Πολλοί είναι εκείνοι που ανέλυσαν την απειλή εκλογών που εκτόξευσε στη διακαναλική συνέντευξη ο Γ. Παπανδρέου με χαρτοπαικτικούς όρους, παρασυρμένοι ίσως από την ανάμνηση των κινήσεων του πατέρα του, που ακόμα και οι άσπονδοι αντίπαλοί του τον είχαν χαρακτηρίσει ως μετρ των τακτικών κινήσεων… Είναι όμως η κίνηση του Γ. Παπανδρέου κίνηση τακτικής ή μήπως είναι κίνηση ευθύνης απέναντι στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα; Είναι σε όλους γνωστό ότι από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου των αυτοδιοικητικών εκλογών ο πρωθυπουργός προσπάθησε ανεπιτυχώς να προσδώσει σε αυτές τις εκλογές χαρακτήρα τοπικών εκλογών, όπως είναι άλλωστε, και να δώσει έμφαση στο νέο πρωτόγνωρο θεσμό που είναι ο «Καλλικράτης» με τις υπερεξουσίες που του παραχωρεί στα πλαίσια της αποκέντρωσης η κεντρική εξουσία.
Τι παραχώρηση εθνικής ανεξαρτησίας ακούσαμε, τι για ξεπούλημα στους πιστωτές μας, τι δεν άκουσε προσωπικά ο Παπανδρέου, ακόμη ότι είναι υπεύθυνος για τον εκτροχιασμό της οικονομίας επειδή φανέρωσε τα πραγματικά στοιχεία! Ότι όλα θα πήγαιναν καλά στη χώρα αν δεν έκανε δηλώσεις που δυσφήμησαν τη χώρα! Και άλλα πολλά παιδαριώδη. Παιδαριώδη όμως για καταστάσεις ομαλές. Όχι σαν αυτές που βιώνει σήμερα η χώρα με τις βίαιες περικοπές εισοδημάτων, ακόμα και από αναξιοπαθούντες.
Εκεί ακριβώς ακούμπησε και ο νεολαϊκισμός που προσπαθεί να χτίσει πάνω στη δυστυχία. Υπάρχει άλλος ανώδυνος τρόπος εξόδου από την κρίση διαλαλούν, παρουσιάζοντας μαγικές λύσεις στους δυστυχείς συμπολίτες μας που πλήττονται βάναυσα από τα μέτρα και το μνημόνιο. Και κηρύσσουν ανένδοτο κατά του σχεδίου δανειοδότησης της χώρας από την Τρόικα. Καταφέρνοντας τελικά να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο μέτωπο κατά της προσπάθειας που κάνει η χώρα για να την ξαναπάρουν στα σοβαρά. Γιατί, μεταξύ μας, όλοι μας ξέρουμε και ποιοι είμαστε και τι χώρα έχουμε δημιουργήσει, και τι φταίει για αυτά που τραβάμε τώρα που έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
Τελικά όπως φαίνεται το ποτήρι ξεχείλισε. Ο Παπανδρέου, παρά την υπερβολική για τα ελληνικά δεδομένα υπευθυνότητα που τον διακρίνει, αποφάσισε να παίξει και στο γήπεδο των αντιπάλων. Και επικράτησε ο γνωστός πανικός! Εμείς δεν είπαμε, είμαστε αλλά δεν είμαστε έτοιμοι, πρόκειται για εκβιασμό του πανικόβλητου πρωθυπουργού, και όλα αυτά τα αδέξια και ευτράπελα που ακούστηκαν. Και δεν αναρωτήθηκαν ότι μπορεί να μην μπλοφάρει, να μην αντέχει άλλο την πίεση και την υποκρισία και να είναι αποφασισμένος να τους θέσει όλους ενώπιον των ευθυνών τους;
Το άρθρο του Κώστα Χριστοφιλόπουλου δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα “ΧΡΗΜΑ ΤΡΙΤΗ”