Στο Νεοδημοκρατικό στερέωμα, ο Ευάγγελος Αντώναρος ήταν και θα παραμείνει κομήτης. Εισήλθε στην πολιτική χωρίς κομματικές περγαμηνές. Ήταν η έμπνευση του Θεόδωρου Ρουσόπουλου να πλαισιωθεί από έναν συνεργάτη «βολικό» με καλό βιογραφικό και έξωθεν καλή μαρτυρία. Ως “επιτυχημένος” πρόεδρος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, ο Ευάγγελος Αντώναρος ήταν η καλύτερη και ασφαλέστερη λύση.
Μέχρι τη μέρα της αναβάθμισής του ο κ. Αντώναρος δεν παρέκλινε της αποστολής του. Συνεισέφερε τα μέγιστα στον περιορισμένο αριθμό επικριτικών αναφορών του διεθνή Τύπου στον Κώστα Καραμανλή. Και έγινε ουκ ολίγες φορές «σάκος του μποξ» σε δύσκολα briefings, αποδεχόμενος στωικά να αντικαταστήσει τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο.
Η αποστολή του δεν άλλαξε όταν έγινε κυβερνητικός εκπρόσωπος. Από το νέο του πόστο, ο κ. Αντώναρος συνέχισε να δέχεται αγόγγυστα το σφυροκόπημα δημοσιογράφων, αλλά και βουλευτών του κόμματός του, την ίδια στιγμή που δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να εκφράζει την πολιτική που του υποδείκνυε το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού.
Ουδέποτε ο κ. Αντώναρος διανοήθηκε να εκφράσει προσωπικές απόψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα συμβουλεύεται μανιωδώς τις σημειώσεις του – από εμφανή φόβο μην παρεκκλίνει της «γραμμής» – αδιαφορώντας αν το φυσιολογικό κόμπιασμα τον εκθέτει στην κοινή γνώμη όχι μόνο ως αντι-τηλεοπτικό…
Μοναδικός και αντικειμενικός του στόχος είναι η πρωθυπουργική εύνοια από την οποία εξαρτάται κατ’ αποκλειστικότητα η όποια πολιτική του προοπτική. Είναι μάλιστα εντυπωσιακός ο τρόπος που υπερβαίνει τα εσκαμμένα χρησιμοποιώντας τους πλέον ακραίους χαρακτηρισμούς για να επιτεθεί στο ΠΑΣΟΚ, όταν αρκετοί είναι εκείνοι που τον θυμούνται ως πρόεδρος της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών να απευθύνεται με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια έναντι του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Τα πάντα βέβαια, ακόμα κι η ιώβειος υπομονή έχουν τα όριά τους. Και χθες ο κ. Αντώναρος αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι «η προσπάθεια μου κι ο στόχος μου είναι να κάνω τη δουλειά και τα καθήκοντα που μου έχει αναθέσει ο πρωθυπουργός με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».
Ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να πράξει για την αυτοπροστασία του. Και μια σαφής υπόμνηση ότι στο πρόσωπό του ματαίως αναζητείται ένας «αποδιοπομπαίος τράγος». Διότι ο Ευάγγελος Αντώναρος είναι ίσως η μοναδική περίπτωση κυβερνητικού εκπροσώπου που προσωποποιεί με τον πλέον απόλυτο και ακριβή τρόπο, τη σκέψη και το λόγο του πρωθυπουργού του.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
