Ο Τάσος Παπαδόπουλος αναφέρεται στο επεισόδιο που είχαν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς στο τελευταίο υπουργικό και τις αποκαλύψεις περί Τζορτζ Σόρος για να καταλήξει ότι η πατρίδα μας δεν διαθέτει σοβαρή ηγεσία με αποτέλεσμα να είναι έρμαιο στη βούληση τρίτων.
Το θέατρο του παραλόγου καλά κρατεί. Όχι δεν πρόκειται για κάποια θεατρική παράσταση. Ούτε για το έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο: «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε». Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα υπουργικό συμβούλιο όπου άλλα λέει ο ένας ότι ελέχθησαν και άλλα ο άλλος ότι είπε. Και ως αρχαίο δράμα υπάρχει και ο χορός, οι υπουργοί. Οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση δεν μας λένε κάτι από τα όσα συνέβησαν, πίσω από τις κλειστές πόρτες. Αντίθετα παραμένουν άλαλοι, μια και δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα.
Τα εκατομμύρια του Τζορτζ Σόρος
Ο λόγος για τα 80 εκατ. για τα οποία ο απελθών ΥΠΕΞ ισχυρίζεται ότι μίλησε ο Πάνος Καμμένος πως έστειλε ο Τζορτζ Σόρος. Όχι για πεσκέσι στην κυβέρνηση, αλλά προκειμένου να δοθούν σε πρόσωπα που επηρεάζουν καταστάσεις στην γειτονική μας χώρα.
Βεβαίως το απόρρητο των συζητήσεων εντός της αιθούσης, βοηθά τα μάλα την κυβέρνηση να το χειριστεί κατά το δοκούν. Όμως αυτή η εικόνα του σκυλοκαβγά εντός της δρύινης αιθούσης και του οβάλ τραπεζιού είναι και πρωτόγνωρη και πρωτάκουστη. Και στην προκειμένη περίπτωση, όλα αυτά συνέβησαν λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης. Την ώρα δηλαδή που ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τον επίλογο του, με τον μικρό εταίρο του να αυθαδιάζει, διακόπτοντάς τον προκειμένου να πει με οργίλο ύφος το δικό του ποίημα.
Όσο και να προσπαθήσει κανείς να βρει κάποιο ανάλογο συμβάν σε Ευρώπη και αλλαχού θα απογοητευθεί. Όλα αυτά τα τρελά συμβαίνουν μόνο εις τας Αθήνας. Και το αποτέλεσμα εξ ίσου τρελό. Να αποπέμπεται αυτός που διαμαρτύρεται, γιατί ο άλλος μπήκε ευθέως στα χωράφια του επιχειρώντας, όχι οπουδήποτε, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες να τον υποκαταστήσει.
Σε αναμονή για νέα ευτράπελα
Το κλείσιμο της παρούσας συγκυβέρνησης μας επιφυλάσσει πολλά ευτράπελα. Και το έργο ως φαρσοκωμωδία έχει ακόμη να μας δώσει και κάποιες νέες σκηνές εξ ίσου σκαμπρόζικες. Αλλά και η αντιπαράθεση ανάμεσα σε συγκυβέρνηση και αντιπολίτευση έχει κι αυτή τα τρελά της.
Προφυλακίζεται ο Γιάννος Παπαντωνίου, που ξεκίνησε πολιτικά στα νιάτα του από το ΚΚΕ εσωτ., δηλαδή από την μήτρα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, για να περάσει στο ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατηγορεί για αυτό τη ΝΔ τσουβαλιάζοντας όλους στο παλιό πολιτικό σύστημα.
Σε λίγο θα φορτώσουν στη ΝΔ και τον Άκη Τσοχατζόπουλο, καθώς και τον Μαντέλη. Έλεος για ένα κόμμα που υποτίθεται ότι πολεμάει το παλιό και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Όταν στους κόλπους του έχει καταφύγει μια πλειάδα στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που υποτίθεται ότι είδαν το φως και ανένηψαν.
Τι άλλο θα ακούσουμε και τι άλλο θα δούμε. Και όλα αυτά τα παραμύθια τα ακούμε τον 21ο αιώνα. Όταν στον καθένα είναι εύκολο να δει μέσω internet και να μάθει του καθενός το παρελθόν, καθώς και τα έργα και τις ημέρες του. Όχι τίποτα άλλο για να φρεσκάρει απλά και μόνο την μνήμη του.
Η Τουρκία παραμονεύει
Σε αυτή την παρατεταμένη εκλογική περίοδο, πολλά θα δούμε και πολλά θα ακούσουμε. Και το ψέμα θα πέσει ως σύννεφο επί της κεφαλής μας. Η εξουσία είτε σε ότι αφορά την παραμονή της, είτε σε ότι αφορά την διεκδίκησή της τρελαίνει τους ανθρώπους. Με αποτέλεσμα η μάχη να μην έχει όρια και μέτρο.
Το ανησυχητικό σε όλη αυτή την περίπτωση είναι το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται εν κινδύνω. Και η απουσία οποιασδήποτε συνεννόησης την καθιστά υπέρμετρα ευάλωτη.
Οι κινήσεις των Τούρκων τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στο Αιγαίο δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Η Άγκυρα διαχρονικά επιδιώκει να διευρύνει τον ζωτικό της χώρο και έχει να επιδείξει τον υπερπληθυσμό των 80 και πλέον εκατομμυρίων.
Όλα αυτά απέναντι σε μια Ελλάδα που συρρικνώνεται. Μια και οι σημερινές γενιές όχι μόνο δεν κάνουν παιδιά, αλλά επιπροσθέτως έχουν χρεώσει τις επόμενες γενιές με δυσβάσταχτα χρέη. Που ένας θεός ξέρει πως και από ποιους θα αποπληρωθούν. Πως να τα πει κανείς όλα αυτά άραγε; Επιπολαιότητα ή αναλγησία; Γιατί όσοι σοβαρά σπουδάζουν σήμερα, ετοιμάζονται να μεταβούν στην αλλοδαπή σύντομα. Μια και σε αυτή τη χώρα δεν έχουν μέλλον και οι υπόλοιποι διεκδικούν από το παράθυρο μια θεσούλα στο δημόσιο.
Πατρίδα έρμαιο
Το κράτος διογκώνεται. Και επειδή δεν αναπτύσσεται παραγωγικά φορολογεί υπέρμετρα όσους εργάζονται ή επιχειρούν στον ιδιωτικό τομέα. Αποτέλεσμα να τρώμε τις σάρκες μας. Γιατί ανάπτυξη δεν είναι ούτε η εστίαση, ούτε οι καφετέριες που έχουν κατακλύσει τους δρόμους και τις πλατείες.
Από την άλλη μεριά ο πολυπράγμων Πάνος Καμμένος, που εξασφάλισε από τον περασμένο Απρίλιο ένα δισ/ προκειμένου να πάρει ανταλλακτικά για τα οπλικά συστήματα που είναι καθηλωμένα, οι πληροφορίες λένε ότι δεν τα έχει πάρει, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένη ισχύ οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν ασχολούνται με τα καθήκοντα που έχουν αναλάβει. Περί άλλα τυρβάζουν και γι’ αυτό η πατρίδα μας είναι έρμαιο βουλήσεων και επιβουλών τρίτων. Μια και όταν εμφανιστεί ο λύκος δεν θα υπάρχει κανένας εταίρος ή σύμμαχος για να μας σώσει…
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
