Είναι γεγονός ότι τα κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, δεν ενθουσιάζονται ιδιαίτερα με την ιδέα της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες την προσεχή άνοιξη.
Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που επιμένουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της λίστας και να πάει σε εκλογές επιδιώκοντας νέα αφετηρία για την πολιτική της, και ήττα του Α. Σαμαρά που θα προκαλούσε πολλαπλή κρίση διαρκείας στη συντηρητική παράταξη. Ωστόσο το ευρύτατο πεδίο σύγκρουσης με τα συνδικάτα των ΔΕΚΟ που βρίσκεται σε εξέλιξη, οι αναμενόμενες αντιπαραθέσεις με τις επαγγελματικές ομάδες που αντιδρούν στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά και οι επιπτώσεις του μνημονίου στη ζωή των πολιτών που γίνονται όλο και πιο δυσβάσταχτες, διαμορφώνουν ένα απρόβλεπτο σκηνικό με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για πιθανές πολιτικές εξελίξεις.
Κανένας δεν μπορεί με σιγουριά να προβλέψει τί θα γίνει αν η χώρα παραλύσει για μεγάλα διαστήματα, και αν οι συγκρούσεις οδηγηθούν σε ακρότητες. Ή αν η πίεση που υφίσταται η κοινωνία αρχίσει να εκδηλώνεται με κοινωνικές εκρήξεις. Ενώ δηλαδή κανένας στο κεντρικό κυβερνητικό επιτελείο δεν μιλάει για πρόωρες εκλογές, όλοι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ένα δεύτερο σχέδιο το οποίο μπορεί να πυροδοτήσει την εφαρμογή του ο απρόβλεπτος παράγοντας και θα κάνει τις πρόωρες αναπόφευκτες.
Όμως μια τέτοια εξέλιξη για να έχει αίσια έκβαση για τους κυβερνώντες, εν μέσω γενικευμένης δυσφορίας από τη σκληρή οικονομική πολιτική, εν μέσω αντιδράσεων από το ξεβόλεμα των κυβερνητικών συνδικαλιστών που από συνδιοικητές των ΔΕΚΟ, βλέπουν να ανατρέπονται συνήθειες και παγιωμένες καταστάσεις δεκαετιών και αντιδρούν στρεφόμενοι κατά του πρώην «ευεργέτη» τους, δηλαδή του κόμματός τους, θα πρέπει το ζοφερό αυτό κλίμα να αλλάξει. Αυτός είναι ο λόγος που το τελευταίο διάστημα ο πρωθυπουργός, ο οποίος είδε την προσωπική του αποδοχή αλλά και του κόμματός του να υποχωρούν ανησυχητικά, έστω και αν η κυριαρχία τους στην πολιτική σκηνή απέχει πολύ ώστε να απειληθεί δημοσκοπικά από τους αντιπάλους τους, με μια σειρά παρεμβάσεών του επιχειρεί να τονώσει το ηγετικό του προφίλ.
Οι δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου στο Ερζερούμ που κατήγγειλε τις παραβιάσεις στο Αιγαίο ενώπιον της τουρκικής ηγεσίας, η απόφαση για τον φράχτη στον Έβρο με παράλληλες δράσεις για ανακούφιση του κέντρου από τους λαθρομετανάστες, η απόφαση για συμπαράσταση στη Χάγη για τις αποζημιώσεις των Ναζί για τις σφαγές που διέπραξαν το 1944 στο Δίστομο, είναι ενέργειες που προκάλεσαν θετικό αντίκτυπο στην κοινή γνώμη και προκάλεσαν αμηχανία στα συντηρητικά κόμματα της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης καθώς ειδικά στο θέμα των λαθρομεταναστών έχουν επενδύσει πολλά.
Γεγονός είναι πάντως ότι όλη αυτή η κυβερνητική κινητικότητα, και η προσπάθεια αλλαγής κλίματος, μπορεί να μην οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οδεύουμε προς εκλογές, οπωσδήποτε όμως δείχνει ότι τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
