Η ατμόσφαιρα μυρίζει πρόωρες εκλογές! Όχι επειδή το συζητούν στο καφενείο της Βουλής, ανήσυχοι βουλευτές της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Ούτε επειδή κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε αναβρασμό, ενόψει επικύρωσης επικαιροποιημένου ή νέου μνημονίου με καινούργιους δυσβάστακτους και επαχθείς όρους.
Η ατμόσφαιρα μυρίζει πρόωρες εκλογές, διότι όλως περιέργως το τελευταίο διάστημα τα δυο μεγάλα κόμματα, και κυρίως το κυβερνών, άρχισαν τις εκπτώσεις και τις υπαναχωρήσεις έναντι κοινωνικών ομάδων που αντιδρούν στις αλλαγές.
Ιδιαίτερα μετά τον ατυχή χειρισμό της κυβέρνησης με τη συνέντευξη της Τρόικας, ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίζει σημάδια αναδίπλωσης. Για να κατευνάσει τις αντιδράσεις που ευλόγως δημιουργήθηκαν, ανακοίνωσε ότι θα φέρει νόμο που θα απαγορεύει την πώληση “δημόσιας γης” (σημ: η διατύπωση έχει σημασία, καθώς διαχωρίζει τη δημόσια περιουσία…). Εν συνεχεία, αποδέχθηκε την απόσυρση του νομοσχεδίου για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των δικηγόρων, η οποία προκλήθηκε από την “ανταρσία” βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι απείλησαν ότι θα το καταψηφίσουν. Κι αυτό τη στιγμή που σημαντικό μέρος των αιτημάτων φαρμακοποιών και συμβολαιογράφων έχει ικανοποιηθεί…
Στην ίδια λογική ο Αντώνης Σαμαράς, επικρίνει την κυβέρνηση για απόπειρα “εκποίησης” δημόσιας περιουσίας, την ώρα που ο ίδιος προ μηνών είχε καταθέσει προτάσεις “αξιοποίησης” της δημόσιας περιουσίας που περιελάμβανε και πωλήσεις. Αναλόγως πράττει και σε ό,τι αφορά στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων – ακρογωνιαίο λίθο του προγράμματος της ΝΔ.
Να συνιστούν άραγε όλα αυτά προετοιμασίες μιας εκλογικής αναμέτρησης που ουδείς εκ των βασικών πρωταγωνιστών επιθυμεί; Είναι πολύ πιθανό, καθώς ουδείς είναι σε θέση να προβλέψει τις πολιτικές εξελίξεις – πολύ δε περισσότερο που το κίνημα κοινωνικής ανυπακοής συντηρείται και ενισχύεται σε πολλά επίπεδα.
Θα περίμενε ωστόσο κανείς, την κρίσιμη τούτη ώρα, οι πολιτικές ηγεσίες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους πολίτες για το τι πραγματικά θεωρούν δέον για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Είναι η ώρα τα δυο κόμματα εξουσίας να απαντήσουν ευθέως. Είναι υπέρ ή κατά της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας; Είναι υπέρ ή κατά του ανοίγματος των κλειστών επαγγελμάτων; Είναι υπέρ ή κατά της επιχειρηματικότητας; Μισόλογα και υπεκφυγές δε νοούνται όταν οι πολίτες καλούνται να σηκώσουν στις πλάτες τους ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας και όταν η δαμόκλειος σπάθη της χρεοκοπίας απειλεί (ακόμα) τη χώρα.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι με τη διενέργεια εκλογών ελάχιστα θα αλλάξουν και η συναίνεση δεν αρκεί. Απαιτείται πολιτική συμφωνία επί ενός προγράμματος ανάπτυξης που πέραν των επιταγών και των απαιτήσεων της Τρόικας, θα βγάλει τη χώρα απ’ την ύφεση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
