ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ…
Ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος υποστηρίζει ότι με τις επενδύσεις να βρίσκονται στο επίπεδο του 1967 και την κατανάλωση σε αυτό της δεκαετίας του 1990, η χώρα οδεύει πλησίστια στο …χθες
ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ
Ο Τάσος Παπαδόπουλος ελπίζει ότι οι έχοντες την ευθύνη των αποφάσεων θα ξυπνήσουν επιτέλους και θα καταλάβουν ότι τα ξύλινα τείχη της ανάπτυξης, είναι τα καράβια και στην προκειμένη περίπτωση τα πολλαπλά φυσικά κάλλη, που διαθέτει η ευλογημένη τούτη χώρα και έγκαιρα να τα αξιοποιήσουν…
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΠΟΣΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ
Ο Κώστας Αγγελάκης σημειώνει ότι ένα υποτιθέμενο “κούρεμα” της ονομαστικής αξίας του χρέους, μάλλον προβληματισμό θα δημιουργούσε στους παρόχους παρά διαπραγματευτικό πλεονέκτημα. Πόσο εύκολα θα δανείζατε χρήματα σε κάποιον αν ξέρατε ότι την προηγούμενη μέρα είχε “φεσώσει” τον προηγούμενο δανειστή.
ΠΟΜΠΟΙ ΥΠΕΡΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗΣ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ
Ο Ηλίας Καραβόλιας με αφορμή το νέο βιβλίο του Ευάγγελου Βενιζέλου, σημειώνει ότι η χώρα πάσχει από την γνωστική ασυμφωνία μεταξύ του ειδικού και του αφηρημένου. Του απλού και του σύνθετου. Δεν θέλουμε την ανάλυση, την εμβάθυνση, την ακρίβεια, αλλά το συμπέρασμα, που ταιριάζει στην ιδεολογία μας, στις επιθυμίες μας.
ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ Ή ΣΥΣΣΙΤΙΑ;
Ο Κώστας Χριστίδης υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση έχει ως όραμα ένα καθεστώς όπου ολοένα περισσότεροι πολίτες, αντί μεροκάματα, θα λαμβάνουν συσσίτια. Αυτό είναι σύμφωνο με την σοσιαλιστική λογική, κατά την οποία σημαντικότερη από την άνιση κατανομή των ευεργετημάτων είναι η ίση κατανομή της αθλιότητας.
ΘΑ ΚΟΨΩ ΤΗ ΜΥΤΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΩ
Ο Αντώνης Κεφαλάς σημειώνει ότι χωρίς άμεσες ξένες επενδύσεις σε παραγωγικές διαδικασίες η Ελλάδα ανάπτυξη δεν θα δει. Τα βάσανα μας θα συνεχίζονται και τα προγράμματα θα αποτελούν τη λεπτή γραμμή που θα χωρίζει την επίσημη από την ανεπίσημη χρεοκοπία.
ΤΡΑΓΙΚΩΜΩΔΙΑ
Ο Κώστας Δημ. Χρονόπουλος με αφορμή την απόπειρα δολοφονίας του Λουκά Παπαδήμου, σημειώνει ότι δεν κατάφεραν οι κομματάνθρωποι να συγκρατήσουν τα – αχαλιναγώγητα άλλωστε – κομματικά τους πάθη / αντιπαλότητες και προχώρησαν σε αήθεις κομματικές αντιπαραθέσεις / αλληλοκατηγορίες αναμεταξύ τους (!)
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ
Ο Δημοσθένης Δαββέτας σημειώνει ότι χώρα που έχει ξεχάσει την Ιστορία της, την πολιτισμική της μνήμη ή τον παραδοσιακό της εαυτό, χάνει τις ρίζες της και μοιάζει με δέντρο που ανά πάσα στιγμή μπορεί το τσακίσει ο δυνατός άνεμος. Το όριο-σύνορο, ως αυτογνωσιακή μνήμη εμποδίζει το πολιτισμικό και πολιτικό Αλτσχάιμερ.
ΨΥΧΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι το χαλιφάτο του ISIS στην Μ. Ανατολή είναι μάλλον μικρότερο από το δίκτυο των τρομοκρατών στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Και απ ότι φαίνεται εξαπλώνεται συνεχώς και δεν είναι ελέγξιμο.
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ
Ο Λουκάς Γεωργιάδης σημειώνει ότι η χρεοκοπία της χώρας δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την εκδήλωση των συμπτωμάτων μιας γενικευμένης πολιτικής, θεσμικής, ιδεολογικής, αξιακής, πολιτισμικής και μορφωτικής παρακμής. Και βέβαια, το πρόβλημα εξακολουθεί να παραμένει και μάλιστα να είναι υπερδιογκωμένο.
