Η μεγάλη μεταστροφή στην Μέση Ανατολή

Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος σημειώνει την μεγάλη μεταστροφή που συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Οι Άραβες παραδοσιακοί εχθροί με το Ισραήλ τα βρίσκουν. Κι εκεί που επί χρόνια, η Τουρκία διατηρούσε φιλικές σχέσεις με το Ισραήλ, τώρα διατηρεί στενή με το Ιράν, φανατικό πολέμιο του Ισραήλ και των αραβικών σουνιτικών καθεστώτων. new deal

Μοίρασε το

Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος σημειώνει την μεγάλη μεταστροφή που συμβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Οι Άραβες παραδοσιακοί εχθροί με το Ισραήλ τα βρίσκουν. Κι εκεί που επί χρόνια, η Τουρκία διατηρούσε φιλικές σχέσεις με το Ισραήλ, τώρα διατηρεί στενή με το Ιράν, φανατικό πολέμιο του Ισραήλ και των αραβικών σουνιτικών καθεστώτων.


Το Ισραήλ είναι δυτικού τύπου δημοκρατία, με ανοικτή οικονομία και προωθημένο κοινωνικό σύστημα προστασίας. Συνιστά πηγή δημοκρατικής σταθερότητας σε μια ασταθή και αυταρχική ως προς τα καθεστώτα της περιοχή. Παράλληλα, αποτελεί σημαντικό διεθνή κόμβο σύγχρονης τεχνολογίας και καινοτομίας. Με ισχυρά διεθνή ερείσματα και σπουδαία ερευνητικά κέντρα. 

Υπό αυτή την έννοια οι νέοι Άραβες σύμμαχοι του Ισραήλ, ήτοι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, έχουν αρκετά να κερδίσουν από τη συνεργασία μαζί του. Ιδιαίτερα δε στην παρούσα φάση της οξείας υγειονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία.

Οι Άραβες τα βρήκαν με το Ισραήλ

Στο πλαίσιο αυτό, η πρόσφατη ανακοίνωση για τη συμφωνία που υπέγραψαν με το Ισραήλ τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πέρα από το γεωπολιτικό της βάρος, είναι επίσης ενδεικτική και της σταδιακής υποβάθμισης του παλαιστινιακού ζητήματος από τον αραβικό κόσμο. Υποβάθμιση που οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι προκάλεσαν, με την απροθυμία τους να απαντήσουν ορθολογικά και έξυπνα σε προτάσεις της διεθνούς κοινότητας και της ισραηλινής κυβέρνησης.

Δυστυχώς για τον παλαιστινιακό λαό, οι ηγεσίες του, πέρα από την υψηλή διαφθορά τους και την εξάρτηση τους από αυταρχικά καθεστώτα, όπως αυτό του Ιράν, είναι και απρόθυμες να επιλέξουν το δρόμο της διαπραγμάτευσης. Φοβούνται ότι με αυτόν τον τρόπο αδυναμίες και παρανομίες τους θα έλθουν στην επιφάνεια. 

Ιράν Τουρκία ο κοινός εχθρός τους

Από την άλλη, στη διεθνή σκηνή γίνεται όλο και πιο έντονα αισθητό ότι το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς, στην ουσία είναι μια παραπαίουσα αυταρχική οργάνωση. Οργάνωση, η οποία αργά η γρήγορα θα καταποντιστεί. Παρόλα αυτά, επιδίωξη των αγιατολλάδων, είναι η ανατροπή των αραβικών σουνιτικών καθεστώτων που υπάρχουν στη Μέση Ανατολή. Και τα οποία σήμερα θέλουν να εγκαταλείψουν την αδιέξοδη πορεία που κάποτε είχαν αποφασίσει να ακολουθήσουν.

