Η κυβέρνηση ανέλαβε το πολιτικό κόστος να βάλει τέλος στο εμπόριο ελπίδας χιλιάδων νέων που πίστεψαν πως η είσοδος στο δημόσιο απ’ το παράθυρο θα τους άνοιγε στο μέλλον και την πόρτα. Απομεινάρια (ίσως;) αυτής της κατάστασης κι οι εργαζόμενοι στο Μετρό που χθες ανέστειλαν τη λειτουργία των συρμών, ταλαιπωρώντας το επιβατικό κοινό.
Η κυβέρνηση ανέλαβε και το πολιτικό κόστος να διευθετήσει και τα μικροσυμφέροντα στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο “Καλλικράτης” πέρασε με κάποιες αντιδράσεις και στο κοινοβούλιο, αλλά είναι σαφές πως επιτυγχάνει μεγάλη εξοικονόμηση πόρων και εγγυάται πιο αποτελεσματική λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης – τόσο ως προς την εξυπηρέτηση των πολιτών, όσο κι ως προς την διευκόλυνση των επιχειρήσεων.
Όλα τα παραπάνω θα χρεωθούν ή θα πιστωθούν στο Γιάννη Ραγκούση. Αλλά ως δείχνουν τα πράγματα, μάλλον το δεύτερο θα συμβεί. Ο υπουργός Εσωτερικών χειρίστηκε με επάρκεια τα περίπλοκα αυτά ζητήματα και είναι πιθανό στο τέλος το πολιτικό του ταμείο να είναι πλεονασματικό.
Της ίδιας γενιάς πολιτικός κι ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης δεν μπορούσε να μην ακολουθήσει το παράδειγμα του συναδέλφου του. Ασφαλώς, η εξάρθρωση της δεύτερης γενιάς τρομοκρατών συνιστά πολιτική πίστωση. Αλλά δεν αρκεί. Κι επειδή η εμπέδωση ενός κλίματος ασφάλειας στους πολίτες είναι κάτι περίπλοκο και χρονοβόρο, ο εξορθολογισμός των δαπανών της ελληνικής αστυνομίας και αποτελεσματικότερη λειτουργίας της είναι ένα στοίχημα που μπορεί και πρέπει να κερδηθεί άμεσα.
Με τον “Καλλικράτη” που πάει να εφαρμόσει στο υπουργείο του, συγχωνεύοντας αστυνομικά τμήματα και υπηρεσίες, φιλοδοξεί και χρήματα να εξοικονομήσει και περισσότερους αστυνομικούς να βγάλει στους δρόμους απ’ τα γραφεία που κάθονται σήμερα. Τι κι αν το εγχείρημά του εμπεριέχει αρκετή δόση επικοινωνιακών εντυπώσεων, το αποτέλεσμα της υλοποίησης είναι που θα μετρήσει.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
