ΣΑΡΚΟΖΙ: ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Κοντά τέσσερα χρόνια συμπληρώνει ο Νικολά Σαρκοζί στην προεδρία της Γαλλίας. Εκλέχθηκε πανηγυρικά και αμφισβητήθηκε εξίσου πανηγυρικά. Γενικά, σε ό,τι κάνει ο Γάλλος πρόεδρος υπάρχει μια αύρα πανηγυρική. Η προσωπική του ζωή δεν εξαιρείται.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Νικολά Σαρκοζί καταφέρνει να είναι πανταχού παρόν, απασχολώντας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τα ΜΜΕ, είτε όταν τον επευφημούν είτε όταν τον δυσφημούν. Με σύγχρονους όρους πολιτικής επικοινωνίας θα τολμούσε στο πρόσωπο του Γάλλου προέδρου να δει το πρότυπο του πολιτικού ηγέτη τον 21ο αιώνα. Και είναι ένα γαλλικό πρωτότυπο!

Ο Νικολά Σαρκοζί καταφέρνει να συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης γαλλικής οικονομικής ελίτ. Θα μπορούσε να διακρίνει κανείς αρκετούς Γάλλους μεγαλοεπιχειρηματίες που να του μοιάζουν. Που να φροντίζουν τον εαυτό τους με γυμναστική και συχνές εξετάσεις. Που να τους αρέσει ο ποδόγυρος κι η ευζωία. Που να έχουν κάνει δυο και τρεις γάμους. Που να προτιμούν ώριμες σαραντάρες στο πλευρό τους. Που να συνεργάζονται ή και να φλερτάρουν με καλλονές με καταγωγή απ’ τις πρώην γαλλικές αποικίες. Που να διατηρούν ακμαίο το γαλλικό σνομπισμό και το γαλλικό μεγαλοϊδεατισμό.

Το τελευταίο χαρακτηριστικό είναι η ύλη που τρέφει τη γαλλική άρχουσα τάξη που θέλει να πρωταγωνιστεί στο ευρωπαϊκά δρώμενα και επιφυλάσσει στη Γαλλία ένα ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Ένα ρόλο που στηρίζεται περισσότερο στην επιδέξια γαλλική πολιτική και διπλωματία, παρά στην οικονομική ισχύ.

Πίσω στο Νικολά Σαρκοζί θα έλεγε κανείς πως κατάφερε να στέκεται ισότιμα και όχι να …σέρνεται δίπλα στο γερμανικό άρμα της Άνγκελα Μέρκελ, ώστε η χώρα να ελέγχει και να επηρεάζει τα δρώμενα στη Γηραιά Ήπειρο. Ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να πετύχει για λογαριασμό μια Γαλλίας με πολλά δημοσιονομικά προβλήματα και το κυριότερο με μια κοινωνική δομή και κρατική διάρθρωση που θα πληγούν απ’ το “διαρθρωτικό σχέδιο” που συμφώνησαν με την Άνγκελα Μέρκελ.

Κάπως έτσι την ώρα που ο Σαρκοζί δήλωνε την Παρασκευή ότι Γαλλία και Γερμανία “πηγαίνουν χέρι-χέρι” για να στηρίξουν το ευρώ, δίνοντας το στίγμα της γαλλογερμανικής “συμμαχίας”, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να περιγράφει τη νέα πολιτική ισορροπία στην Ευρώπη, και τη δική του ξεχωριστή ηγετική παρουσία, έναντι της άχρωμης του Ντέιβιντ Κάμερον, της κλονισμένης του Λουίς Θαπατέρο και της …πιπεράτης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου