Το πρόβλημα δεν είναι που θα βρει τα λεφτά ο Γιώργος Παπανδρέου για να υλοποιήσει το υπαρκτό, ως φάνηκε στη ΔΕΘ, πρόγραμμά του για την οικονομία. Το πρόβλημα είναι να μπορέσει τελικά να τα πάρει απ’ εκεί που όλοι ξέρουμε ότι βρίσκονται.
Είναι κοινό μυστικό και έχει καταντήσει ανέκδοτο: Η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα με πλούσιους κατοίκους. Όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες είτε είναι τραπεζίτες, είτε… υδραυλικοί επιδίδονται στο ίδιο εθνικό σπορ: Να κλέβουν συστηματικά το κράτος. Ο καθένας ανάλογα με τη δυνατότητα που έχει το κάνει. Είναι θέμα (εθνικής;) αντίληψης. Για αυτό και πολύ σωστά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επισημαίνει ότι σε αυτές τις εκλογές δεν συγκρούονται δυο ηγέτες, ή δυο κόμματα, αλλά δυο διαφορετικές αντιλήψεις.
Η μια αντίληψη θέλει τον Έλληνα εγωιστή να βάζει το “εγώ” πάνω από το “εμείς”. Η άλλη θέλει τον Έλληνα να τάσσεται υπέρ ενός εθνικού σκοπού. Να θέτει το “εγώ” του στην υπηρεσία του “εμείς”. Τόσο απλό, αλλά και τόσο πολύπλοκο, ταυτόχρονα. Το ερώτημα είναι αν οι Έλληνες είναι έτοιμοι να “βάλουν πλάτη”, ο καθένας στο βαθμό που του αναλογεί, για να προοδεύσει ο τόπος στον οποίο ζουν.
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να εξηγήσει πως αυτό είναι δυνατό να συμβεί. Το σχέδιο του δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Είναι θέμα τεχνικό. Σημασία έχει κατ’ αρχήν να πειστούν οι Έλληνες πολίτες πως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια υπεκφυγής και υποκρισίας. Να πειστούν πως “αν δεν αλλάξουμε θα βουλιάξουμε”.
Το 2004, όταν οι Έλληνες έδιναν στον Κώστα Καραμανλή την εντολή να κυβερνήσει τον τόπο, περίμεναν ότι θα άλλαζε προς το καλύτερο τη χώρα. Η “μεταρρυθμιστική” του ατζέντα προέβλεπε σύγκρουση με πάσης φύσεως κατεστημένα και κατεστημένες αντιλήψεις. Οι πολίτες ήταν ώριμοι κι έτοιμοι να δεχθούν αλλαγές. Υπό την προϋπόθεση ότι η προσπάθεια θα ήταν συλλογική κι ο στόχος κοινός για όλους. Πεντέμισι χρόνια μετά οι προσδοκίες του φάνηκε να διαψεύστηκαν.
Τώρα είναι έτοιμοι να “αγοράσουν” την ελπίδα που τους προσφέρει ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει ότι ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα κάνει πράξη, όσο υποσχέθηκε. Τουλάχιστον όμως έδειξε, πως και τη διάθεση έχει να το παλέψει, και τη βούληση διαθέτει και κυρίως ότι γνωρίζει πως η πηγή του κακού, βρίσκεται στην εσκεμμένη άρνηση του “αυτονόητου”.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
