Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης είναι ένα εξαιρετικά κερδοφόρο παιχνίδι για ορισμένους. Για αυτό και είναι εξαιρετικά δύσκολο να το εγκαταλείψουν. Τουλάχιστον έως ότου βρουν άλλο παιχνίδι…
Το τελευταίο διάστημα διακινούνται σενάρια που ούτε λίγο, ούτε πολύ καλλιεργούν την ψευδαίσθηση πως το παιχνίδι θα τελειώσει με πρωτοβουλία των χωρών της Ευρωζώνης. Αρκεί, όπως αναφέρεται, οι Ευρωπαίοι ηγέτες να συμφωνήσουν και εγκρίνουν στο Συμβούλιο Κορυφής του Μαρτίου το σχέδιο συνολικής και ολοκληρωμένης λύσης που κάποιοι (άγνωστοι ποιοι) στην ΕΕ επεξεργάζονται.
Πρόκειται για ένα σχέδιο που περιλαμβάνει πολλά. Και μέχρι να υποβληθεί, κάθε μέρα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης θα αποκαλύπτεται και κάτι καινούργιο. Το πλέον πρόσφατο που διαρρέεται είναι μια ιδέα περί επαναγοράς (από πιστωτές) κρατικών ομολόγων από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Το θα σημαίνει κάτι τέτοιο, ελάχιστοι είναι σε θέση να γνωρίζουν και πάντως σίγουρα δεν είναι οι Ευρωπαίοι πολίτες. Είπαμε το “παιχνίδι” είναι για ορισμένους κι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι μέρος του παιχνιδιού…
Εκείνο, ωστόσο που είναι σε θέση να γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, είναι πως ο μεγάλος πρωταγωνιστής, ο σημαντικός “παίκτης” του παιχνιδιού είναι η Γερμανία. Ό,τι προταθεί ως λύση, αν δεν έχει την σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας, δεν εγκρίνεται. Και η …σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας δεν εξαρτάται από την ορθότητα ή μη της προτεινόμενης λύσης, αλλά από την αποδοχή της λύσης στο εσωτερικό της Γερμανίας.
Μπορεί λοιπόν κάποιοι ειδικοί να προτείνουν την μια ή την άλλη λύση. Πλην όμως για να υιοθετηθεί από την Άνγκελα Μέρκελ θα πρέπει προηγουμένως να τύχει της αποδοχής, τόσο του φιλελεύθερου κόμματος FDP, όσο και αρκετών χριστιανοδημοκρατών βουλευτών. Με απλά λόγια, ακόμα κι αν η Μέρκελ πειστεί πως θα πρέπει να εγκρίνει αύξηση των κονδυλίων για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ή την έκδοση ευρωομολόγου, ή κάποια τέτοιου είδους λύση που συζητείται θα πρέπει εκ συνεχεία να πείσει τον κυβερνητικό της εταίρο και το κυριότερο, τους Γερμανούς ψηφοφόρους.
Ενόψει νέας εκλογικής αναμέτρησης, αυτή τη φορά στην Βάδη-Βυρτεμβέρη όπου η 60χρονη κυριαρχία των Χριστιανοδημοκρατών, απειλείται (!), η Μέρκελ είναι εξαιρετικά απίθανο να ρισκάρει. Το πιθανότερο είναι πως και φέτος, όπως και πέρσι, θα κινηθεί με το γνωστό συντηρητισμό της, εγκρίνοντας λύσεις που οι αγορές, όπως και πέρσι, εκλαμβάνουν ως ημίμετρα.
Και είναι όντως ημίμετρα όλα αυτά, καθώς όλη η Ευρώπη έχει πλέον εμπλακεί στην αναζήτηση λύσης ενός προβλήματος του οποίου η διάγνωση είναι λανθασμένη. Διότι, το πρόβλημα δεν είναι τα χρέη των κρατών, αλλά οι τεράστιες κρυμμένες ζημιές στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