Έτσι, για τα καθεστώτα αυτά, το Ισραήλ, που είναι και ο κύριος στόχος του ιρανικού θεοκρατικού καθεστώτος, αποτελεί οικονομικό, τεχνολογικό και αμυντικό κυρίως στήριγμα. Και αυτό σε μια ιδιαίτερα ρευστή και γρήγορα μεταβαλλόμενη εποχή ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή.

Ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανέφερε ότι το Ιράν μπορεί κάποια μέρα να συμμετάσχει στη διαδικασία προς μια πιο σταθερή και ειρηνική Μέση Ανατολή. Αυτό φαίνεται απίθανο με το σημερινό καθεστώς. Οι Αγιατολάχ, με τις πολιτικές που ακολουθούν υπερχρεώνουν το Ιράν. Και καταστρέφουν την ιστορικά εύπορη μεσαία τάξη του. Αν υπήρχαν ελεύθερες εκλογές, το θεοκρατικό καθεστώς θα έπεφτε. 

Υπό αυτή την έννοια, η συμμαχία των σουνιτικών αραβικών εθνών με το Ισραήλ μπορεί να αυξήσει την πίεση για αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν. Αυτό θα ήταν καλό για τους Ιρανούς και για την περιοχή.

Η Τουρκία απέναντι σε Ισραήλ Άραβες Ελλάδα

Ωστόσο, η προοπτική αυτή, τροφοδοτεί και τη σημερινή τουρκική επιθετικότητα έναντι της Ελλάδας και τη θρασύτητα απέναντι στο δυτικό κόσμο. 

Αν και ο τουρκικός λαός δεν έχει ιστορία μίσους κατά του εθνικού κράτους του εβραϊκού λαού, ο σημερινός ηγέτης του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως και οι Ιρανοί Αγιατολάχ, καλλιεργούν το μίσος και την  εχθρότητα έναντι του Ισραήλ. Το κάνουν σε μεγάλο βαθμό για εσωτερικούς λόγους. Για να αποσπάσουν την προσοχή από την αποτυχημένη ηγεσία τους. 

Είναι ειρωνικό ότι όχι πολύ καιρό πριν, το Ιράν και η Τουρκία ήταν οι στενότεροι σύμμαχοι του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Ενώ τα αραβικά κράτη που δεν βρίσκονται στη διαδικασία ειρήνευσης με το Ισραήλ ήταν οι πιο αδιάλλακτοι εχθροί του.

Με βάση λοιπόν τις εξελίξεις και τις νέες σχέσεις στη Μέση Ανατολή, όπου ρόλο θα παίζει και η συνεργασία Αιγύπτου – Ισραήλ – Κύπρου και Ελλάδας, οι μεγάλοι χαμένοι είναι ήδη οι Παλαιστίνιοι. Δέσμιοι της ιρανικής και τουρκικής επιθετικότητας, αρνούνται τις διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ. Άγονται και φέρονται από τη Χαμάς, δηλαδή  από τους εντολοδόχους της Τεχεράνης και εν μέρει της Άγκυρας.

Μοναδική ελπίδα για τον παλαιστινιακό λαό, θα ήταν η Παλαιστινιακή Αρχή να ξεφύγει από τους εκβιασμούς. Και σε συνεργασία με τους Άραβες σουνίτες, να αναγνωρίσει ότι το Ισραήλ είναι στη Μέση Ανατολή για να μείνει. Και ότι μια συνεργασία μαζί του ανοίγει το δρόμο προς την ευημερία και την απεξάρτηση από την ακραία ισλαμική ιδεολογία και δολοφονική πρακτική.

Αναμφίβολα έτσι  οι νέες συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλάζουν αισθητά τις γεωπολιτικές συνθήκες στην περιοχή μας. Το γεγονός αυτό προδιαγράφει και νέες σχέσεις ισχύος. Και από την άποψη αυτή, όλα δείχνουν θετικά για τη χώρα και την Κύπρο. Κι ας είναι σκεπτικοί, κάποιοι απογοητευμένοι θιασώτες τριτοκοσμικών «οραμάτων» και άλλων δομικών μετασχηματισμών.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου