Η Λούκα Κατσέλη, είναι αρκετά έμπειρη για να μην γνωρίζει τα όρια εντός των οποίων μπορεί να κινείται. Ακριβέστερα, είναι σε ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες για να γνωρίζει την ελαστικότητα τους και μυημένη στους μηχανισμούς λειτουργίας Οργανισμών όπως το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να εντοπίζει τα τρωτά τους σημεία.
Κάπως έτσι, η Λούκα Κατσέλα, γνώριζε πολύ καλά την επίδραση των δικών της προτάσεων στους εκπροσώπους της Τρόικας, όταν τις συνοδεύει με προειδοποιήσεις για την εκδήλωση κοινωνικών αντιδράσεων. Η διαφωνία της για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων εργασίας (στον ιδιωτικό τομέα), λειτούργησε καταπραϋντικά. Στο πρόσωπο της οι συνδικαλιστικές ηγεσίες βρήκαν – για άλλη μια φορά – μια πολιτικό με επιρροή που είναι σε θέση – αν μη τι άλλο – να μοιραστεί την αγωνία τους.
Η υπουργός Εργασίας αποσόβησε την τελευταία στιγμή το (νέο) σοκ που θα υφίστανται οι εργαζόμενοι και απέτρεψε την πίεση τους προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίας που θα τις εξωθούσε, εν τέλει, σε ανεπιθύμητες αντιδράσεις. Ο συμβιβασμός που επετεύχθη, την τελευταία στιγμή, “χρύσωσε” το χάπι στους συνδικαλιστές. Τουλάχιστον, θα συμμετάσχουν σε διάλογο (ίσως και προσχηματικό) για να συναποφασίσουν τους περιορισμούς (αν τελικώς υπάρξουν…) στην εφαρμογή του μέτρου.
Με τον τρόπο της η Λούκα Κατσέλη κέρδισε πολύτιμο χρόνο για λογαριασμό της κυβέρνησης, γιαυτό και αποδείχθηκε ότι λειτούργησε εντός “γραμμής”. Η ουσία ωστόσο, δεν αλλάζει. Αργά ή γρήγορα οι πρόνοιες του Μνημονίου θα εφαρμοστούν. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις θα υπερισχύσουν των κλαδικών. Απλά, η Τρόικα δέχθηκε την “εποπτεία” ή/και τη “σύμφωνη γνώμη” των κοινωνικών εταίρων για την καταβολή, με επιχειρησιακές συμφωνίες, χαμηλότερων μισθών από τις κλαδικές συμβάσεις, διότι κατανόησε ότι στην Ελλάδα, οι μεγάλες αλλαγές και ανατροπές επιτυγχάνονται, αρκεί να γίνονται με το μαλακό…
Π.Κ.Μ.