Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος σημειώνει ότι το τελευταίο καταφύγιο της Κυβέρνησης «πρώτη φορά αριστερά», είναι η χυδαιοποίηση της δημόσιας ζωής, η εξαχρείωση ως τρόπος συμπεριφοράς και ενδεχομένως ένα θερμό επεισόδιο ως μέσο παραμονής στην εξουσία.
Τα μνημόνια δεν καταργήθηκαν με μια υπογραφή. Η κυρία Μέρκελ δεν πήγε σπίτι της. Η λιτότητα συνεχίζεται με υπερφορολόγηση και κατασχέσεις. Οι τράπεζες κρέμονται από μια κλωστή. Αδυνατούν να χρηματοδοτήσουν ζωτικούς τομείς της οικονομίας. Η φυγή επιχειρήσεων και νέων συνεχίζεται. Η μικρή πτώση της ανεργίας είναι πλασματική. Το εκπαιδευτικό σύστημα πάει πολλά χρόνια πίσω. Οι συντάξεις έχουν παγώσει και θα μειωθούν. Όσο για το κοινωνικό κράτος καλύτερα να μη μιλάμε.
Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστερά ακολουθεί προωθημένη φιλοευρωπαϊκή και φιλοαμερικανική πολιτική, γεγονός θετικό. Διατηρεί επίσης άριστες σχέσεις με το Ισραήλ. Επίσης θετικό γεγονός.
Με απλά λόγια, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όλα τα συνθήματα και προτάγματα που συνέθεταν το ιδεολογικό οπλοστάσιο του Σύριζα και γενικότερα της τριτοκοσμικής ελληνικής αριστεράς, πήγαν στην κυριολεξία περίπατο. Κατανοητό όμως απο τη στιγμή που στόχος του Τσίπρα και των συν αυτω ήταν και είναι βέβαια, η παραμονή στην εξουσία. Μια εξουσία εξάλλου που ασκείται σε δυτικοευρωπαϊκό πλαίσιο και όχι στη Λατινική Αμερική η στην Αφρική.
Παρόλα αυτά, όμως, αν και ακολούθησε με επιμέλεια ο κ. Τσίπρας τις επιταγές του τρίτου μνημονίου και πλειοδότησε σε πλεονασματική υπερφορολογική δημοσιονομική τακτική, για ιδεολογικούς προφανώς λόγους, αγνόησε την αναπτυξιακή διάσταση της πολιτικής που εφάρμοζε. Με αποτέλεσμα η χώρα να έχει σοβαρό πρόβλημα ανάπτυξης.
Η χυδαιοποίηση ως αριστερή πολιτική
Ένα πρόβλημα που ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να συγκαλύψει δια της ελεημοσύνης προς τις αδύναμες κατηγορίες του πληθυσμού, μεταφέροντας προς αυτές μέρος των υπερπλεονασμάτων που κανείς δεν του ζήτησε να δημιουργήσει. Όλες οι παραπάνω κινήσεις είναι σίγουρο ότι δεν οδηγούν πουθενά. Μπορούν να προκαλέσουν όμως σοβαρή ζημιά στη χώρα. Αυτή της χυδαιοποίησης και εξαχρείωσης του δημόσιου βίου.
«….Κακά τα ψέματα, ο κ.Τσίπρας αντιλαμβάνεται τη φθορά και προσπαθεί να διασώσει ό,τι διασώζεται για τον ίδιο και το κόμμα του. Χωρίς αμφιβολία, θα επιμείνει στα διχαστικά του κηρύγματα μήπως και αναβιώσει τα αντιδεξιά σύνδρομα. Φιλοδοξεί να καταστήσει διπολική την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Και έτσι να εξουδετερώσει τους ενδιάμεσους, ώστε να μείνει μόνος απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Υποθέτει ότι με τον τρόπο αυτόν θα χτίσει συνθήκες αρχέγονης εκλογικής μάχης ανάμεσα δήθεν στο φως το δικό του και στο σκοτάδι του άλλου.
Μόνο που οι καιροί έχουν αλλάξει, οι πολίτες έχουν παρατάσεις, γνωρίζουν τη συνθετότητα και την πολυπλοκότητα του σύγχρονου κόσμου, δεν πείθονται από ανιστόρητες και εν πολλοίς ανύπαρκτες μανιχαϊστικές διαφορές…».
Αυτά γράφει ο Αλ. Καρακούσης στο τελευταίο «Βήμα της Κυριακής». Επί της ουσίας ερμηνεύει γιατί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του θέλουν αποπροσανατολισμένη την κοινή γνώμη και σε κατάσταση βόθρου τη δημόσια ζωή της χώρας. Είναι πολύ πιθανόν ακόμα, παρόμοιες καταστάσεις να ευνοούν και άρα να επωάζουν παράλληλα και αντιδημοκρατικές εξελίξεις που κάποιοι «οραματίζονται». Η εξουσία είναι γλυκεία ιδιαίτερα για αδίστακτους καιροσκόπους της πολιτικής….
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
