Η Αφροδίτη Λατινοπούλου θεωρεί πως ο βασικός λόγος που ο κόσμος ψήφισε τον Αλέξη Τσίπρα, ήταν η οργή. Τώρα όμως η οργή στρέφεται στο πρόσωπο του.
Μπορεί το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ να εκλέχθηκε κυβέρνηση. Όμως, τα τελευταία τρία χρονια αψηφούμε τους λόγους που οδήγησαν τους Έλληνες να ψηφίσουν “πρώτη φορά Αριστερά”.
Με πονηριά ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύτηκε τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και την οργή του κόσμου. Ήξερε πως πλέον δεν υπήρχε θέμα πολιτικού οράματος και σχεδίου, αλλά ψυχολογίας των Ελλήνων.
Ήξερε πως μετά από τόσους κόπους και στερήσεις οι Έλληνες είχαν σωρευμένο θυμό. Θυμό για αυτούς που θεωρούσαν υπεύθυνους. Δηλαδή, τους δανειστές και φυσικά όσους ακόμα λόγω ευμάρειας μπορούσαν να στέκονται στα πόδια τους.
Για την καρέκλα
Ενώ λοιπόν, μετά κόπων και βασάνων, είχαμε φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Ενώ ήμασταν έτοιμοι να βγούμε στις αγορές και να ορθώσουμε ξανά ανάστημα, ο κ. Τσίπρας σκέφτηκε να ανακόψει την πορεία μας για να νιώσει το δέος της καρέκλας που τόσο ποθούσε.
Έταξε «κρεμάλα» στους δανειστές, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε όσους ζημίωσαν τη μεσαία τάξη. Έτσι, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και άφησε την οργή να αποτυπωθεί σε σταυρούς.
Ας μη γελιόμαστε. Γνώριζε εκ των προτέρων πως δεν θα μπορούσε ποτέ να ταχθεί κατά όλων αυτών και πλέον, τρία χρόνια μετά, είναι ηλίου φαεινότερο. Οχι μόνο δεν εφάρμοσε όσα διατυμπάνιζε. Όχι μόνο δεν εναντιώθηκε στους δανειστές. Αλλά τάχθηκε υπέρ των Αμερικανών που τόσα χρόνια «πολεμούσε» σε πορείες και ομιλίες!
Όχι μόνο δεν σεβάστηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αλλά πολέμησε τη μεσαία τάξη με αύξηση 6% στις εισφορές των συνταξιούχων, κατάργηση του ΕΚΑΣ, μείωση του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης και περικοπή του αφορολογήτου ορίου.
Η οργή επιστρέφει στο πρόσωπο του
Μια εμφανώς εγωπαθής φιγούρα που με τη σημαία του λαϊκισμού δεν δίστασε να προδώσει πρώτους απ’ όλους τους αριστερούς. Η μεσαία τάξη ποδοπατήθηκε. Τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Η ανεργία ακμάζει αφού το δημόσιο δεν μπορεί να απορροφήσει άλλους υπαλλήλους. Και ο ιδιωτικός τομέας συρρικνώθηκε.
Στην πορεία του προσπαθεί να φιμώσει ΜΜΕ και αντιπολίτευση με φυλακίσεις και αυτόφωρα. Με ανοργάνωτα επικοινωνιακά τρικ, όπως αυτό του δήθεν διαχωρισμού Eκκλησίας-Kράτους όπου προβλέπεται πως οι κληρικοί θα πάψουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά θα συνεχίσουν να πληρώνονται από το δημόσιο, δημιουργεί εικονικό χώρο για προσλήψεις νέων δημοσίων υπαλλήλων.
Η οργή και η απογοήτευση πλέον στρέφεται στο πρόσωπο του. Και θα πρέπει να αναλογιστούμε εάν κριτήριο για τις επόμενες εκλογές θα αποτελεί η οικονομική καταστροφή των λίγων συνάμα με την συνεχιζόμενη οικονομική κατάρρευση της μεσαίας τάξης. Ή η επιβολή ίσων ευκαιριών οικονομικής ευμάρειας προς όλους και η συνολική αναθάρρυνση και οικονομική βελτίωση όλων των στρωμάτων που αν μη τι άλλο συνάδει με την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
