Βρίσκομαι μαζί με παιδιά της ηλικίας μου στην τελευταία τάξη του λυκείου και προετοιμαζόμαστε ακούσια να ενταχθούμε με τη σειρά μας στο σαθρό σύστημα της πτωχευμένης καπιταλιστικής κοινωνίας, την οποία με “τόσο κόπο και θυσίες” έπλασαν συναδελφικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με την απεριόριστη αρωγή των προσφιλών σ αυτούς ξένων δυνάμεων.
Η κοινωνία πενθεί γιατί ο ιστός της έχει προσβληθεί από πολλές και ποικίλου είδους ασθένειες που μάλλον δείχνουν ανίατες. Πρόσφατο γεγονός που βεβαιώνει την οικτρή ιδεολογικά κατάσταση της χώρας μας, η κατάληψη της Νομικής σχολής Αθηνών. Η πράξη αυτή αποτελεί μια ύπουλη κίνηση της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενων κομματόσκυλων αυτής να καταργήσουν ευκολότερα το άσυλο, το λεγόμενο άσυλο ιδεών. Σε συνδυασμό βέβαια με την προσθήκη άλλης μιας κατηγορίας στην πλάτη των μεταναστών άρα ευκολότερη λαϊκή αποδοχή του “Σινικού τείχους” του Έβρου. Άλλη μια κωμικοτραγική παράσταση της κυβέρνησης, τη στιγμή που η Τουρκία κάνει περίπατο πάνω σχεδόν από την Αθήνα εμείς χτίζουμε τείχη για να περιφράξουμε την ελληνική όαση από τους κακούς μετανάστες. Το τοίχος όμως αφορά εμάς. Μας τρομάζουν λοιπόν ο αυξημένος αριθμός μεταναστών που στο κάτω- κάτω Έλληνες δουλέμποροι τους μετέφεραν πουλώντας τους ψεύτικη ζωή και δε μας πειράζει η απειλή των απόγονων των ναζί, των ακροδεξιών τεράτων που καιροφυλαχτούν να αρπάξουν την εξουσία μετατρέποντάς τη σε προσωπική τυραννίδα.
Παράλληλα υποφέρουμε όλοι, άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο από την οικονομική κρίση. Και ρωτώ ευθέως για ποία κρίση μιλάμε; Για τα ποσά που αφορούσαν τον ελληνικό λαό και όμως γέμισαν τις τρύπιες και βρώμικες τσέπες ασύδοτων πολιτικών με την ανοχή βέβαια της εγκληματικότατης ευρωπαϊκής ένωσης. Κρίση δεν υπάρχει. Υποκρισία υπάρχει. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το ελληνικό κράτος βρισκόταν στη ίδια δεινή οικονομικά θέση που βρίσκεται σήμερα από το 2000. Τι συνέβη; Συνέβη ότι το 2000 η ευρωπαϊκή ένωση και όταν μιλάμε για ευρωπαϊκή ένωση μιλάμε μόνο για τις τρείς(πάλι τρεις) ηγέτιδες δυνάμεις: Γαλλία, Ιταλία και η κορυφαία όλων: Γερμανία είχαν πολιτικά και κατ’ επέκταση οικονομικά οφέλη από την αλόγιστη χρηματοδότηση και ικανοποίηση της λαιμαργίας βουλημικών πολιτικών. Η Γερμανία που κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο απέσπασε βίαια 60 εκατομμύρια τα οποία ποτέ δεν επέστρεψε. Σε αυτό βέβαια συνέβαλε και η συνηθισμένη κυβερνητική οκνηρότητα και συμφεροντολογία που οδήγησε στην παραίτηση από την επιστροφή αυτών των χρημάτων (κυβέρνηση γέρου Καραμανλή).
Όμως σήμερα που στις χώρες αυτές και κυρίως στη Γερμανία η αισχροκέρδεια δεν αγγίζει το επιθυμητό απάνθρωπο όριο ζητούν τα κεφάλαιά τους πίσω. Κάτι που αντιστοιχεί στον επαναπατρισμό των αμερικάνικων κεφαλαίων μετά το οικονομικό κραχ του 1929. Με άλλα λόγια απαιτούν το θάνατο χιλιάδων λαών για να περισώσουν και να ενισχύσουν την τερατώδη περιουσία τους.
