους αλλού.
Κι όμως, υπό άλλες συνθήκες τα “κορόιδα” θα μετατρέπονταν σε σύγχρονες “ήρωες” που θα θυσίαζαν κάποιες απ’ τις μικρές ή μεγάλες “πολυτέλειες” της ζωής τους και να σώσουν την πατρίδα τους – εφόσον όμως πίστευαν πως τους ανήκει ακόμα…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
