Οι εκλογές της 6ης Μαΐου είναι οι κρισιμότερες από το 1974. Δεν κρίνεται μόνον το ελληνικό κεκτημένο δεκαετιών, αλλά και το αντίκρισμα που πρέπει να έχουν οι θυσίες του ελληνικού λαού. Προτεραιότητα αποτελεί η σταθεροποίηση της χώρας, η εμπέδωση ενός κλίματος ασφάλειας και με την αντιστροφή της πορείας, η δρομολόγηση μιας αισιόδοξης προοπτικής.
Οι επερχόμενες εκλογές οριοθετούν τη σχέση της χώρας με την Ευρώπη και τους συμμάχους μας. Αυτό είναι και το κεντρικό δίλημμα. Αν επικρατήσουν δυνάμεις που πριμοδοτούν την απομόνωση της Ελλάδας από την Ευρώπη και την έξοδό της από το ευρώ, τότε οδεύουμε με ταχύτητα σε επαναβαλκανιοποίηση της Ελλάδας και αυτό θα πλήξει, κυρίως, τους πιο αδύναμους της ελληνικής κοινωνίας.
Ελπίζω να μην επικρατήσουν οι καταγγελίες και τα συνθήματα, αλλά η θετική πρόταση. Ψηφίζουμε για να αναδείξουμε Κυβέρνηση, όχι Αντιπολίτευση. Κάθε πολίτης οφείλει να έχει την αίσθηση της υψηλής αποστολής που του αναλογεί. Η στάση της αποχής και της αγανακτισμένης καταγγελίας δεν είναι παραγωγική. Είναι για να καταστρέψει, όχι για να δημιουργήσει το αύριο της χώρας. Γι’ αυτό η συμμετοχή των πολιτών αποτελεί το βασικό παράγοντα, προκειμένου η κοινωνία και η οικονομία να ξεπεράσουν τη σημερινή ρευστότητα.
Ας επιλέξουν οι πολίτες αυτό που η συνείδησή τους επιβάλλει. Είναι εθνική υποχρέωσή τους. Και ας σκεφτούν προσερχόμενοι στην κάλπη ότι, μετά την Κυριακή ακολουθεί η Δευτέρα, η Τρίτη και οι επόμενες μέρες, που η Ελλάδα πρέπει να ζει με μια σταθερή Κυβέρνηση για μια ασφαλή προοπτική. Δεν έχουμε ούτε λεπτό για χάσιμο, είτε λεπτό της ώρας, είτε λεπτό του ευρώ. Ούτε οι εκλογές, ούτε τα κομματικά προτάγματα μπορεί να δώσουν λύση σε προκλήσεις εθνικών διαστάσεων, που απαιτούν να μετακινηθούμε από τα κομματικά χαρακώματα στα εθνικά σύνορα για να δώσουμε τη μάχη.Μακάρι έτσι να σκεφτούν οι πολίτες.
Η Β΄ Αθήνας, όπου στρατεύομαι να δώσω τον αγώνα για το σταθερό αύριο της πατρίδας και την αποφυγή της πλήρους κατάρρευσης χωρίς επιστροφή, είναι η πολυπληθέστερη, αλλά και η πλέον ποικιλόμορφη από άποψη κοινωνικής διαστρωμάτωσης, αντιθέσεων και προβλημάτων. Κυρίαρχο πρόβλημα αποτελεί η τόνωση της απασχόλησης και η στήριξη των μικρομεσαίων. Χρειάζεται ολοκλήρωση των διαρθρωτικών αλλαγών, άνοιγμα των αγορών, προϊόντων και υπηρεσιών και διαμόρφωση ενός ανταγωνιστικού πλαισίου για τις επιχειρήσεις με παράλληλη προσέλκυση επενδύσεων, που έχουν υψηλή προστιθέμενη αξία και δημιουργούν απασχόληση. Σε αυτήν την κατεύθυνση έχουμε στη διάθεσή μας κοινοτικούς πόρους και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων -έστω και μειωμένο. Προαπαιτείται βεβαίως αντιμετώπιση της παραοικονομίας και μηδενισμός της διαφθοράς που αποθαρρύνει κάθε πρωτοβουλία.
Πιστεύω στη δυνατότητα της χώρας μας να ξεπεράσει την κρίση. Με μία προϋπόθεση, να σταθεί ο ελληνικός λαός στην εμπροσθοφυλακή αυτής της προσπάθειας. Γιατί χώρα και λαός δεν διαχωρίζονται. Το ένα δίνει έμπνευση και περιεχόμενο στο άλλο. Πιστεύω στο ΠΑΣΟΚ της κοινωνικής βάσης και φιλοδοξώ να συμβάλλω στην αποκατάσταση της σχέσης μας. Γιατί η βάση μπορεί να οδηγήσει και πάλι το ΠΑΣΟΚ στην κορυφή, αρκεί να ανταποκριθούμε στις νέες προσδοκίες για τη σταθεροποίηση της χώρας και την ασφάλεια του πολίτη.
Η αυτονόητη απόδοση ευθυνών σε πρόσωπα και κόμματα δεν μπορεί να καταλήξει στο να τιμωρηθεί η χώρα με την αβεβαιότητα της αστάθειας και τον κίνδυνο της απομόνωσης και της κατάρρευσής της.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
