Η απόφαση της κυβέρνησης Παπανδρέου να αποδεχθεί το θηριώδες δανειακό πρόγραμμα της ΕΕ και του ΔΝΤ, ύψους 110 δις ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια, με αντάλλαγμα την εφαρμογή σκληρών μέτρων δημοσιονομικής και οικονομικής πειθαρχίας, αποτελεί σίγουρα μια ιστορική απόφαση. Πρώτον γιατί η χώρα μπαίνει υπό διεθνή οικονομικό και πολιτικό έλεγχο. Αποκτά συγκυβερνήτες όχι μόνο τους ευρωπαίους εταίρους αλλα και διεθνείς τραπεζικούς κολοσσούς. Δεύτερον γιατί είναι η πρώτη φορά που μια χώρα της ΕΕ, αλλά και της ζώνης του ευρώ, (μέλος δηλαδή της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομικής δύναμης του πλανήτη) τίθεται υπό ασφυκτική επιτήρηση… Τρίτον γιατί κανείς, από τους κυβερνώντες, δεν μπορεί «να βάλει το χέρι στη φωτιά», ότι το πρόγραμμα θα αποδώσει και ότι τα μέτρα θα αποσυρθούν στο τέλος του 2014. Τέταρτον γατί υπάρχουν ισχυρές αμφιβολίες (φόβοι) αν τελικώς τα μέτρα δεν οδηγήσουν σε βαθιά ύφεση. Και πέμπτον γιατί είναι σαφές ότι το κόστος θα το πληρώσουν οι ΜΗ έχοντες και οι ΜΗ κατέχοντες. Οι έχοντες έχουν ήδη φροντίσει να βγάλουν εταιρίες και ρευστό εκτός χώρας.
Ο Γ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι η κρίση είναι ευκαιρία η χώρα να αλλάξει προσανατολισμό. Δείχνει αποφασισμένος να αλλάξει την δημόσια διοίκηση, να αλλάξει τους κανόνες του επιχειρείν και του διοικείν, να αλλάξει ακόμα και το πολιτικό σύστημα. Έδωσε ήδη εντολή να διαμορφωθεί νέος εκλογικός νόμος που θα περιορίζει αντικειμενικά το πολιτικό χρήμα.
Υποσχέθηκε πως θα υπάρξει δικαιοσύνη και πως όσοι έχουν παρανομήσει και ευθύνονται για την σημερινή κατάσταση θα πληρώσουν.(Γι αυτό δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες).
Ο Γ. Παπανδρέου τόνισε την ώρα της απόφασης, ότι δεν υπήρχαν άλλες επιλογές, η χώρα έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, οι διεθνείς συγκυρίες και η στάση της κας Μέρκελ, δεν βοήθησαν την ελληνική κυβέρνηση να κερδίσει λίγο ακόμα χρόνο ώστε να αποφύγει την προσφυγή στον Μηχανισμό.
Οι τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας είχαν αποφασιστεί την Παρασκευή το βράδυ, ενώ το Σάββατο η συμφωνία πήρε την μορφή νόμου και διεθνούς συμβολαίου με το ΔΝΤ, την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα και την Κομισιόν. Η συμφωνία είναι δεσμευτική από κάθε άποψη για το ελληνικό κράτος, αν φυσικά θέλει να προσφεύγει στην δανειακή βοήθεια τα επόμενα χρόνια.
Οι συνέπειες
Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση καθώς και η παρουσία των συγκυβερνητών, θα επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές πρωτίστως στην κυβέρνηση.
Το βάθος και η διάρκεια της ύφεσης (που σχεδόν αναγνωρίζεται από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης) καθώς και το εύρος των αντιδράσεων, θα καθορίσουν τις αλλαγές σε κυβέρνηση και πολιτικό σύστημα.
Πολλοί πιστεύουν ότι σύντομα θα υπάρξει ανασχηματισμός, με στόχο την υλοποίηση του σκληρού προγράμματος.
Το σημερινό κυβερνητικό σχήμα εξυπηρέτησε την διαμόρφωση της συμφωνίας με τους εταίρους. Η εφαρμογή του προγράμματος είναι μια διαφορετική υπόθεση που απαιτεί διαφορετικές δομές.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
