Αν η διαδικασία της παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση είναι η κορυφαία παράσταση του Κοινοβουλευτισμού, η προχθεσινή ήταν από τις σπάνιες που πρωταγωνιστές δεν ήταν ο Πρωθυπουργός και Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά οι δυο Αντιπρόεδροι της κυβέρνησης.
Αμφότεροι, οι κ.κ. Θεόδωρος Πάγκαλος και Ευάγγελος Βενιζέλος κέντρισαν το ενδιαφέρον όχι τόσο εξαιτίας του φυσικού και πολιτικού τους εκτοπίσματος (κάτι εμφανές και γνωστό, εξάλλου), όσο γιατί φάνηκαν να υπηρετούν δυο διαμετρικά αντίθετες στρατηγικές – που λόγω αξιώματος δεν μπορεί να θεωρούνται προσωπικές.
Την ώρα λοιπόν που ο Ευάγγελος Βενιζέλος έστρωνε το χαλί της συναίνεσης και εξασφάλιζε τη συμφωνία της ΝΔ “επί της διαδικασίας” ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, ο Θεόδωρος Πάγκαλος άφηνε υπόνοιες πως η ΝΔ δεν είναι δημοκρατικό κόμμα! Κι εκεί που θα περίμενε κανείς να δει κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση να συναινούν στα βασικά προαπαιτούμενα των δανειστών για την καταβολή της 5ης δόσης, είδε τους βουλευτές της ΝΔ να αποχωρούν απ’ την αίθουσα διαμαρτυρόμενοι!
Ουδείς τελικώς κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη. Κι αν ο Θόδωρος Πάγκαλος εξέφρασε μια προσωπική άποψη με το αποτέλεσμα της οποίας δεν συμφωνεί ο Γιώργος Παπανδρέου. Διότι αν πραγματικά διαφωνούσε με τις κατά καιρούς “προσωπικές απόψεις” του Αντιπροέδρου του δεν θα τον διατηρούσε ακλόνητο στη θέση του…
Συνεπώς, καλή η προσπάθεια του Ευάγγελου Βενιζέλου να επιδιώκει τη συναίνεση, καλές και οι “προσωπικές απόψεις” του Θεόδωρου Πάγκαλου που την εξισορροπούν. Όλα καλά, λοιπόν, υπό την προϋπόθεση και …υπόθεση ότι έχουμε να κάνουμε με …παράσταση.
Πλην όμως εδώ έχουμε να κάνουμε τη σωτηρία της χώρας. Και στην περίπτωση που το Μεσοπρόθεσμο δεν ψηφιστεί ή κι αν ακόμα ψηφιστεί, ως αναμένεται, απ’ την κυβερνητική πλειοψηφία, δεν εξασφαλίσει τη συναίνεση της κοινωνίας, όπως είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι δώρον άδωρον. Δηλαδή η Ελλάδα θα μείνει στο …δώρο της 5ης δόσης με το …άδωρον να συνιστά η μη εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου.
Διότι εκεί βρίσκεται μάλλον η ουσία. Στην ικανότητα, δηλαδή, του πολιτικού συστήματος να υλοποιήσει, με τη σύμφωνη γνώμη της κοινωνίας, ένα πρόγραμμα που θα αλλάξει, προς το καλύτερο ή χειρότερο, τη φυσιογνωμία της χώρας και θα μεταβάλει άρδην το βιοτικό επίπεδο πολλών Ελλήνων.
Στην περίπτωση λοιπόν που το Μεσοπρόθεσμο ψηφιστεί, αλλά η εφαρμογή συναντήσει μεγάλες δυσκολίες και εμπόδια, τότε η χώρα κινδυνεύει να βυθιστεί σε μια φάση παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας που, αργά ή γρήγορα, μόνο ο λαός δια της κάλπης θα μπορεί να τερματίσει. Και τότε οι “προσωπικές απόψεις” του Θεόδωρου Πάγκαλου θα είναι χρήσιμες…