Ο Τάσος Παπαδόπουλος βλέπει ότι ένας μύθος διαδέχεται τον άλλο. Φιλοδώρημα, παροχές, προσλήψεις, ψηφιακός εκσυγχρονισμός, προστασία πρώτης κατοικίας. Όλα συνοδεύουν τα κάλαντα των εορταστικών ημερών και στο μόνο που μπορεί να ελπίζει κανείς είναι η Θεία Φώτιση.
Τι ακούμε χρονιάρες μέρες. Δεν μας αφήνουν να χαρούμε ούτε τον κουραμπιέ ούτε το μελομακάρονο. Εμπρηστικές δηλώσεις του τύπου, “θα τους ισοπεδώσουμε”. Ή άλλες για πρόκληση θερμού επεισοδίου προκειμένου να μην έρθει στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών.
Για την τελευταία δήλωση ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας. “Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται”. Το γελοίο του πράγματος αφορά στις δηλώσεις περί θερμού επεισοδίου τις οποίες έκανε ο αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ. Ωστόσο, ο Πάνος Καμμένος δεν απέπεμψε τον Παναγιώτη Σγουρίδης από το υπό διάλυση κόμμα του.
Από την άλλη, έφτασαν να ρίχνουν βόμβες όχι μόνο σε κανάλια, αλλά και σε εκκλησίες. Τι άλλο θα δούμε; Κατά τα άλλα ζούμε τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όπου το μήνυμα δεν είναι άλλο παρά το επί γης ειρήνη.
Μύθος το φιλοδώρημα 30 με 70 ευρώ
Τώρα που φεύγει το 2018 ο Αλέξης Τσίπρας, ως σύγχρονος Άγιος Βασίλης, μοίρασε επιδόματα και αναδρομικά σε συνταξιούχους. Για πολλούς της τελευταίας κατηγορίας ήταν φιλοδώρημα των 30, 50 ή 70 ευρώ. Και το κυριότερο τα ψιχία αυτά, δεν συνοδεύτηκαν από ένα χαρτί στο οποίο να αιτιολογείται το ποσό. Μάλιστα πολλοί συνταξιούχοι στρατιωτικοί κυρίως, διαπίστωσαν πως άλλο ποσόν καταβλήθηκε σε συναδέλφους τους, οι οποίοι είχαν ακριβώς τον ίδιο χρόνο υπηρεσίας στις ένοπλες δυνάμεις.
Το επιδοματικό κράτος αδυνατεί να οδηγήσει την χώρα στην ανάπτυξη με νέες επενδύσεις. Όχι με funds που αγοράζουν μετοχές, ή με αποκρατικοποιήσεις, που συνεχίζουν μια υπάρχουσα επιχειρηματική δραστηριότητα. Αν ρωτήσει κανείς τους κυβερνητικούς αξιωματούχους να του πουν μια νέα επένδυση που έγινε τα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα πάρει απαντήσεις, που αφορούν αποκρατικοποιήσεις. Όχι κάποια επιχειρηματική δράση που δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.
Η ανεργία μειώνεται! Μύθος…
Βεβαίως η κυβέρνηση επικαλείται ως επίτευγμα την σημαντική μείωση της ανεργίας. Στα νούμερα δεν καταγράφονται όμως οι νέοι που αποχώρησαν από την χώρα μας και δεν εμφανίζονται πλέον στις λίστες των ανέργων. Ενώ προσθέτουν ως εργαζόμενους την πληθώρα των νέων που παρανόμως παρουσιάζονται ως μερικής απασχόλησης και πληρώνονται με τρεις κι εξήντα.
Μύθος οι παροχές και οι προσλήψεις
Οι παροχές όμως δεν έχουν τέλος. Από τον ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνουν προσλήψεις στο δημόσιο. Και πανηγυρίζουν γιατί πέτυχαν να προσλαμβάνουν στο δημόσιο έναν προς έναν, αντί του ένας προς πέντε που είχε επιβληθεί από τα μνημόνια. Πολύ απλά κάνουν τους καλούς. Τάζουν προσλήψεις στο δημόσιο και την ίδια ώρα γονατίζουν τον ιδιωτικό τομέα που πληρώνει τα σπασμένα. Όμως η σύγχρονη τεχνολογία, που δεν έχει περάσει την πόρτα του δημοσίου, παρά την δημιουργία ολόκληρου υπουργείου ψηφιακής πολιτικής, επιβάλει την μείωση των θέσεων εργασίας με τον ταυτόχρονο περιορισμό της γραφειοκρατίας.
