Ρώτησε επίσης ο Πόουελ Τόμσεν να μάθει γιατί δίνεται πριμ παραγωγικότητας στους δημοσίους υπαλλήλους, όταν ούτε στόχοι υπάρχουν, ούτε πολύ περισσότερο τους πιάνουν οι υπάλληλοι. Η απάντηση που πήρε είναι ότι το έλαβαν επειδή προσπάθησαν! Κι όταν ο Δανός ρώτησε αν κάποιος έχει συλληφθεί για πράξεις διαφθοράς και αδιαφάνειας, άκουσε να του λένε πως η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι ανεξάρτητη και κινείται με το δικό της τρόπο, τους δικούς της ρυθμούς κι ως εκ τούτου είναι δύσκολη η παρακολούθηση της κάθε υπόθεσης!
Αυτά και άλλα πολλά άκουγε όλο αυτό το διάστημα ο Πόουελ Τόμσεν. Όπως και τώρα ακούει ότι θα συλληφθούν οι μεγάλοι φοροφυγάδες και θα πληρώσουν κι εκείνοι το μερίδιο που τους αναλογεί – όπως πλήρωσαν κι οι ανήμποροι να αντιδράσουν συνταξιούχοι. Κι όταν τον ρωτούν αν πιστεύει πράγματι, πως κάτι τέτοιο θα γίνει τελικά, απαντά χωρίς περιστροφές: “Βεβαίως, εφόσον υπάρχει πολιτική βούληση”. Ούτε καν για αλλαγή ή τροποποίηση του φορολογικού συστήματος χρειάζεται. Απλά πολιτική βούληση.
Το θέμα λοιπόν είναι αν πράγματι η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να αντικρούσει τα στερεότυπα του μέσου Έλληνα. Να πείσει τον επιχειρηματία να μη αποζητά δουλειές με το Δημόσιο, τον εργαζόμενο μια “σίγουρη” θέση στο Δημόσιο. Χρειάζεται χρόνος για να επιτευχθεί η κατά Τόμσεν “διατηρήσιμη ανάπτυξη”. Κι είναι πολύ πιθανό τα δυο χρόνια που θέτει ως όριο να είναι μια υπεραισιόδοξη εκτίμηση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
