του ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ
Φρένο στην εκ των έσω αμφισβήτηση του μνημονίου επιχειρεί να βάλει ο Γιώργος Παπανδρέου ερμηνεύοντας τη «λευκή απεργία» υπουργών και κυβερνητικών βουλευτών και τις διαφοροποιήσεις που ήδη εκδηλώνονται, ως προανάκρουσμα αιτήματος για αλλαγή πολιτικής το οποίο θα διατυπωθεί εντόνως μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ιδίως αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για το ΠΑΣΟΚ. Ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε σε συζήτηση με συνεργάτες του ότι περιθώρια για ουσιαστική αλλαγή πολιτικής σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει, καθώς, όπως έλεγε, «έχουμε πάρει τις πρώτες ανάσες αλλά τίποτα δεν έχει κριθεί, η προσπάθεια να σωθεί η χώρα συνεχίζεται». Ο ίδιος προσδιορίζει ως κομβικό σημείο, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν την υλοποίηση πολιτικών οι οποίες θα υπερβαίνουν το μνημόνιο, την επιτυχή έξοδο της χώρας στις αγορές για δανεισμό…
Στις κουβέντες με το στενό επιτελείο του ανέφερε ότι «αν δεν καταφέρουμε να βγούμε για δανεισμό στις αγορές, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αναπτυξιακή, ούτε κοινωνική πολιτική, αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό». Το μήνυμα απευθύνεται κυρίως στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι η αυξανόμενη απροθυμία κυβερνητικών στελεχών να στηρίξουν την αυτοδιοικητική μάχη και κατ επέκταση το μνημόνιο, το οποίο τίθεται στο επίκεντρο της εκλογικής αναμέτρησης, μπορεί να ανακόψει τη δυναμική εφαρμογής του.
ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΧΙΛΗΣ
Γι’ αυτό, σε σχετική συζήτηση, ο κ. Παπανδρέου τόνισε ότι «οι δεσμεύσεις του μνημονίου παραμένουν ισχυρές, πρέπει να τηρηθούν και θα τηρηθούν, ο μόνος τρόπος για να αποδεσμευτούμε από το μνημόνιο είναι να το εφαρμόσουμε, ώστε να πείσουμε τις αγορές.»
Συνομιλητής του, έλεγε ότι «για να περιγράψουμε την κατάσταση της χώρας με όρους Χιλής, είμαστε σαν τους εγκλωβισμένους μεταλλωρύχους που άκουγαν το τρυπάνι από πάνω τους να ανοίγει τη σήραγγα για να τους βγάλει, ήξεραν ότι πλησιάζει η σωτηρία τους αλλά ακόμα βρίσκονταν παγιδευμένοι στο ορυχείο. Είμαστε στη φάση που ακούμε το τρυπάνι να πλησιάζει, αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η επιχείρηση πρέπει να ολοκληρωθεί για να βγούμε στην επιφάνεια». Το ίδιο πρόσωπο, μεταφέροντας το κλίμα που επικρατεί στις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου για όσους ανοιχτά ή υπογείως διαφοροποιούνται, έλεγε ότι «όποιος έχει να προτείνει διαφορετική πολιτική να βγει και να την παρουσιάσει δημοσίως μαζί με συγκεκριμένες προτάσεις που θα αποδεικνύουν ότι είναι εφαρμόσιμη και θα έχει τα αποτελέσματα που ισχυρίζεται.»
Προβληματισμό στο κυβερνητικό επιτελείο προκαλεί εντωμεταξύ η διευρυνόμενη δυναμική του Αντώνη Σαμαρά, του οποίου τα επιχειρήματα και τον συνθηματικό λόγο κατά του μνημονίου υποτίμησαν. Τώρα συνειδητοποιούν ότι η επανάπαυση, λόγω των εσωκομματικών προβλημάτων της ΝΔ, ήταν λάθος.
Ο Σαμαράς επέβαλε το μνημόνιο ως κεντρικό θέμα των αυτοδιοικητικών εκλογών και το συνέδεσε διπλά με το αποτέλεσμά τους, υποστηρίζοντας αφενός ότι υπερψήφιση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ θα διευκολύνει την κυβέρνηση στην επιβολή νέων μέτρων καθώς θα ισχυριστεί ότι επιβραβεύεται η πολιτική της, αφετέρου ότι το μνημόνιο υπονομεύει την Τοπική Αυτοδιοίκηση και επιβαρύνει τους δημότες, αφού περικόπτει τη χρηματοδότηση των ΟΤΑ και οδηγεί σε αυξημένους δημοτικούς φόρους.
Οι δημοσκοπήσεις που έχει στα χέρια της η Ιπποκράτους επιβεβαιώνουν ότι η εικόνα του προέδρου της ΝΔ και το πέρασμα του λόγου του στο εκλογικό σώμα βελτιώθηκαν με ταχείς ρυθμούς την τελευταία περίοδο, ενώ το κυβερνητικό στρατόπεδο παρουσιάζει επιδεινούμενη εικόνα.
Το γεγονός ότι η αντιμνημονιακή στάση διευρύνεται και περιλαμβάνει πλέον, πέραν της ΝΔ και της Αριστεράς, ένα διόλου ευκαταφρόνητο μέρος του ΠΑΣΟΚ, έχει μεταβάλει την αρχική εικόνα και εμφανίζει την κυβέρνηση ως αμυνόμενη μειοψηφία η οποία σταδιακά απώλεσε την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Τα βαριά επικοινωνιακά αντανακλαστικά και η άρνηση κυβερνητικών στελεχών να βγουν στην πρώτη γραμμή, εν αντιθέσει με τη ΝΔ η οποία μάζεψε το «μαγαζί» παρά τα ανοιχτά εσωτερικά μέτωπα και τον πόλεμο φθοράς που διεξάγουν Ντόρα Μπακογιάννη και Γιώργος Καρατζαφέρης, προκαλούν ήδη κόστος στην Ιπποκράτους. Τώρα αναζητούν τρόπους αποδόμησης των θέσεων Σαμαρά, εστιάζοντας κυρίως στην προσπάθεια εμφάνισης ως ανέφικτων και συνειδητά παραπλανητικών των προτάσεών του για άλλη οικονομική πολιτική η οποία θα οδηγήσει σε ταχύτερη μείωση του ελλείμματος και συντομότερα σε ανάπτυξη. Ακόμα και αυτό όμως δεν λειτουργεί όπως επιδιώκει η κυβέρνηση διότι το ρεύμα που φαίνεται να διαμορφώνεται είναι για την καταψήφιση των οικονομικών μέτρων και όχι απαραίτητα για την υπερψήφιση των προτάσεων Σαμαρά. Και ως γνωστόν τα μέτωπα της άρνησης συγκροτούνται πιο εύκολα.
Το ρεπορταζ του Λάμπρου Καλαρρύτη δημοσιεύεται στην εφημερίδα “ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ”
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
