Ο Μάξιμος Σενετάκης προβλέπει ότι το Σκοπιανό θα πυροδοτήσει πολιτικές εξελίξεις με κατάληξη τις πρόωρες εκλογές. Τα όσα συμβαίνουν στα Σκόπια, απλά ετεροχρονίζουν την απόφαση που αναγκαστικά θα πάρει ο Αλέξης Τσίπρας. Είτε το προσεχές διάστημα, είτε το αργότερο μέχρι τον Μάρτιο του 2019.
Δεν είναι πρώτη φορά που ένα εθνικό ζήτημα εγείρει πολιτικές εξελίξεις. Άλλωστε, διόλου τυχαία, το Σύνταγμα προβλέπει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών, εφόσον η κυβέρνηση επικαλεστεί εθνικό λόγο.
Το Σκοπιανό ρίχνει κυβερνήσεις
Το Σκοπιανό είναι ο …συνήθης ύποπτος. Η σημερινή συγκυρία φαντάζει ως ριμέικ του ίδιου έργου. Ό,τι και να συνέβαινε στα Σκόπια την προηγούμενη εβδομάδα, είναι σαφές ότι το Σκοπιανό θα είναι ο πρωταγωνιστής στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Η ψηφοφορία στην σκοπιανή Βουλή, απλώς ετεροκαθάρισε το χρόνο των πρόωρων εκλογών και το επικοινωνιακό εύρημα που θα τις σκηνοθετήσει. Πιο συγκεκριμένα…
Αν η συμφωνία Πρεσπών πέθαινε τώρα
Στην περίπτωση που ο Ζόραν Ζάεφ δεν κατάφερνε να βρει τους 80 για να περάσει την συνταγματική αναθεώρηση, ο κ. Τσίπρας θα έχανε το τελευταίο χαρτί που τον διατηρεί για λίγους ακόμα μήνες στην εξουσία. Η συμφωνία των Πρεσπών θα ήταν και τυπικά νεκρή. Πόσο μάλλον αν ο ομογάλακτος του κ. Τσίπρα εξαναγκαζόταν σε πρόωρες εκλογές και τις έχανε. Σε αυτήν την περίπτωση, η συμφωνία δεν θα χρειαζόταν να κυρωθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο. Και ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα χρειαζόταν σε ΗΠΑ και Γερμανία για να την περάσει.
Χωρίς το χαρτί της στήριξης από τον διεθνή παράγοντα, ο κ. Τσίπρας θα έμενε μόνος του να διαχειριστεί τα υπόλοιπα ζητήματα που βαραίνουν την διακυβέρνηση του. Θα είχε μπροστά του να ψηφίσει προϋπολογισμό με περικοπές στις συντάξεις, με τις τράπεζες σε ελεύθερη πτώση, την οικονομία σε άσχημα χάλια και με τις αγορές να του κουνάνε το μαντήλι από μακριά. Η παραμονή στην εξουσία θα μετατρέπονταν σε εφιάλτη. Το πολιτικό κόστος θα ήταν δυσθεώρητο και αν η εκλογική αναμέτρηση καθυστερούσε, θα ήταν πολύ πιθανό τα ποσοστά του να έφταναν σε μονοψήφιο αριθμό.
Σε αυτήν την περίπτωση οι πρόωρες εκλογές θα ήταν μονόδρομος. Κάποιοι “φίλοι” του θα του συνιστούσαν να φύγει το συντομότερο. Ώστε να διασώσει ό,τι μπορούσε να διασωθεί. Και το κυριότερο για να παραμείνει ο εναλλακτικός πόλος στην κεντροαριστερά – αντίβαρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το πως θα σκηνοθετούσε τις εκλογές, είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά κι εδώ η ηρωική έξοδος φάνταζε μονόδρομος. Με καταγγελίες για το κακό ΔΝΤ που δεν του επέτρεψε να αναστείλει τις περικοπές στις συντάξεις. Με καταγγελίες για “συμφέροντα” που τον πολεμούν. Με σκάνδαλα και ό,τι άλλο διαθέτει η νοσηρή φαντασία των συμβούλων στο Μαξίμου, θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές. Πάντως θα τις οδηγούσε…
Εφόσον η συμφωνία Πρεσπών ζήσει λίγο ακόμα
Τα όργια χρηματισμών και απειλών που έγιναν στα Σκόπια την περασμένη βδομάδα, έδωσαν μερικές ανάσες στην ήδη πεθαμένη συμφωνία και λίγο χρόνο ακόμα στον κ. Τσίπρα. Προφανώς, έχει κάτι ακόμα να ελπίζει. Και σίγουρα κάτι ακόμα να …(ξε)πουλήσει στους ξένους. Μέχρι το Μάρτιο του 2019 που στα Σκόπια η κατάσταση θα έχει υποχρεωτικά ξεκαθαρίσει (βάση του χρονοδιαγράμματος της συμφωνίας), ο κ. Τσίπρας έχει περιθώριο να κάνει τις κινήσεις του.
Έχει περιθώριο να διαχειριστεί την σχέση του με τον Πάνο Καμμένο. Έχει περιθώριο να παίξει την κολοκυθιά με τις συντάξεις. Έχει περιθώριο να επιχειρήσει εκ νέου ανοίγματα στην Κεντροαριστερά.
Ό,τι όμως και να κάνει το επόμενο διάστημα, η ώρα της κρίσης πλησιάζει. Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας τον πονοκέφαλο που τού προκαλεί το Μακεδονικό δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει με αναλγητικά. Ακόμα κι αν αυτά είναι αμερικανικής ή γερμανικής προέλευσης…