Δεν θέλω να είμαι απόλυτος, ή να δραματοποιώ πράγματα και καταστάσεις. Γι’ αυτό και δεν θα πω ότι είναι η χειρότερη… Πάντως, όλα δείχνουν πως η τωρινή, αποτελεί μία από τις χειρότερες καμπές στην ιστορία του Παναθηναϊκού.
Αφορμή για το παρόν σημείωμα είναι τα όσα συνέβησαν την περασμένη Κυριακή 21/3/2010 στο ΟΑΚΑ, στο ποδοσφαιρικό ντέρμπυ ανάμεσα στο Τριφύλλι και τον Ολυμπιακό. ‘Η, μάλλον, αιτία είναι κυρίως τα όσα ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ μετά από τα αίσχη τα οποία συνόδευσαν αυτό τον αγώνα…
Διότι το εξαιρετικά απογοητευτικό είναι πως η διοίκηση της ομάδας έδειξε πολύ μικρή ν’ αντιμετωπίσει μία από τις αθλιότερες εικόνες που θα μπορούσε να καταγραφεί στην Ιστορία του συλλόγου: «Πρώτο πλάνο» σε αυτή την εικόνα είναι, ασφαλώς, η κοπέλα της ιδιωτικής ασφάλειας που έχασε δύο από τα δάχτυλά της, στην προσπάθεια που έκανε για να απομακρύνει μία απ’ τις κροτίδες (!!!) τις οποίες χούλιγκανς έριξαν στον αγωνιστικό χώρο. Η επίσημη αντίδραση, ότι δηλαδή η ΠΑΕ αναλαμβάνει τα νοσήλεια της ακρωτηριασμένης κοπέλας, είναι απίστευτα φθηνή!
Αν η Διοίκηση στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων, και συνειδητοποιούσε ποιό σύλλογο εκπροσωπεί (και διαχειρίζεται), τότε θα αντιδρούσε άμεσα, με ποιότητα, αυστηρότητα και αποτελεσματικότητα. Θα έλεγε, δηλαδή: Αν ο αγώνας ήταν για διεθνή διοργάνωση, ποιές ποινές θα επέβαλε στην ομάδα η UEFA; Αυτές θα επιβάλλω κι εγώ, χωρίς να περιμένω την όποια αθλητική δικαιοσύνη! Οι επόμενοι αγώνες εντός έδρας – Δύο; Πέντε; – θα γίνουν κεκλεισμένων των θυρών.
Η τιμή των εισιτηρίων, μετά, θα αυξηθούν 200% και θα εφαρμοστεί αυστηρά τρόπος διάθεσής τους με ταυτοποίηση των φιλάθλων που θα τα προμηθεύονται.
Θα διατεθεί μεγάλο ποσό για την τοποθέτηση κλειστού κυκλώματος καμερών στις εξέδρες και η περιφρούρηση σ’ αυτές και στις εισόδους θα είναι απολύτως αυστηρή και με σωματικό έλεγχο, ώστε να μην περάσουν στο γήπεδο καπνογόνα, λέιζερ κ.ά. – ή αν τύχει και περάσει κάτι εξ αυτών, ο «φίλαθλος» αμέσως θα απομακρύνεται.
Θα δηλωνόταν ότι θα εφαρμοστεί αυτοβούλως, ο αθλητικός εκείνος νόμους που δίνει το δικαίωμα στον διαιτητή να διακόψει τον αγώνα, στην περίπτωση που ακούγονται υβριστικά συνθήματα από την εξέδρα: Η ΠΑΕ, δηλαδή, να δηλώσει ότι δεν θα περιμένει τον διαιτητή, αλλά θα αποχωρεί η ομάδα σε μια τέτοια περίπτωση…
Σε ό,τι αφορά την κοπέλα που τραυματίστηκε σοβαρά: Θα της γινόταν προσφορά μόνιμης εργασίας στις υπηρεσίες της ΠΑΕ.
Επίσης: Θα πραγματοποιούσε «εδώ και τώρα» έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί και το ποιός ευθύνεται που στο συγκεκριμένο αγώνα επιτράπηκε η είσοδος σε πολύ περισσότερο του επιτρεπομένου κόσμο στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου: Ακόμα και οι «διάδρομοι» ήταν γεμάτοι – γεγονός το οποίο θα μετέτρεπε το γήπεδο σε παγίδα θανάτου για άγνωστο αριθμό φιλάθλων, στην περίπτωση κατά την οποία προέκυπτε άμεση ανάγκη φυγής από μία θύρα…
Οχι, όχι δεν θέλω να μετατραπεί σε εκκλησία το ποδοσφαιρικό γήπεδο. Βλέπω, ωστόσο, το πώς διεξάγονται οι αγώνες ας πούμε στην Αγγλία… Βλέπω το πώς διεξάγονται στο Τσάμπιονς Λινγκ. Γιατί να μην γίνει το ίδιο κι εδώ; Και γιατί να μην είναι ο Παναθηναϊκός που θα κάνει την αρχή;
Κι αν όλα αυτά «προέκυψαν» από το ντέρμπυ με τον «αιώνιο αντίπαλο», υπάρχουν και τόσα άλλα που μπορεί να ειπωθούν… Ανάμεσά τους, ασφαλώς, ξεχωρίζει και το γηπεδικό: Με ποιό κύρος, ποιά αξιοπρέπεια και ποιά ισχύ μπορεί να εμφανίζεται η διοίκηση της ομάδας, όταν τόσο καιρό αδύναμη ν’ αντιδράσει παρατηρεί απλώς το σήριαλ των πρωτοβουλιών (ή, καλύτερα, της αδράνειας) άλλων, σχετικά με το πού και πότε και πώς θα κατασκευαστεί το γήπεδο της ομάδας;
Θέλω να ελπίζω ότι δεν θα συνεχιστεί ο ολισθηρός κατήφορος. Θέλω να ελπίζω, αν και δεν με αφήνουν ολοι όσοι έχουν την τύχη της ομάδας στα χέρια τους…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