Ψηφιακός εκσυγχρονισμός. Μύθος
Αντί λοιπόν ο Νίκος Παππάς να τρέχει στην μακρινή Βενεζουέλα για να πάρει δήθεν φθηνό πετρέλαιο, καλό θα ήταν να πάει ως το κοντινό Ταλίν της Εσθονίας, όπου από ταυτότητα και διαβατήριο μέχρι έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας τα κάνει κάποιος από το σπίτι του σε 10-20 λεπτά.
Αυτός ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός των κρατικών δομών περιορίζει δραστικά την γραφειοκρατία, άρα και όσους βάζουν σφραγίδες συντηρώντας το πολυδαίδαλο κράτος. Αυτό το κράτος καλούνται να πληρώσουν με υπερβολική φορολογία οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα.
Είναι κρίμα για το τόπο, νέοι άνθρωποι που κυβερνούν αυτή τη χώρα εδώ και τέσσερα χρόνια, να έχουν τόσο παλιά μυαλά. Οι νοοτροπίες του παρελθόντος ζουν και βασιλεύουν. Να βολέψουν τους δικούς τους. Να προσλάβουν και άλλους στο δημόσιο παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ.
Αυτό θέλουν να κάνουν με τους καθηγητές με δήθεν κοινωνικά κριτήρια, που στην ουσία βολεύουν φίλους χωρίς να σκέφτονται τις πραγματικές ανάγκες του δημοσίου σε προσωπικό υψηλών προσόντων και όχι βολέματα των κάθε λογής μετριοτήτων.
Αυτό κάνουν και με νόμους που δεν εκσυγχρονίζουν το κράτος. Με ένα ασφαλιστικό που δεν έχει στην ουσία λυθεί. Με πλεονάσματα που έχουν γονατίσει τους ελεύθερους επαγγελματίες, που καλούνται να ζήσουν με το 20-30% των συνολικών εισπράξεών τους.
Με όλα αυτά δεν κτίζεται καμιάς μορφής σύγχρονη κοινωνία.
Μύθος η προστασία πρώτης κατοικίας
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις τράπεζες, όπου τα «κόκκινα» δάνεια τους έχουν πνίξει και οι ρυθμίσεις σπρώχνονται για τους επόμενους. Γιατί η προστασία της πρώτης κατοικίας αφορά τους πραγματικά αδύναμους. Αυτοί έχουν ήδη πληρώσει ένα μεγάλο μέρος του δανείου τους. Δεν πρέπει να αφορά τους μπαταχτσήδες που πήραν δάνεια 300.000 και πλέον ευρώ και αγόρασαν σπίτια σε ακριβές περιοχές. Που αποπλήρωσαν καμιά δεκαριά χιλιάδες για να δηλώσουν στην συνέχεια ανήμποροι.
Μύθος και το μαξιλάρι
Με το μαξιλάρι των 24 δις και τα επιτόκια του δεκαετούς ομολόγου στο 4,37% η χώρα οδεύει σε νέες οικονομικές περιπέτειες. Σε δυο τρία χρόνια τα έτοιμα θα φαγωθούν. Και μετά οι αγορές θα δανείσουν την χώρα μας με επιτόκια που κανείς σήμερα δεν μπορεί να προβλέψει.
Η αδυναμία των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις, λόγω της ανυπαρξίας ρευστού, κάνει τις επενδύσεις με χρήματα από την εγχώρια αγορά αδύνατη. Το πόσο αδύνατη είναι η ελληνική οικονομία αποδεικνύεται από το Χρηματιστήριο. Αυτό βολοδέρνει με κινήσεις ασήμαντες και μονάδες που γυροφέρνουν τις 600. Κανείς πια δεν επενδύει στην χρηματαγορά μας.
Δυστυχώς παρά την πληθώρα των υπουργών, των γραμματέων και των φαρισαίων, το αποτέλεσμα του κυβερνητικού έργου των τεσσάρων ετών παραμένει ισχνό. Αντιστρόφως ανάλογο με τα παχιά λόγια που ακούμε.
Για να δούμε λοιπόν αν η Θεία φώτιση, που αφορά θρησκευόμενους και μη, θα δείξει έναν άλλο δρόμο στην πολιτική ηγεσία για το 2019. Τρία χρόνια πριν την συμπλήρωση του διακοσιοστού έτους της Ελληνικής Επανάστασης…
* Το σκίτσο είναι του Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
