ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ “ΕΠΙΛΕΞΙΜΩΝ” ΗΓΕΤΩΝ

Μοίρασε το

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Ας μη τρέφουμε αυταπάτες. Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ δύσκολα θα υπάρξει η θετική έκπληξη που όλοι περιμένουν. Όχι για τη σωτηρία της Ελλάδας. Αλλά για την διατήρηση της ΕΕ.

Δεν χρειαζόταν να φτάσει στο παραπέντε της κατάρρευσης η Ευρώπη για να συνειδητοποιήσουν οι ηγέτες της ότι είναι αδύναμοι να αντιπαρατεθούν με τις “αγορές”. Το γνώριζαν πολύ προτού αναλάβουν τα σκήπτρα της Ευρώπης. Το γνώριζαν πριν εκλεγούν δημοκρατικά από τους λαούς τους, όταν γινόντουσαν “επιλέξιμοι” από τα λογής κέντρα και παράκεντρα της πραγματικής εξουσίας, όταν οι μηχανισμοί των κέντρων αυτών διαμόρφωναν το “ηγετικό προφίλ” τους.

Με απλά λόγια, οι σημερινοί Ευρωπαίοι ηγέτες, δεν είναι αυτόφωτοι για να μπορούν και να επιβάλλουν την πολιτική τους άποψη. Διότι απλά δεν έχουν δική τους πολιτική άποψη. Είναι πλέον προφανές ότι απλά μεταφέρουν θέσεις κι επιδιώξεις άλλων. Είναι πωλητές και όχι παραγωγοί θέσεων, στρατηγικών, προτάσεων.

Συνεπώς, αν υπάρχει κάποια ελπίδα σωτηρίας της Ευρώπης αυτή δεν βρίσκεται στην πολιτική ηγεσία της. Βρίσκεται στο συμβιβασμό που θα πετύχουν τα “μεγάλα αφεντικά” των κερδοσκοπικών πολυεθνικών σχημάτων, και των συνδεδεμένων με αυτά μεγάλων πολυεθνικών αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών, που συνιστούν αυτό που γενικά ονομάζεται “αγορές”.

Είναι δυνατό να βρεθεί λύση; Φυσικά και είναι. Πλην όμως η λύση που θα βρεθεί δεν θα κομίζει τίποτα το θετικό για τους πολίτες, οι οποίοι πληρώνουν και θα πληρώνουν με θυσίες. Διότι, όσο διάστημα η κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ και την Ευρώπη χάνουν τη δουλειά τους και βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο υποβαθμίζεται, αλλά ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό ανθρώπων πλουτίζει δυσανάλογα. Με απλά λόγια ευνοείται από την παράταση της κρίσης.

Μετά τους πολίτες, η κρίση θα πλήξει και τους πολιτικούς. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν υπάρχουν την επόμενη μέρα. Ούτε Μέρκελ, ούτε Σαρκοζί, ούτε Μπερλουσκόνι, ούτε Θαπατέρο, ούτε Ρεν, ούτε Μπαρόζο. Θα αποχωρήσουν με ψηλά ή χαμηλά το κεφάλι (ουδένα και ουδόλως ενδιαφέρει) και με ένα σεβαστό ποσό στο τραπεζικό τους λογαριασμό που θα διασφαλίζει τα παιδιά τους και θα αντικατασταθούν απλά από άλλους για να συνεχίσουν τη …δουλειά.

Δε χρειάζεται ούτε φιλοσοφία, ούτε εξυπνάδα πλέον για να κατανοήσει κανείς πως από τη στιγμή που τα δημόσια οικονομικά των κρατών, έγιναν χρηματιστηριακό προϊόν, ο κόσμος άλλαξε ριζικά. Ποιοι ηγέτες σήμερα είναι σε θέση να αλλάξουν με νέους νόμους αυτή την κατάσταση; Ας μη γελιόμαστε. Δεν υπάρχουν τέτοιοι. Γιατί δεν υπάρχουν πια πολιτικοί ηγέτες που να υπηρετούν το λαό τους…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου