Η ικανότητά του αποδεικνύεται στην πράξη απ’ την πολιτική του πορεία. Στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη με επιτυχημένη θητεία ως κυβερνητικός εκπρόσωπος κι αργότερα ως υπουργός Εργασίας που κλήθηκε να κρατήσει την “καυτή πατάτα” του Ασφαλιστικού – που έκαψε τα χέρια του Τάσου Γιαννίτση – κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Γιώργου Παπανδρέου και να παίξει ρόλο σημαντικό στο πλευρό του, τόσο στη μάχη για να παραμείνει πρόεδρος του κόμματος, όσο και αργότερα για να γίνει πρωθυπουργός της χώρας.
Θα μπορούσε λοιπόν άνετα να χαρακτηριστεί άνθρωπος των προέδρων, αλλά με διακριτικό πολιτικό εκτόπισμα – κάτι που συναντάται σπάνια στην πολιτική ζωή. Ένα εκτόπισμα που διατηρεί και σήμερα – πλέον ως υπουργός Υποδομών – χωρίς ωστόσο να βρίσκεται στο στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον. Σε αυτό κυριαρχούν άλλοι… Κι ο Δημήτρης Ρέππας τους γνωρίζει καλά.
Είναι γνώση πολύτιμη που του επιτρέπει να πολιτεύεται με σχετικά αυτονομία στο κτίριο της Λεωφόρου Μεσογείων και να δυσανασχετεί όταν οι …άλλοι μπλέκονται στα πόδια του. Το πρώτο ίχνος της δυσαρέσκειας το άφησε λίγες μέρες νωρίτερα, όταν αντέδρασε με αιχμές στην εξαγγελία του Γιώργου Παπακωνσταντίνου πως πλέον το κράτος δεν θα εγγυάται δάνεια που θα ζητούν οι διοικήσεις των ΔΕΚΟ που εποπτεύει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.
Το δεύτερο ίχνος – πιο διακριτό αυτή τη φορά – προέκυψε προχθές, αλλά υπερέβη τα όρια της απλής δυσαρέσκειας ενός ανθρώπου που μπαίνουν στα χωράφια του, προσεγγίζοντας το πλαίσιο ενός διαφορετικού πολιτικού στίγματος απ’ αυτό που εκπέμπει η κυβέρνηση. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Ρέππας είπε, καλό το μνημόνιο, αλλά υπάρχει και το ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ που προϋπήρχε του μνημονίου το οποίο απειλεί να καταπιεί τελικά το ΠΑΣΟΚ.
Εύλογος ο προβληματισμός. Το μνημόνιο είναι πρόσκαιρο. Το ΠΑΣΟΚ διαχρονικό. Θα πρέπει να υπάρξει και μετά το μνημόνιο. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να βρεθούν πολίτες που θα συνεχίζουν να το ψηφίζουν. Αν όμως η κυβέρνηση συνεχίζει να κουνάει το δάκτυλο στους εργαζόμενους ζητώντας τους συνεχώς θυσίες, στο τέλος εκείνοι θα αντιτείνουν τα πέντε δάκτυλα. Πιο εύγλωττα ο έμπειρος πολιτικός δεν θα μπορούσε να περιγράψει μια μελλοντική κατάσταση που έχει ήδη προκύψει…