Ταυτόχρονα συνεργοί σε αυτή την παράνοια είναι η εγχώρια “πολιτική ελίτ” που αποσκοπεί στην κυριολεκτικά αφαίμαξη του ελληνικού λαού. Δείγμα αυτού του στόχου είναι το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά που παρακολουθούμε να σκιάζουν σαν απειλητικά νέφη τον ουρανό της καθημερινότητας μας δεν επιβλήθηκαν από τις χώρες-προαγωγούς αλλά από τους ντόπιους νταβαντζήδες μας, τους λαμπρούς πολιτικούς ηγέτες μας, που επιθυμούν την επαναφορά της παλαιάς υπέροχης γι αυτούς εποχής. Μέτρα που καταβαραθρώνουν το λαό αλλά παράλληλα εκκολάπτουν τους πολιτικούς κηφήνες που αυξάνονται απειλητικά μέρα με την μέρα. Ζητούν λεφτά που δε φάγαμε. Λένε ότι μαζί τα φάγαμε κάποια γουρουνοειδή όντα που ξοδεύουν τους κόπους των γονιών μας για να θρέψουν πλουσιοπάροχα τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους αφήνοντας ανέπαφη την “ιερή, σεβαστή” αλλά συνάμα αμύθητη περιουσία της εκκλησίας και διάφορων πιστών πολιτικών.
Θυμηθείτε: Βατοπέδι, Siemens,ομόλογα, σκάνδαλο Ζαχόπουλου και αμέτρητα άλλα από τη μεταπολίτευση και μετά που όμως σκεπάστηκαν τεχνηέντως και πλέον δε μιλάμε για αυτά, μας τα αφαίρεσαν και στη θέση τους: πλήθος γελοίων και υποτιμητικών γεγονότων προβάλλονται από τις κουμπάρες των πολιτικών, τον τύπο που αποσκοπούν στη θεοποίηση της ληστρικής συμπεριφοράς αυτών. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στις δήθεν τρομοκρατικές ενέργειες και στις ακόμη πιο πλαστές συλλήψεις τρομοκρατών. Τρομοκράτες με γιάφκες στην Κηφισιά και στο Χαλάνδρι που όλως τυχαίως οι περισσότεροι συνελήφθησαν δύο μέρες πριν από τις δημοτικές εκλογές του περασμένου Οκτώβρη. Οι τρομοκράτες και τα λοιπά παρακρατικά στοιχεία είναι εμβόλιμοι και υπόδουλοι στην κυβέρνηση που σκοπό έχει να αναδείξει μέσα από όλο αυτό την υποτιθέμενα άρτια λειτουργία της αστυνομίας. Μιας αστυνομίας που μετατρέπεται σιγά-σιγά σε χωροφυλακή όχι του 1967 αλλά του 2011. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομάδα Ζευς που κατακεραυνώνει τους πολίτες με τους κεραυνούς της εξουσίας και σπέρνει παντού το φόβο, το φόβο της ανθρώπινης δουλείας που υπονόμως εξαπλώνεται σε όλα τα λαϊκά στρώματα.
Ας πάψουμε, λοιπόν, να κρυβόμαστε. Όλοι είμαστε συνεργοί στο έγκλημα αυτό, με μεγαλύτεροι βέβαια ευθύνη να βαραίνει τους μεγαλύτερους που επέτρεψαν την υποθήκευση του μέλλοντός μας, που πούλησαν εμάς έναντι μιας φασματικής και ανούσιας εφιαλτικής ζωής που τώρα πια μας οδηγεί στο όλεθρο. Ας υψώσουμε το νεανικό και αγέρωχο ανάστημά μας και με τη φλόγα της σκέψης μας να κάψουμε τα δεσμά μας. Στο χέρι μας είναι πλέον να αγωνιστούμε. Όχι με ρόπαλα και όπλα, γιατί η εκπολιτισμένη χούντα που ζούμε είναι πολύ πιο ύπουλη από του ’67 αλλά με ιδέες και ιδανικά που θα αποτινάξουν τον ευρωπαϊκό ζυγό και θα μας φέρουν και πάλι το χαμένο κειμήλιο των αιώνων: την ελευθερία. Μόνο έτσι θα είμαστε άνθρωποι, μόνο έτσι θα προστατέψουμε το άσυλο όχι από τους 300 μετανάστες της Κρήτης αλλά από τους μετανάστες της βουλής που μεταναστεύουν και παρασιτούν στη ζωή μας. Ο Νίτσε έλεγε ότι η πλάνη δεν είναι τύφλωση, είναι αναδρεία. Ας πάψουμε να υποκρινόμαστε τους τυφλούς, ας ανοίξουμε τα μάτια για να αντικρίσουμε το χαμό που λίγο-λίγο σκεπάζει αποπνικτικά το μέλλον μας. Και ο Κάλβος συμπλήρωσε: “θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία”. Είμαστε αρκετά τολμηροί για να είμαστε ελεύθεροι;
Με εκτίμηση, προς το πρόσωπο κάθε νέου και μελλοντικού αγωνιστή.
Δημήτρης Παυλόπουλος
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
